به گزارش دیباچه، محمدعلی بهمنی که پس از مدتی بیماری خردادماه امسال از بیمارستان مرخص شده بود در پی سکته مغزی شدید دوباره به بیمارستان منتقل شد. محمدعلی بهمنی شاعر و غزلسرا که مدتی پیش از بیمارستان مرخص و به منزل منتقل شده بود دوباره به بیمارستان و بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شد. بهمنی چهارشنبه شب 31 مرداد سکته مغزی شدیدی داشته و به بیمارستان منتقل شد.
طبق گفته اطرافیان بهمنی، وی در حال حاضر وضعیت رضایت بخشی ندارد و در کما به سر می برد.
محمدعلی بهمنی که در خرداد ماه سال جاری به علت سکته مغزی در بیمارستان بستری شده بود، اواخر همان ماه با بهبود نسبی از بیمارستان مرخص شد.
بهمنی شاعر و غزل سرا، متولد ۱۳۲۱ در دزفول است. فریدون مشیری نخستین کسی بود که توانایی شعرگویی را در بهمنی، پیدا کرد و او نخستین شعرش را در ۱۰ سالگی برای مادرش سرود و مجله «روشن فکر» در سال ۱۳۳۱ آن را چاپ کرد.
بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داده است. او از سال ۱۳۵۲ ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدد به سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد و در حال حاضر نیز، ساکن همانجاست.
وی یکی از توانمندترین و موثرترین ترانه سرایان این دوره است و تاکنون با هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی همکاری داشته است که از جمله شاخص‌ترین آنها زنده یاد ناصر عبدالهی است.
نخستین مجموعه بهمنی به نام «باغ لال» را انتشارات بامداد در سال۱۳۵۱ منتشر کرد و درپی آن آثار بسیاری از وی به دست مخاطبانش رسید. دو مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» و «شاعر شنیدنی است» از آثار بسیار مشهور در کارنامه بهمنی، به چاپ دهم نیز رسیده است. بهمنی سال ۱۳۷۸ غزل سرای نمونه کشور شد و سال ۱۳۸۵ در نخستین دوره جشنواره شعر فجر به اتفاق حسین منزوی برگزیده بخش شعر کلاسیک شد و در فهرست چهره‌های ماندگار شعر قرار گرفت.
در بین آثار بهمنی «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» در رشد غزل معاصر، مجموعه‌ای تأثیرگذار است. عشق از جمله مضمون غزل‌های اوست. بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج است.
آنچنان که خود او می‌گوید: «جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.»
انتهای پیام/
