به گزارش دیباچه،نگار نادری ـ یکی از کارشناسان اداره ارشاد استان گیلان ـ طی گفت‌وگویی درگذشت حسن تقی‌پور را تأیید کرد و گفت: آقای تقی‌پور روز گذشته، ۱۹ فروردین به علت کهولت سن در ۸۲ سالگی درگذشت.

او درباره تقی‌پور فقید توضیح داد: ایشان در زمان خودش پیش از اینکه از کار افتاده شود در زمینه موسیقی خیلی فعال بودند، از نوازندگان خوب تار بودند و از پدر و دایی خود موسیقی را آموخته بود و البته بعد به صورت آکادمیک هم آن را دنبال کرده بود. آقای تقی‌پور تعداد زیادی اثر دارد که در زمان خودش از رادیو و تلویزیون پخش می‌شد.

حسن تقی‌پور در سال ١٣١٩ در شهرستان لاهیجان متولد شد. پدرش مردی عارف مسلک بود و در نواختن تار مهارت داشت. نوای تار پدر انگیزه‌ای بود برای یادگیری و پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی. علاوه بر پدر، دایی‌اش که به زیبایی تار می‌نواخت برایش مشوقی در راه فراگیری تار بود. به گفته او، مادرش با سر دادن لالائی‌های دلنشین بر گهواره برادران و خواهران کوچکتر اولین معلم موسیقی او بوده و ذوق فراوان را در وجودش برانگیخت.

او سال ١٣٣٥ موسیقی را با یک فلوت لاکی آغاز کرد و از سال ١٣٣٨ ساز تار را به دست گرفت و در همان سال بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان شناخته شد و مورد تشویق هنرمندان استان قرار گرفت. او قبل از پایان دوره متوسطه دو شعر و آهنگ ساخت.

اولین شعر و آهنگش را در سال ١٣٣٩ به نام «مو ایسام دریا کنار» ساخت که در سال ١٣٤٢ با صدای ناصر مسعودی در برنامه ٥٦ گلهای صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای شادروان منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد. دومین شعر و آهنگش بنام «لاجونه هوا قشنگه» با صدای زنده‌یاد فریدون پوررضا اجرا شد.

اشتغال در بانک کشاورزی و تحصیل در رشته زبان و ادبیات فرانسه سبب بروز وقفه نسبتا طولانی در فعالیت‌های هنری او شد.

این استاد عرصه موسیقی تاکنون ٣٣ آهنگ ساخته که جز در سه مورد کلیه اشعار را خودش سروده است. تعدادی از آنها را شادروان فریدون پورضا اجرا کرد؛ از جمله این آثار می‌توان به بیشیم تماشا بوکون، بیگذرانین اوی بیگذرانین، چین کونه ستاره، شیرین‌تر از جانی، ماه خانم، گول انار، بیقرارم ای خدا، یکته بزا مو گب نزام و شعر و آهنگ‌های دیگری همچون چایی باغ، کاشف السلطنه، خوشکا بو پرنده، یاد جونی و چو ما وا کونیم.

اکثر این اشعار با گویش شرق گیلانی و چند مورد هم با لهجه رشتی بوده‌اند. تقی‌پور نخستین سراینده شعر محلی شرق گیلانی برای رادیو بوده است. در سال ١٣٧٧ آهنگ و شعر «کوشتی گیر» با صدای زنده یاد فریدون  پوررضا در صدا و سیمای گیلان اجرا شد و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباکنار برنده لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی کشور شد.