زهرا فرود : "علی عبدالعلی زاده" از کارگردانان و نویسندگان باسابقه عرصه سینما و تلویزیون است که فعالیت خود را با کارگردانی فیلم کوتاه آغاز کرد. او تاکنون آثار موفق و بسیاری راهمچون مجموعه های "دانی و من" ،"دردسر بزرگ"، "یک وجب خاک" و فیلم هایی چون "سیزده گربه روی شیروانی"،" سرتو بدزد رفیق "،"چگونه میلیاردر شدم" و" تارزن و تارزان" را در کارنامه هنری خود ثبت کرده و این شبها که با مجموعه طنز "جزر و مد "از شبکه دو سیما با مخاطب در ارتباط است می گوید: از مدیران شبکه دو و سیمای استانها درخواست دارم پخش این نسخه به شدت دستکاری شده سریال "جزر و مد"را متوقف کنند چون این مجموعه که هم اکنون در حال پخش است نسخه کاملی نیست و هیچ ارتباطی به من ندارد.
کارگردان و نویسنده سریال "جزرومد " به دیباچه گفت : فارغ از اینکه این اصلاحات ،حذفیات و به طور کل تدوین مجدد به خواست چه کسی روی کار اعمال شده ویا اینکه تهیه کننده سرخود دست به چنین کاری زده و یا حتی شبکه دو چنین اصلاحاتی را صورت داده که یک مجموعه ۳۰قسمتی را با حذف ۲۰۰دقیقه به کاری ۲۶ قسمتی مبدل نموده، می گویم به هرحال تهیه کننده باید با حضور بنده و زیر نظرمن به عنوان کارگردان و نویسنده کار دست به چنین اصلاحاتی می زد و سرخود حق دخالت ،دستکاری و تدوین اثر را نداشته است. به گونه ای که اثر را به کاری با این همه گنگی و بی سر و تهی شدن مبدل کند.
او افزود :"محسن توکل فرد" تهیه کننده مجموعه طی مصاحبه‌ای پیرامون واکنش بنده از بی‌اطلاعی نسبت به سانسور های بی حد و اندازه "جزر و مد" عنوان نموده پای هیچ گونه اختلاف و مشکلی در میان نیست بلکه این حذفیات و تدوین مجدد فقط به خاطر تندتر شدن ریتم کار بر روی مجموعه اعمال شده ، که در اینجا به عنوان کارگردان و نویسنده مجموعه جا دارد در پاسخ به جناب تهیه‌کننده بگویم که اولا با حذف سکانس های کلیدی و اضافه کردن نماهای تکراری از محوطه ی آن مکان یا پلان هوایی از نخلستان ها ، ریتم تند نمی شود.در ثانی کار حرفه ای و درست این است که هر تغییری هم اگر لازم بود بایستی با نظارت کارگردان انجام می شد.
"عبدالعلی زاده" ادامه داد: ما ۳۰ قسمت ۴۵ دقیقه ای تولید کردیم اما الان با اضافه کردن خلاصه ی قسمت قبل و پلان های هوایی از شهر و نخلستان ها ، به زور به ۲۶ قسمت رسیده است ، فیلمنامه ها موجوده و من سکانس های کلیدی حذف شده را در فرصتی دیگر منتشر خواهم کرد تا مخاطبین با مقایسه ی نسخه ی موجود که در تلوبیون موجوده متوجه شوند که چه بلایی سر سریال آمده است.به طور کل دست بردن تهیه کننده در تدوین ، خلاف اصول حرفه ای است و در خصوص ریتم و تمپوی کار ، بدون حضور و نظارت کارگردان ، احدی حق دستکاری و جابجایی پلان ها و سکانس ها را ندارد.
وی در ارتباط با اینکه تولید"جزرو مد" سفارشی بوده گفت: از آنجا که طبیعتا وقتی بنای تولید اثری نمایشی در یک استان پی ریزی می شود، مسئولین آن استان ترجیح می دهند روند ساخت کار به گونه ای پیش برود که تمام توانمندی ها،توانایی ها ،ظرفیت های مختلف ،جذابیت های بصری و نقاط دیدنی و حتی گردشگری آن استان نیز در لابه لای روایت داستان ها گنجانده شود بنابراین هر استانی در راستای تولیدات نمایشی در بطن و حوالی خود، یکسری سفارش های اینچنینی دارد که نباید آنها را به پای سفارشی بودن کار به حساب آورد؛ در ارتباط با سریال "جزرو مد" هم همینطور است. یعنی اگر ساخت این مجموعه در هر استان دیگری نیز صورت می گرفت، قطعا با توجه به فرهنگ بومی وجذابیت های بصری آن استان کاری شبیه به "جزرو مد" می شد، البته با لوکیشن های متفاوت پس نباید به چشم سفارشی بودن به سریال "جزرو مد" نگریست.
عبدالعلی زاده ادامه داد: پوشش گیاهی استان خوزستان به گونه‌ای است که گیاهان دارویی بسیاری را در خود پرورش می دهد و پرداختن به این موضوع در این سریال همزمان با به تصویر کشیدن ارتباط کاراکترها و نوع بیان ماجراها به گونه ای قرابت یافته و البته این بدان معنا نیست که قصه فیلمنامه "جزرو مد" صرفا براساس نگاه به موضوع گیاهان دارویی نوشته شده بلکه در طرح چنین مبحثی پای عنوان نمودن برخی ظرفیت و قابلیت های استان خوزستان در میان بوده است.
این کارگردان و نویسنده بیان کرد:هر قصه ای با توجه به منطقه و شهرستانی که قرار است در آنجا تولید و روایت شود به طور طبیعی هم راستا با صنایع،جغرافیا و فرهنگ آن منطقه پیش خواهد رفت و به لحاظ بومی رنگ و شکل آن استان را به خود خواهدگرفت، بنابراین با توجه به اینکه قصه مجموعه "جزرو مد" در جنوب شکل گرفت و مصوبه و بودجه ساختش متعلق به خوزستان بود سعی کردیم در پردازش بطن داستان ، ماجرای این مجموعه را بومی کنیم به گونه ای که قصه و محتوای کار بافرهنگ و جغرافیای آن منطقه نزدیک و هم راستا باشد .و ازآنجاکه کلیت داستان "جزرومد"پیرامون مهاجرت معکوس است، بنابراین مضمون آن صرفا مختص به جنوب کشور نیست و درهر استانی می توان چنین قصه ای را روایت کرد و با نگاهی به مبحث بازگشت افراد شهرنشین به سمت زادگاه های خود این موضوع یادآوری می شود هر استان و منطقه ای از کشورظرفیت ها و پتانسیل های مختص به خود را دارد که می توان از آنها استفاده بهینه نمود .
او پیرامون تولید اثر در خارج از تهران افزود: با توجه به اینکه استانها به عنوان لوکیشن کمتر در دل یک اثرنمایشی قرار می گیرند البته به جز تولیدات مستند، پس طبیعتا جا دارد که جذابیت‌های بصری ،زیباییها ومناطق دیدنی استانهادر دل داستان ها بیایند تا مخاطبی که به هر دلیل مناطق مختلف کشور را ندیده ، این فرصت رابیابدتا در بطن قصه ها این مکان ها را به تماشا بنشیند چون به هرحال هریک از شهرها و مناطق مختلف به نوبه خود دارای طبیعت و جذابیت‌های بصری بکری هستند که بردن ماجرا در دل آنها نسبت به قصه هایی که ما همیشه در مناطق مختلف تهران بارها و بارها شاهد آن بوده ایم بیشتر می تواند گیرایی بصری داشته باشد . از این رو معتقدم اگر روایت داستان ها را در آثار نمایشی مقداری از تهران دور کنیم و به بطن استانها و شهرهای دیگر کشور ببریم می توانیم در کناربُعد نمایشی، به ظرفیت‌ها وپتانسیل های آن مناطق نیز بپردازیم و به نوعی معرف مکان های بکری باشیم که شاید تا به حال کمتر توسط مخاطبان دیده شده اند.
"عبدالعلی زاده " اظهارداشت:خط اصلی سریال "جزرومد" که زمانش بیشتراز ۱۰۰۰دقیقه است مهاجرت معکوس بوده و در دل پیرنگ های اصلی ،موضوعات فرعی وخطوط داستانی فرعی نیز جای داده شده که در بطن این خط های فرعی سعی کردیم با فضای شاد و طنزگونه مسائلی همچون تجمل گرایی در جشن عروسی ها،زندگی و ازدواج های ساده در سال‌های نه چندان دور را دوباره مطرح کنیم و اینکه ساده شروع کردن زندگی هنوز هم می تواند اتفاق بیافتد و در شرایط فعلی نیز قابل انجام باشد و شاید در طول ۳۰یا ۴۰ سال گذشته خیلی از خانواده ها به دلایلی چون چشم وهم چشمی به بیراهه رفتن به همین دلیل هم اکنون برگزاری جشن ازدواج ها برای شروع زندگی به شدت سخت شده وما به نوبه خود سعی کردیم در سریال "جزرومد " این موضوع را نیز تا حدی مورد پردازش قرار دهیم. همچنین این مجموعه شخصیت‌های زیادی دارد که هر کدام از آنها قطعا پیرنگ خاص خود را دارند مثلا کاراکتر سینا که فرزند کوچک خانواده است یه شخصیت دهه ۹۰ زرنگ و باهوش است و به طور کل می توان گفت او نماینده نسل خودش است وبچه ای با هوش اقتصادی بالاست و از آنجا که گفته شد "جزرومد" به لحاظ محتوا و موضوع دارای پیرنگ های مختلفي است بنابراین سینا بیان کننده این مطلب شده که بچه های این دوره و زمانه این ظرفیت را دارند که از بدو کودکی ،نوجوانی و جوانی موضوع اقتصادی را جدی بگیرید وآینده نگر باشند.
وی در ارتباط با زمان پخش کار گفت :در خصوص زمان پخش کار می توانم بگویم در واقع دوست داشتیم در مقطع بهتری مثل ایام عید یا مناسبتی که پخش کار طنز مناسبت داشته باشد "جزرو مد" روی آنتن برود نه در این زمانی که حال مردم خوب نیست،پس واقعا در این مقطعی که اثر طنزی در حال پخش است و در عین حال جامعه پذیرای پخش اینگونه آثار در شرایط فعلی نیست ، به نظرم تناقض ومغایرت بوجود می آید به هرحال کاری نمی توان کرد چون جدول پخش دست ما نیست.
کارگردان مجموعه پرمخاطب "دردسر بزرگ" تصریح کرد :در تولید سریال "جزرومد "سعی کردم از هرگونه شعار زدگی فاصله بگیرم و در برخی سکانس ها وپلان ها احساس میکنم شخصی که مسئول بازنگری فیلمنامه بازنویسی شده بود با دیدباز ونظر خیلی مساعد وظیفه خود را انجام داد ولی در حین پخش به دلیل باب میل نبودن برخی از بخش های مجموعه به مذاق ممیزیگران و اینکه نتوانستند راحت گویی و بازگویی واقعیت‌ها رادر" جزرومد" تاب بیاورند،بعضی قسمت‌ها را حذف ویا تعدیل کردند به گونه ای که حس میکنم این حذفیات به کار لطمه وارد کرده است.
وی ادامه داد: از آنجا که این سریال درکنار چندین پیرنگ اصلی ،ماجراهای بسیاری را ضمن روایت ،پیش می برد پس می توان گفت مخاطب با پیشرفت داستان می تواند منتظر داستان های جدید و جذاب با حضور نقش آفرینان جدید به فراخور موضوع و محتوای کارباشد .
فکر می کنم شاید اگر ما به کارهایی که در سال‌های قبل ساخته می شد نگاه کنیم و میزان استقبال مخاطبان از آنها را بسنجیم متوجه می شویم این سخت گیری ها روزبه روز بیشتر شده اند و افزایش تعداد افرادی که سابقه وتجربه کافی در عرصه اعمال نظر برروی فیلمنامه ها را ندارند سبب شده سریال ها جذابیت قبل را نداشته باشند و هم اکنون به عینه می‌بینیم که یکی از دلایل ریزش مخاطب تلویزیون همان جذاب نبودن مضمون ومحتوای تولیدات است به گونه ای که نمی تواند همچون گذشته مخاطب را با خود همگام کند ،بنابراین بسته شدن چهارچوب خطوط قرمز زمینه دوری جذاب بودن سریال ها را دامن زده و اگر این روند ادامه داشته باشد حتما بیشتر هم خواهد شد.
همچنین لازم است عنوان کنم یکی دیگر از چالش های فاجعه پیرامون آثار نمایشی به زیرنویس ها ی آنها مرتبط است یعنی به نظرم برخی کسانی که در این حوزه کار می کنند به شدت بی سواد هستند. نمی دانم مگر مسئولین یا ناظر پخش به این موضوع توجهی ندارند که چه کسانی با چه سوادی و ادبیاتی زیر نویس ها را انجام می دهند در واقع آنقدر این غلط های املایی و انشایی در زیرنویس ها بسیار است که چه بسا افراد ناشنوا نتوانند با خواندن آنها فحوای کار را متوجه شوند پس باید گفت نبود زیر نویس گاهی بهتر از بودنش است.
