از سال ۸۱ زمانی که ۲۷ شهریور به عنوان «روز ملی شعر و ادب» نام‌گذاری شد، انتقادها و پیشنهادها درباره این روز مدام به بحث گذاشته می‌شد و حتی برخی از تغییر این نام‌گذاری خبر می‌دادند.

دیباچه : 

فارس نوشت سال 81، علی‌اصغر شعردوست - یکی از نمایندگان وقت مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی ـ در گفت‌وگویی که با یکی از رسانه‌‏ها داشت روز درگذشت محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) را در 27 شهریور به‌عنوان «روز ملی شعر و ادب» در تقویم رسمی کشور معرفی کرد. این انتخاب و نوع انجام آن با واکنش رسانه‌ها و مخالفت جامعه‌ی ادبی کشور مواجه شد؛ اما گویا این تصمیمی بود که گرفته شده بود.

در پی اعلام این نام‌گذاری، رسانه‌ها این موضوع را به بحث گذاشتند و نظرهای مختلفی برای نام‌گذاری روزی به این نام مطرح شد؛ از پیشنهادهایی همچون فردوسی و حافظ و سعدی و دیگر شاعران کلاسیک گرفته تا شاعران معاصری همچون نیما یوشیج و دیگران.

البته پس از گذشت چند سال، در سال 89، دبیر شورای فرهنگ عمومی از طرح پیشنهادهایی برای تغییر «روز شعر و ادب فارسی» به نام یکی از شاعران بزرگ کلاسیک خبر داد اما هرگز این موضوع در دستور کار شورا قرار نگرفت.

اما موضوعی که این روزها مطرح است اینکه آیا روز 27 شهریور ماه همزمان با سال روز درگذشت شهریار به شکل دائمی به عنوان روز ملی شعر و ادب نامگذاری شده و یا بازه 15 و یا 20 ساله برای آن قید شده تا پیشنهادهایی که طی این چند سال عنوان می شود مورد بررسی قرار گیرد.

آنطور که پیگیری‌ها نشان می‌دهد با توجه به اینکه امسال سیزدهمین سالی است که این روز به نام روز ملی شعر و ادب گرامی‌ داشته می‌شود هرگز قید زمانی در این مصوبه مطرح نبوده است.

این گزارش اضافه می‌کند، اصلا در این مصوبه قید زمانی مطرح نبوده است، در جلسه 356 شورای فرهنگ عمومی در مورخ 5/6/81 و در جلسه 505 شورای عالی انقلاب فرهنگی به مورخ 16/7/81 این مصوبه به شکل قطعی ثبت شده است.

البته در سال 89 طرح پیشنهادی برای تغییر نام‌گذاری این روز مطرح شده بود و تشکیل جلسه هم برای آن برگزار شد اما هرگز مصوب نشد.