به گزارش دیباچه، " حمید بهمنی" از کارگردانان با سابقه عرصه سینما معتقد است: وجود فاصله گذاری بین آثار نمایشی به بهانه عدم اکران آنها ،یکی از چالش هایی است که می‌تواند تا حدی در چرخه اکران اثر مخرب داشته باشد.
حمید بهمنی کارگردان سینما به دیباچه گفت: اختلال در مسائل حوزه فرهنگی همیشه بوده و هست و متاسفانه باز نیز ادامه خواهد داشت و تمام دولت ها علی رغم تلاش هایی که داشتند، نتوانستند این شکاف عظیم را برطرف کنند؛ اما آنچه که مهم است این بوده که با بهره گیری از افراد نخبه در حوزه فرهنگی، می‌توان تا حدی چالش ها و شکاف ها را مرتفع ساخت.
او افزود: سینمای ایران حالت سفارشی، معمولی، دم دستی و گران به خود گرفته که بعضی از آقایان با استفاده از قدرت ریسک در حوزه مدیریت، خود دست به تغییرات میزنند که به نظرم عملکرد درستی نیست و این عملکرد های اشتباه در این دوره یکم بیشتر شده که متاسفانه تمهیدی برای مرتفع کردن آنها در نظر نگرفتند.
" بهمنی " تصریح کرد: در واقع هزینه های هنگفت سینما بهتر است به جای آنکه خرج یک فیلمی گردد که هیچ وقت روی اکران را نخواهد دید و فروش نخواهد رفت، بین جوان های خوش فکر و مستقل در حوزه های مختلف، به‌ویژه حوزه هایی مربوط به مفاهیم ارزشی و فرهنگی تقسیم شود.
او ادامه داد: یکی از چالش‌ها و کمبود هایی که درحوزه فرهنگ وجود دارد، بحث عدم حضور کارشناسان در حوزه سینماست؛ ما افرادی داریم که نه درس سینما خوانده اند و نه تجربه سینما را دارند، ولی علی رغم این موضوع و به راحتی کارگردانی می‌کنند؛ پس در اینجا باید سوال کرد پس فضا برای کسانی که هم درس سینما خواندند و هم در عرصه نویسندگی کسب تجربه کردند کی باز می شود؟ چقدر باید در خانه منتظر باشند تا دیگر افرادی از راه برسند و به راحتی سرکار بروند و این یکی از چالش هایی است که اگر برطرف نشود، تبدیل به غده سرطانی خواهد شد و تاثیر نامناسبی در حوزه فرهنگ بر جای می گذارد.البته ناگفته نماند این کمبود ها و چالش ها در بخش های مختلف موسیقی، تئاتر و هنر های تجسمی نیز وجود دارد اما بیشترین سهم آن مربوط به حوزه فیلم است.
حمید بهمنی، کارگردان فیلم سینمایی « آخرین نبرد » در مورد نظام نامه جدید در راستای برطرف کردن معضلات اکران گفت: کارهای خوب و تولیدات سینمایی که آقای خزاعی انجام دادند در سراسر ایران در این ۳ سال مشهود است و نزدیک به ۶۰۰ سینما افتتاح شده و بخشی از اکران ها جبران گشته ولی این کافی نیست؛ ما می‌بینیم در آمریکا و کشور های اروپایی سینما بالای چند هزار تاست، در چین نزدیک ۱۵ الی ۲۰ هزار و در آمریکا نزدیک ۲۰ الی ۳۰ هزار سینما داریم که در همه حال، فروشِ فیلم دارند؛ما باید از سینمای کوچک و بزرگ خود استفاده کرده و فیلم هایی را تولید و در نوبت اکران قرار دهیم تا مشکل نوبت اکران و چرخه آن حل گردد.
فاصله گذاری بین فیلم ها به معنای کلام و چسب زدن عنوان ضعیف به یک اثر، به جهت آنکه آن را اکران نکنیم یکی دیگر از معضلات جاری در حوزه فرهنگ است که باید حل شود.
اتفاقا این کاری که دکتر روح الله سهرابی انجام می‌دهد و فیلم هایی که مجوز دارند با یک بخش حل و فصل مسائل مشکلاتش را حل می‌کند ، اما این کم است باید ادامه داشته باشد خیلی از فیلم هایی داریم که در واقع برای فروش در آرشیو ها خوابیده و باید این مشکلات و مسائل حل شود.
گفت و گو از : دینا محمدی
انتهای پیام/
