سید کمال هاشم زاده می گوید: حوزه رسانه از چنان اهمیتی برخوردار است که برای فرم و ساختار نظام آن نیازمند بازاندیشی و تحول گرایی هستیم؛ همچنین معتقدم عرصه اجرا برای موفقیت بیشتر خود می تواند با ایجاد تشکل صنفی، موفقیت و پیشرفت خود را تضمین کند.
سید کمال هاشم زاده مجری صدا و سیما در گفت و گو با پایگاه خبری دیباچه گفت: حوزه فعالیت من بیشتر در قالب های تلویزیونی و صحنه ای با موضوعات و محور های ادبی، فرهنگی هنری و زیر موضوعاتی همچون فرهنگ معارف ادبیات آیینی و حوزه فرهنگ و ادبیات پایداری است.
او افزود : دامنه موضوع و محتوا در اجرا برای تأثیرگذاری مجری بسیار مهم است. همان گونه که من در زمینه اجرا، برای گزارش بازی « آث میلان و اینترمیلان » ( دو باشگاه ایتالیایی ) مناسب نیستم، قطعا مأموریت عادل فردوسی پور عزیز هم، اجرای ویژه برنامه شب عاشورا نیست. بنابراین هر کسی کار ویژه خودش را دارد و این فقط به انتخاب شخص بستگی ندارد، بلکه متعلق به مجموعه ای از سوابق ،تجربیات عملکرد و رشد یافتگی او در رسانه است.
این مجری برنامه های تلویزیونی ، در پاسخ به اینکه به وجود ژانر در اجرا اعتقاد دارید یا خیر بیان کرد: مثل تمامی فعالیت های هنری و رسانه ای که در دنیا وجود دارد و ما به آن باور داریم، در تلویزیون و حتی در بخش های خبری رسانه ما هم این رفتار رسانه ای ژانرگرا تعریف دارد، مثل گروه برنامه های حوزه فرهنگ که زیر شاخه های متنوعی چون کتاب، سینما، موسیقی و ... دارد ؛ما گروه های برنامه سازی در رسانه ملی داریم که در فضای تعریف شده به عنوان ژانر فعالیت می کنند. مثل ژانر اجتماعی، ورزشی ، خانواده، معارف ، فرهنگ ، تاریخ هنر ادب ،که هر کدام به نوبه خود با زیر شاخه هایش تعریف می‌شود.
مجری برنامه "قافله عشق" شبکه ۲ سیما تصریح کرد : مجری در اجرای برنامه سهم حداکثری دارد. اگرچه که در شرایط کنونی با توجه به سرعت فزاینده ارسال سیگنال از طریق ابزارهای ارتباط جمعی، گرایشات مخاطب نسبت به بسته های مینی مال و یا بسته های رسانه ای کوتاه بیشتر شده و سهم اجزای تشکیل دهنده یک برنامه کمتر می شود اما همچنان در یک برنامه که در شاکله اش، مجری تعریف شده باشد، به طور قطع ، مجری از سهم بالایی برخوردار بوده است ؛ در واقع او نخ تسبیح یک رخداد رسانه ای محسوب می شود و در برنامه هایی با محوریت ساختار ترکیبی ، مجری جایگاه برجسته و مؤثری دارد.
او در واکنش به اینکه، مجریان جدیدی که وارد عرصه اجرا می‌شوند دارای ضعف هایی هستند، بیان کرد: در مقام نقد همکارانم نیستم اما به عنوان فعال رسانه ای یا کارشناس رسانه و کسی که دارای تجربه چندین ساله در مدیوم رسانه های صوتی و تصویری در قالب رسانه ملی است، نظر می دهم؛ البته کمی در اظهار نظر هایم به طرح یک چالش هم می رسم. این چالش مهم که به جای پرداختن به وضع موجود، یک ریشه یابی و آسیب شناسی از چگونگی رسیدن به این وضعیت داشته باشم و به طور قطع ، من و هر رسانه ای معتقدیم این چالشی که عنوان می کنم نباید وجود داشته باشد و آن هم مسأله ضعف سواد رسانه ای است و ضعف وجود نداشته باشد و یکی از پایه های مهم اصول رفتار رسانه است.
معتقدم دستگاه رسانه ای با تأمین نیرو های جدید برای اجرا باید در ابتدا دوره آموزشی سواد رسانه ای برایشان فراهم کند و مورد ارزیابی معین قرار دهد و بعد اقدام به بکارگیری آن نیروها نماید، خب اینجا مسأله مهم دیگری با موضوع شایستگی استفاده از بازیگران به عنوان مجری در رسانه مطرح می گردد که به نظرم باید بازاندیشی و بازنگری در این مورد صورت پذیرد. البته حتی مدیران ما هم نیازمند روزآمد کردن اطلاعات و مطالعات با گذراندن دوره های آموزش سواد رسانه ای و دوره های سواد مدیریت رسانه هستند.
هاشم زاده که اجرای "پگاه عاشقی" ویژه برنامه ی بامدادی شبکه ۲ سیما را روی آنتن دارد، گفت: بخش مهم دیگر این است که همکاران و هم صنف های من که ماموریت اجرای برنامه را دارند، علاوه بر سواد رسانه ای، باید هوش رسانه ای نیز داشته باشند و این نیازمند مهارت و توانایی سرعت عمل در پردازش پیام، تحلیل محتوای پیام، بسته بندی پیام و ارسال بهنگام پیام است.
هر رسانه ای وظیفه دارد با ابزار هنر، محصول فرهنگی تولید کند. تولید اثر هنری که منجر به محصول فرهنگی در پیکره ی جامعه ی مخاطب می گردد و مثل همه آثار هنری دو شاخص دارد یکی فرم و ساختار و دیگری شاخص محتوا و مضمون .
من معتقدم علاوه بر حوزه فرم و ساختار، نظام رسانه ای کشور ،نیازمند تحول گرایی است؛ همچنین نمی توان از کنار این موضوع نیز گذشت که توسعه بسیاری از فعالیت های رسانه های تصویری تحت قالب پلتفرم هایی که در فضای رسانه ای کشور هم اکنون فعال هستند ضرورت مهمی دارد . چرا که اینگونه عملکردها، اتفاقات فرمی و جاذبه های رسانه ای فوق العاده ای را رقم می زند که در جهت جذب حداکثری مخاطب و اعتماد سازی به فضای رسانه ای داخلی در فضای رقابت رسانه ای جهانی، مؤثر هستند.
مجری برنامه های سیما افزود: درباره ی معیار انتخابم برای اجرای برنامه باید بگویم که عمدتا تصمیمات حوزه مدیریتی رسانه ملی تعیین کننده است اما تا آنجایی که حق انتخاب داشته باشم، موضوعات در حوزه فرهنگ و هنر و ادبیات در اولویت اول انتخاب من هستند.
« ای جان » بهنام صفوی را دوست دارم
در میان ترانه هایی که سروده ام ،اثر ماندگار " ای جان" با صدای زنده یاد بهنام صفوی و "هوای عید" کسری کاویانی را بسیار دوست دارم. همچنین در بین آثار آیینی ام، قطعه "جلوه اربعین" با صدای حسین کشتکار از دیگر قطعاتی است که به آن علاقه مندم.
قطعه "سرباز وطن" با صدای حاج صادق آهنگران با موضوع پاسداشت شخصیت سردار سلیمانی نیز برایم تا همیشه ماندگار است. همچنین اولین اثر موسیقایی که برای حاج قاسم سلیمانی در فضای رسانه ای کشور منتشر شد با سروده ی بنده و صدای کسری کاویانی با عنوان "سردار وطن" بود که ما این اثر را قبل از شهادت حاج قاسم تهیه و تولید کردیم و می خواستیم به عنوان کادوی تولد به حاج قاسم هدیه بدهیم که دیگر اینطور رقم خورد که این قطعه را برای شهادت ایشان پخش کنیم و به مدد روح شهید سلیمانی، بسیار هم مورد استقبال قرار گرفت.
مجری برنامه "راه شب" رادیو ایران افزود: در بحث گویندگی و اجرا واقعا نیازمند آموزش هستیم و از دستگاه رسانه بزرگ کشور، رسانه ملی، انتظار می رود که اطلاعات و مهارت های مجریان و برنامه سازان خود را به روز رسانی کند. خب این امر میسر نمی شود مگر با برقراری نشست ها و دورهمی های آموزشی و کارگاه های انتقال تجربه برای گروه های همکار. به عنوان مثال مجریانی داریم که هنگام اجرای برنامه ها، اصطلاحا سین و شین کلماتشان می زند و مخارج حروفشان درست ادا نمی شود و سهم گفتارشان با استفاده از واژگان غیر فارسی روی آنتن زیاد بوده و در حوزه محتوا، مضمون و پیام دچار ضعف جدی هستند. این ها نقاط آسیب پذیری یک رسانه محسوب می‌شوند.
این مجری تلویزیون با اشاره به اینکه معتقد است یک سند چشم انداز و اُفق پیش رو نیاز داریم که با محوریت تحول در حوزه فرم و ساختار برای تولیدات برنامه های تلویزیونی باید طراحی گردد، خاطرنشان کرد: به هر حال با توسعه و پیشرفت ابزارهای اطلاع رسانی و فضای رسانه ای مجازی، مخاطب امروز حق انتخاب بیشتری دارد و حال آنکه ما در میانه این همه حق انتخاب موجود چگونه باید بتوانیم حق برتر انتخاب باشیم؟ مسیر سخت و پر دامنه ای را تا رسیدن به قله ی هدف پیش روی ما قرار می دهد.
به نظرم برای یک بستر رسانه ای باید فضای حرفه ای برنامه سازی که در آن اتفاق می افتد نیز قدرتمند باشد که لااقل بُرش هایی از آن برنامه، قابلیت فراگیر شدن و بازنشر حداکثری در فضای مجازی را داشته باشد. این ها همان حرکتِ با قدم های استوار در میدان جنگ نرم است که در خط مقدم این نبرد یعنی رسانه باید با دقت و هوشمند عمل کند و جای اشتباه نیست.
باید در حوزه مضمون و محتوا وارد تجربه های متفاوت شویم یعنی بتوانیم سهم واقعی از نیاز های فکری و اندیشه ای مخاطبِ روز رسانه را تامین کنیم و نمی شود بی تفاوت به این مسائل بود.
هاشم زاده با توجه به اینکه برنامه سازان رسانه هم باید به سمت یادگیری دوره های آموزشی و سواد رسانه بروند و به طور قطع یک برنامه سازی خوب می تواند یک مجری خوب را تحویل آنتن دهد، یادآور شد: موضوع دیگری که به نظرم می رسد و نقطه چالش ما بوده ،این است که نقش آفرینی مؤثر همکاران برنامه ساز و عوامل تولید در جای مناسب است. مثلا کسی که به عنوان یک تصویربردار حرفه ای در حوزه ورزشی فعالیت دارد و سال ها در زمینه فوتبال تصویربرداری می کند، قاب بندی ها و ارزش سیگنال های تصویری یک زمین فوتبال را به خوبی می شناسد، ممکن است نتواند به همان میزان حرفه ای در یک برنامه معارفی و فرهنگی آکسسوار صحنه را بر مبنای هندسه پیام برنامه، شناسایی کند و نقش مؤثر در تولید قاب مناسب ایجاد کند و این ها مساله است و کمبود نیروی انسانی به کارگیری شده در رسانه باعث می شود ما از یک تصویربرداری که کارویژه اش فرهنگی است، به عنوان تصویر بردار ورزشی نیز استفاده کنیم و بالعکس که اینها باید در سپهر سند تحولی دیده شود.
وی خاطرنشان کرد: بر این باورم که نیازمند یک تشکیلات صنفی هستیم. مسأله خیلی مهمی است. سالیانی است که این موضوع مطرح می شود اما ادامه مسیر اَبتَر می ماند و غالبا پیگیری در نقطه ای متوقف می شود.
یک تشکیلات صنفی که خودِ مجموعه صنف مدیریت را عهده دار باشد. این تَشَکُل بی تردید حامی جریان مجریان و مدافع منافع و در مسیر صیانت و حفاظت از مجریان و گویندگان در رسانه خواهد بود. البته کم و بیش برخی فعالیت های صنفی وجود دارد اما یک انجمن صنفی مشخص و معین تعریف شده ای نیست که مستلزم یک هم افزایی و همگرایی در بدنه ی گروه همکار ماست.
گفتگو از دینا محمدی
