به گزارش دیباچه، در سومین شب سینمایی سوره،  آیین پاسداشت رضا میرکریمی، محمدرضا علیقلی و محمدرضا شرف الدین در محوطه حوزه هنری برگزار شد؛ مراسمی که تحت تاثیر درگذشت زنده یاد آتیلا پسیانی شرایط متفاوتی را به خود دید. 

 سومین رویداد «شب سینمایی سوره» با محوریت دورهمی سالانه سینماگران بیش از چهار دهه تاریخ سینمای حوزه هنری، ابتدا با صحبتهای رئیس سازمان سینمایی سوره همراه شد.

او گفت:  ما دلمان به حوزه هنری و همین جایی که در حال حاضر در آن حضور داریم، خوش است و بدان افتخار می‌کنیم.

تقدیر از علیقلی با صحبتهای اسعدیان، میرکریمی 

اسعدیان گفت: محمدرضا علیقلی را با موسیقی فیلم‌هایش نباید شناخت، ایشان قطعات فوق‌العاده‌ای ساخته که بی‌نظیر و حجم کارهایش درخشان است. افتخار می‌کنم سعادت داشتم برای یکی از کارهایم موسیقی بسازد و خوشحالم که امشب قرار است از ایشان تجلیل کنیم.

 سیدرضا میرکریمی گفت : با قطعات موسیقی محمدرضا علیقلی می‌توانیم تمام تاریخ هنر ۴۰ سال گذشته را مرور کنیم و به یاد آوریم. محمدرضا علیقلی بالای سن نمی‌رود و هر زمان جایزه گرفته، نبوده است و من بسیار شعف دارم در اتفاقی که هیچگاه در ادوار اخیر رخ نداده است، حضور داشته باشم.

علیقلی با حضور روی سن در سخنانی مطرح کرد: من تا با حال روی صحنه نرفتم، در هیچ مصاحبه‌ای در روزنامه و تلویزیون شرکت نکردم. این قصه برای تمام چهل سال گذشته است. امشب حضور در اینجا برایم سخت بود. هم بابت اینکه کسالت دارم و هم دوست صمیمی و عزیز و درجه یکی همچون آتیلا پسیانی را که سال‌ها جز کار باهم زندگی کردیم از دست دادم. از همه شما ممنونم.

تقدیر از محمدرضا شرف‌الدین تهیه‌کننده پیشکسوت و هنرمند باسابقه عرصه جلوه‌های ویژه میدانی

محمدعلی باشه‌آهنگر کارگردان سینما، درباره محمدرضا شرف‌الدین  گفت: به یاد دارم در زمانی که دستیار کارگردان بودم، با محمدرضا شرف‌الدین در پایگاه چهارم شکاری دزفول بودیم و او پشت تپه‌ای قرآن می‌خواند. به ایشان گفتم رضا مگر در کارت مشکلی وجود دارد که قرآن می‌خوانی؟ گفت وقتی قرآن می‌خوانم تمام حس و حال پشت انفجار را درک می‌کنم و خیالم راحت می‌شود.در رشد آرام آرام سینمای جنگ و دفاع مقدس تاثیر داشت. افتخار می‌کنم در کنار حاج رضا کار کردم و جدای از کار و بیش از آنکه از تکنیک جلوه‌های ویژه میدانی بهره ببرم، از ایشان اخلاق حرفه‌ای و نیکو و تهعدش به کار را آموختم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم.

سپس محمدرضا شرف‌الدین روی سن آمد و تصریح کرد:  می‌خواهم از زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور یاد کنم که با حوزه هنری کار خود را شروع کرد و با ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی به اوج رسید و در اوج دار فانی را لبیک گفت. از همه عزیزانی که زمینه تولید اثار سینمایی را به ویژه در حوزه دفاع مقدس فراهم می‌کنند، تشکر می‌کنم.

تجلیل از میرکریمی با حضور کمال تبریزی 

صحبتهای کمال تبریزی :جمله‌ای ابتدای ویدیو تقدیر از سیدرضا میرکریمی نوشته شده بود: «قاب‌های شیرین». تصور می‌کنم این شیرینی تمثیل درستی از وجود خود ایشان است که به آثارش منتقل می‌شود. نکته بسیار استثنائی درباره ایشان و محمدرضا علیقلی وجود دارد که نشانه‌ای از یک مفهوم است. همه کارهایی سیدرضا میرکریمی و آهنگ‌هایی که محمدرضا علیقلی ساخته، برای من یک نشانه مهم دارد؛ حس بهشت و طراوتی که در سعادتمندی بشر وجود دارد. در حقیقت این حس از آثار آنان طراوش می‌کند و بر ذهن و جان می‌نشیند. به هر دو بزرگوار تبریک می‌گویم و امیدوارم در سلامت کامل برای عزت و تعالی سینمای ایران حفظ شوند و پایدار و برقرار باشند.

میرکریمی گفت: حیف که شرایط پُر از اعتماد متقابلی که زمانی باعث می‌شد آثار درخشانی ساخته شود، متاسفانه امروز در سینمای کشور کمتر دیده می‌شود. همین جمعی که اینجا هست و احتمالاً جای بسیاری از افراد خالی است، نمونه‌اش کم شده است و برپایی این محفل به دوستانم در سازمان سینمایی سوره دستمریزاد دارد. این دیدن‌ها بسیار به پشت هم ایستادن و هم‌فکری کمک می‌کند. ممکن است عده‌ای به سراغ تک افتاده‌ها بروند، ذهنشان را خراب کنند و اعتماد به نفسشان را از آن‌ها بگیرند. به هر حال ما وقتی با هم هستیم اعتماد به نفسمان بالاتر می‌رود. امیدوارم با این دید به فرهنگ نگاه شود. محدوده هنرمندانی که در قلمروی فرهنگ ایرانی قرار می‌گیرند، بزرگ است و باید همه را شامل شود نه اینکه این نگاه بسته و بسته‌تر شود.