غزاله جزایری گفت: اگر بخواهیم همین گونه ادامه دهیم و در کلیشه ها گرفتار باشیم هیچوقت نمی توانیم تصویری واقعی از جامعه امروزمان برای آیندگان داشته باشیم. برای نشان دادن تصویر واقعی جامعه برای آیندگان نیاز به شکستن کلیشه ها داریم.

غزاله جزایری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفتگو با رادیو و تلویزیون دیباچه اظهار داشت: در حال حاضر مشغول هیچ کاری در تلویزیون نیستم و به تازگی بازی در نمایش «موش توی پیت حلبی» را به کارگردانی علی هاشمی به پایان رسانده‌ام.

جزایری خاطرنشان کرد: دغدغه من همیشه بازیگری بوده و حاضر نیستم به هر قیمتی در تلویزیون حضور داشته باشم و بیشتر ترجیح می دهم در آثاری ارزشمند حاضر شوم. فیلمنامه و گروه خوب از اولویت های من است که برای بازی در یک اثر در نظر می گیرم.

وی افزود: به تازگی بازی در فیلم سینمایی «رگ خواب» به کارگردانی حمید نعمت الله را به پایان رسانده ام و پس از آن پیشنهاداتی به من شد که دو فیلم تلویزیونی از جمله این پیشنهادات بود ولی به دلیل اینکه فیلمنامه یا گروه سازنده فیلم مورد پسند من نبودند حاضر به بازی در این آثار نشدم.

این بازیگر اظهار داشت: در تلویزیون همیشه کم کار بودم و یکی از دلایل آن این است که کمتر شاهد پیشنهادات مناسب و متفاوت بودم. سعی من بر این است که در آثار شاخص حاضر شوم و همانطور که گفتم دغدغه اصلی من بازیگری است و بیش از هر چیز به این حرفه اهمیت می دهم.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «اغماء» در ادامه خاطرنشان کرد: در تئاتر با نقش های متفاوتی روبرو هستم و این اولویت من است که نقش های متفاوتی را تجربه کنم اما در تلویزیون همه نقش های تکراری و کلیشه ای شده اند. صرفاْ روی آنتن بودن دغدغه من نیست و بیش از اینکه به روی آنتن بودن توجه داشته باشم ترجیح می دهم نقشی خاص را ایفا کنم. بودن در تلویزیون برای من اهمیت ندارد و مهم چگونه بودن است.

جزایری تصریح کرد: وضعیت بازیگری در تلویزیون بسیار بد است و شخصیت ها همه دارای نمودهای رفتاری هستند که برای مخاطب قابل قبول نیست. به عنوان مثال در حال حاضر کمتر دختری را می توان دید که پدرش را شما خطاب می کند. اگر در فیلم قرار است دختری سرکش وجود داشته باشد باید کنش های آن دختر با شخصیتش همخوانی داشته باشد اما متأسفانه شاهد هستیم که به دلیل محدودیت هایی عجیب همین شخصیت در رفتار با پدرش او را شما صدا می زند که اصلاْ قابل باور نیست.

وی در ادامه این بحث افزود: مثلاْ اگر بخواهیم شخصی را معتاد به کوکائین در فیلم نشان دهیم باید این شخصیت در سطح بالای جامعه باشد و کوکائین نیز از موادهای مخدری است که فقط طبقه مرفه جامعه می توانند آن را مصرف کنند و در ظاهر آنها هیچ اثری از اعتیاد نمی توان یافت اما نکته این است که فیلمسازان ما هنوز می خواهند فرد معتاد را همانند همان معتادان دهه ۷۰ نشان دهند که مثلاْ لاغر و ضعیف بودن از نشانه های آن است در حالیکه امروزه واقعاْ از ظاهر انسان ها نمی توان فهمید که چه کسی اعتیاد دارد و فیلمسازان باید در ساخت آثارشان به این مسائل توجه کنند.

این بازیگر خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم همین گونه ادامه دهیم و در کلیشه ها گرفتار باشیم هیچوقت نمی توانیم تصویری واقعی از جامعه امروزمان برای آیندگان داشته باشیم.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «دوران سرکشی» در ادامه افزود: برخی افراد وارد عرصه فیلمسازی شده اند که حتی ادبیات مناسبی ندارند. چند وقت پیش دستیار یک تهیه کننده با من برای همکاری در یک اثر تماس گرفت و با لحنی با من صحبت کرد که مملوء از توهین بود و من ترجیح دادم که همکاری نکنم. بسیاری از نقش ها بوده اند که شاید دستمزدی که برای من در نظر گرفته بودند برایم اغوا کننده بود اما حاضر به حضور در هر اثری نشدم.

جزایری اظهار داشت: دیگر کمتر شاهد آثاری جذاب و ماندگار مثل شب دهم، صاحبدلان و ... هستیم و متأسفانه دغدغه ها کمتر شده و محافظه کاری بسیار وحشتناک شده است. خیلی وقت است که نقشی در تلویزیون ندیده ام که نظر من را به خود جلب کند و با خود بگویم که کاش من در این نقش ظاهر می شدم.

وی در ادامه افزود: اگر توجه کنیم متوجه می شویم که تعداد معدودی از کارگردان ها و تهیه کننده ها هستند که در تلویزیون کار می کنند و همین چند کارگردان یا تهیه کننده نیز همان تیم خود را دارند و با آنها کار می کنند و اینگونه است که متأسفانه باندهایی تشکیل می شود و ما در تلویزیون شاهد تکرار می شویم.