به گزارش دیباچه، شخصیت در فیلم ها و سریال ها،مهم ترین رکن آنها به حساب می آید.کدام فیلم یا سریال داستانی را می‌توان نام برد که شخصیت پردازی در آن از اهمیتی خاص برخوردار نباشد؟
هر اثر نمایشی که مقابل دوربین یا روی صحنه میرود،شخصیت اساس آن خواهد بود،زیرا هم داستان بر محور آن می چرخد و هم مخاطبان پیش و بیش از هر چیز با او ارتباط برقرار می کنند.
بنابراین هر نویسنده ای وقتی برای نوشتن فیلمنامه دست به قلم می شود،بیش از هر عنصری روی شخصیت پردازی وقت می گذارد، چون بدون شخصیت جذاب،هیچ فیلم یا سریالی قابل دیدن نخواهد بود.
فیلمسازان نیز وقتی فیلمنامه ای را برای ساخت در دست می گیرند، ابتدا به شخصیت های آن دقت کرده و فرد کاربلدی را به کار می گیرند تا برای هر کاراکتری،مناسب ترین بازیگر را برای ایفای آن نقش انتخاب کند تا بتواند از عهده برآمده و مخاطبان نیز او را بپذیرند.
سازندگان سریال «رحیل» به خصوص طراح و تهیه‌کننده آن رامین عباسی‌زاده، نیز مطابق با این اصل تلاش داشتند تا بازیگران متنوعی را مقابل دوربین قرار دهند تا نقش ها را ملموس و دیدنی کنند.
از بازیگران متبحر مثل ثریا قاسمی و کاظم هژیرآزاد گرفته تا اندیشه فولادوند، نسیم ادبی، حمیدرضا آذرنگ و حسام محمودی فقید اغلب شمایلی تازه از خود در اینجا ارائه داده‌اند. مصداقی اگر واکاوی شود نسیم ادبی در نقش زینت الملوک توانسته نقطه مثبت تازه ای در کارنامه خود ارائه دهد.
نسیم ادبی از بازیگرانی است که در تئاتر تربیت یافته و زیر و بم بازیگری را با صبر و شکیبایی آموخته است.هر فردی که می خواهد در عرصه تئاتر فعالیت کند،باید بیش از بازیگران سینما و تلویزیون مرارت کشیده و صبر پیشه کند تا موفق شود.
نسیم ادبی نقش های بسیاری را در تلویزیون پذیرفته والحق که از عهده نیز برآمده است. او هر کاری را که می پذیرد تمام وجود خود را به کار می گیرد تا نقشی را که قرار است بازی کند،مورد توجه مخاطب قرار بگیرد. نسیم ادبی از تمام تجارب خویش کمک گرفته تا زینت الملوک سریال «رحیل» را برای مخاطبان باورپذیر کند. وی نقش فردی را بازی می کند که مانند مدیر کاربلدی برخی از امور کاخ،از جمله خدمه را مدیریت می کند. وی هرچند در نگاه اول بسیار جدی و خشن می نمایاند،اما کم کم بُعد دیگری از شخصیت او رونمایی می شود که مهربانی و دلسوزی است.
وی ضمن اینکه کاملا بر کار خدمه نظارت کرده و گاهی به آنان تحکم می کند،اما نگاهش به زحمتکشان کاخ،مادرانه است.هم می خواهد امور کاخ بدرستی چرخیده و ایرادی از او نگیرند و هم تلاش می کند از خدمه بیشتر از توان آنان کار نکشد. زینت الملوک از حامیان محابانو-جوان اول سریال-است که مانند مادری دلسوز مراقب او و اصلان-قهرمان سریال-است تا آسیب نبیند.هنگامی که ولیعهد و خان بابا محا را تحت فشار می گذارند تا همسر زمان خان شود،در کنار او قرار گرفته و تلاش می کند او را از این مخمصه براند. نسیم ادبی این نقش را بهتر از نقش های دیگر خود بازی کرده و باید گفت که او علاوه بر کاراکتر زینت الملوک،زینت سریال «رحیل» نیز هست.
بازیگران مقابل نسیم ادبی یعنی گیتا راد در نقش محا و از آن سو علی عباسی‌زاده در نقش اصلان نیز در عین جوانی، بازیگرانی توانمند نشان داده‌اند که بی اغراق‌های مرسوم در برخی بازیگران همسن، صرفا در چارچوب متن به شخصیت پردازی مبادرت نموده‌اند. گیتا راد با نوعی تجمل‌گرایی خاص شازده‌های قجری و در عین حال درونیاتی مردمدار و همنوع‌دوست به سمت تجلی نقش محا رفته. علی عباسی‌زاده نیز بیش از آن که سعی کند نماهای طغیان‌گرایانه را با برون‌ریزی‌های پرسروصدا ایفا کند سعی کرده جنس شخصیت اصلان را به خوبی در رفتار و گفتار متجلی کند. اصلان جوانی است با ریشه های خانوادگی غنی و همین ریشه‌های اوست که بهش کمک می‌کند در مواقع ضروری به سمت خلق کاراکتری قهرمانی پیش برود. یکی از نقاط اوج سریال رحیل جایی است که اصلان و محا به سمت رهایی از محدودیت‌های پیرامونی رفته و تصمیم به نجات جان خویش و زنان اندرونی میگیرند، اینجاست که سیر تعقیب و گریز روایی آنها را در مسیری پرتعلیق برای مخاطب قرار می‌دهد.
سریال سازی در ایران صنعتی ریشه دار است و اغلب سریال‌هایی که شخصیت پردازی درستی را برای داستان خود به کار میگیرند می‌توانند در خاطرات بمانند. زمانی مینو ابریشمی علیرغم نقش کوتاه در سریال هزاردستان درخشید و زمانی افسانه بایگان در سریال سربداران و بعدتر ویشکا آسایش در امام علی(ع) و فریبا کوثری در مختارنامه و سارا خویینی‌ها در کلاه پهلوی و...؛ در سریال رحیل نیز شخصیت سازی ها کمک کرده که بازیگران مختلف و به خصوص بانوانی که در دل درامی زنانه قرار گرفته‌اند بتوانند خود را به خوبی محک بزنند.
یادداشت از : سعید احمدی(منتقد و روزنامه‌نگار)
