دیباچه- محسن سرافراز: اگر سینمارو باشی و اخیرا گذرتان به سینماهایی بیافتد که روزگاری نه چندان دور ، فیلم های مورد علاقه تان را در آنجا به نمایش می گذاشتند و حالا با صحنه ای مواجه شوید که اثری از شکوه آن سینما باقی نمانده باشد، بدون شک غمی بزرگ بر دلتان خواهد نشست؛ چرا که آن لحظه متوجه می شوید دیگر قرار نیست اثری در آن سینما به نمایش گذاشته شود! و تلخ تر اینکه احتمالا رستورانی یا یک مرکز تجاری به جای این مرکز هنری جا خوش می کند! و چه دلگیر می شوی که یکی پس از دیگری ، سینماهای قدیمی با آن نوستالژی جذاب، قرار است برای همیشه خاموش شوند و هیچ مسئولی نیست که به داد این سینماها برسد. وقتی سال قبل گفته شد که حدود ۲۰ سینمادار متقاضی انحلال یا تغییر کاربری سالنهای خود شدند شاید کمتر کسی باور می کرد که این سینماها به چنین روزی بیافتند.
سینماهای صحرا، پایتخت، پردیسکیان، ماندانا، ایران، عصر جدید، پارس، حافظ، میلاد و کارون در تهران از جمله متقاضیان برای انحلال یا تغییر کاربری هستند.این درحالی است که متاسفانه سخنگوی انجمن سینماداران در مورد وضعیت سینما عصر جدید می گوید که با انحلال این سینما موافقت شده است . این سخنگو که ظاهرا همچنان امید در دلش وجود دارد می گوید: « وقت آن است که دولت حمایت کند تا سینمادار رغبتی به تغییر کاربری یا انحلال نداشته باشد.»
او ادامه می دهد : ما در این سالها فقط با علاقه توانستیم سینماها را حفظ کنیم و تا جایی که ممکن بود برای سرپا نگه داشتن آنها تلاش کردیم اما هزینهها واقعا سرسامآور است و نمیتوان اینطور ادامه داد.
محمدحسین فرحبخش در واکنشی تند گفت: همه کسانی که از نوستالژی این سینما صحبت میکنند دروغ میگویند چون اگر اینطور بود در این سالها میآمدند و در "عصر جدید" فیلم میدیدند.
در سال ۹۹ خبر صدور حکم تخریب سینما ایران در لالهزار هم منتشر شد و سینما «بولوار» در بولوار کشاورز هم که زمانی یکی از سینماهای مدرن تهران بود، تغییر کاربری پیدا کرد و به مرکز همایشهای دانشگاه علوم پزشکی تهران تبدیل شد.