به گزارش دیباچه، علیرضا زنگنه منتقد سینما در یادداشتی نوشت :
در دورانی که اغلب تاکشوها یا رئالیتیشوهای وطنی یادآور نمونههای خارجی یا نمونههای موفق داخلی هستند، مجموعه دست به مهره تلاش کرده تا راه تازهای را برای ایجاد سرگرمی بگشاید و آن هم عبارت است از بازی سازی به جای بازسازی.
بازیسازی از جمله اصطلاحات در ورزشهای گروهی و ازجمله فوتبال است و توانایی مفیدی است که هر تیمی بدان نیاز دارد تا بتواند به هدف نهایی که پیروزی بر رقیب است، برسد. تیمهایی که بازیکنان بازیساز دارند خیلی راحت میتوانند شرایط رسیدن تیم خود به دروازه حریف را فراهم کنند.
در هنر سرگرم کنندگی نیز در کنار الگوبرداری از نمونه های موفق تولید تاکشو یا رئالیتیشو باید بازیسازی را جدی گرفت یعنی باید به سمت و سویی رفت که حتی اگر ساختار را الگو میکنیم باز در طراحی ایرانی محصول به دنبال ارائه آموزههای جدیدی باشیم که بتواند مخاطب را به خود جلب کند.
رئالیستی شوی دست به مهره که به شبکه خانگی عرضه شده از محدود برنامه های سالهای اخیر است که اصل خود را بر ایجاد بازی های جدید برای ارتباط گیری با مخاطب قرار داده است. پیش از این نمونه های زیادی از رئالیتی شوهای رقابت محور را از شام ایرانی تا مافیا و... دیده بودیم که همگی در رقابت سازی دنباله روی نسخه های فرنگی بودند.
آنچه دست به مهره را متمایز میکند همین تلاش برای بازی سازی به جای بازسازی است یعنی سازندگان سعی کردند خودشان خالق بازی های مفرح باشند تا اینکه به بازسازی نمونه های قبلی بپردازند. امید سهرابی کارگردان این مجموعه با همراهی برادران یاری تیم تولید سریال به جای آن که سرمایه تولید را صرف کپی برداری از یک نمونه موفق کنند و فی المثل باز مافیا بسازند، آمدهاند و مسابقه ای پر از بازی های جورواجور طراحی کرده اند تا هم ایده هایی به کافه بازی ها بدهند و هم به دیگر برنامه سازان بگویند حتی با حداقل ها هم میشود بازیهای تازه ای را برای مخاطب خلق کرد...
بازی سازی دست به مهره با حضور جمعی از چهره های شناخته شده بازیگری رقم خورده ولی نوعی کنترل چهره ها برای پرهیز از اغراق در بازی به چشم میخورد و به واقع سازندگان سعی کرده اند به حاضران بفهمانند که اینجا مجالی برای شوآف نیست و اگر میخواهند بازی کنند باید آن شخصیت واقعی خود به عنوان هنرپیشه را کنار گذاشته و با خود واقعیشان بازی کنند.
خوشبختانه درک بالای علیرضا خمسه، هومن برق نورد، سیاوش چراغی پور، امیرحسین رستمی و به خصوص غلامرضا نیکخواه از اینکه بازی، مختصات خود را دارد موجب شده لحظات گرم و با ضرباهنگ بالایی بر مجموعه دست به مهره مستولی گردد.
دست به مهره به خاطر تنوع در اجرای بازی های جدید و متفاوت و غیرقابل پیش بینی، وجه تعلیق آمیز خود را هم دارد؛ وجهی که باعث میشود مخاطب نتواند به پیش بینی کامل اپیزودهای اثر پرداخته و نتیجتا تماشای هر قسمت به اندازه قسمت قبل، نوآوری خود را داشته باشد و از این حیث مخاطب را راضی خواهد کرد.
