دی ماه سال ۹۳ پنجمین آلبوم رسمی «فریدون آسرایی» در ایران منتشر شد. این تجربه جدید که «عشق یعنی» نام گرفت، زود جای خود را در میان مخاطبان موسیقی پاپ پیدا کرد و مورد توجه قرار گرفت. فریدون آسرایی که در این آلبوم با بهروز صفاریان، رضا تاجبخش، رسول یونان و بسیاری از نام­های شناخته شده دیگر همکاری داشت از حاصل این تلاش سه و نیم ساله راضی است.

آلبوم تازه او فضای نوستال‍ژیک دارد و در بسیاری از قطعات فضای معلق را در مقابل شنونده قرار می­دهد، او و نوازنده­ های گروهش حالا درگیر برگزاری تور کنسرت­هایشان در ایران هستند.

اختصاصی دیباچه:

با رأی هیات داوران که چهره های شناخته شده ای هم هستند، عنوان بهترین خواننده، بهترین آلبوم و بهترین قطعه آلبومی سال 93 به شما رسید؛ چه احساسی دارید؟

- بسیار خوشحالم و احساس می کنم به آنچه حقم بود رسیده ام. سال های سال زحمت کشیدم و حقیقتا این انتخاب بسیار برایم خوشایند است. شکر خدا آلبومم بسیار خوب فروخت و حسابی شنیده شد. من دوست دارم همیشه اول باشم و هرگز به دومی راضی نیستم. یعنی اگر قرار باشد دوم شوم اصلا بهتر است کار نکنم. این حرف ها را از روی غرور نمی گویم. در واقع اشاره ام به زحماتم است. از کسانی که مرا به عنوان خواننده برتر سال انتخاب کرده اند، صمیمانه ممنونم.

بعد از یک دهه یک بار دیگر آلبومی را با همکاری مستقیم بهروز صفاریان تولید و منتشر کردید. در واقع از غریبه سال 83 تا عشق یعنی سال 93، 10 سال گذشته و شما به بهروز بازگشته اید کارکردن با بهروز صفاریان را دوست دارید؟

- وقتی سال 90 آلبوم قبلی ام یعنی «خاطرات گمشده» منتشر شد، یکی دو ماهی استراحت کردم و بعد کم کم مشغول ساختن ملودی شدم. موسیقی آلبوم «خاطرات گمشده» را پاشا یثربی کار کرده بود اما بعد از انتشار آلبوم مشکلاتی برای ایشان پیش آمد که باعث شد نتوانیم همکاری کنیم؛ بنابراین من مهران خالصی را که از دوستان و همکاران همیشگی من است به عنوان تنظیم کننده کارهای جدیدم انتخاب کردم و همان زمان ملودی قطعاتی مانند «عشق یعنی»، «نگاهت» و «پشیمونی» را ساختم. کمی که گذشت احساس کردم بهتر است برخلاف آلبوم «خاطرات گمشده» خودم تهیه کننده کار نباشم و این فشار را از روی خودم بردارم.

ترانه ها را بر چه اساسی انتخاب می کنید؟

- بهروز هم در ابتدا خیلی با بعضی از ترانه های کار موافق نبود و اعتقاد داشت باید ترانه ها تغییر کند، اما به هر حال ملودی هایی که من ساخته بودم برحسب حال و هوا و فضای آن ترانه ها ساخته شده بود و اگر آنها را تغییر می دادیم، کار به کلی تغییر می کرد. من معتقدم 70 درصد از دلایل موفقیت یا عدم موفقیت یک آلبوم ترانه های آن است و روی ترانه های انتخابی ام خیلی حساب می کنم و در واقع به آن کلام ها خو می گیرم. در نهایت بهروز هم نظر مرا پذیرفت و مشغول تنظیم و مدیریت کارها شد.

به نظر می رسد کلام ها و ترانه ها در آلبوم «عشق یعنی...» به شدت ساده تر از آلبوم «غریبه» است. در واقع آنچه در آلبوم «غریبه» خوانده بودید، عمیق تر و سنگین تر بود. البته در بیشتر قطعات نظرتان در این رابطه چیست؟

- خب ما در آلبوم «غریبه» ترانه های اجتماعی زیادی داشتیم اما در «عشق یعنی» فقط یک ترانه اجتماعی اجرا شده و سایر قطعات عاشقانه است. البته مطمئن باشید در آلبوم های بعدی کارهای اجتماعی بیشتری را خواهم خواند.

قبول دارم که ترانه ها در «عشق یعنی...» ساده تر است. شاید اگر بهروز از همان ابتدا در کنار من بود، روند انتخاب ترانه هایمان هم تغییر می کرد و انتخاب های بهتری می داشتیم. بهروز واقعا موزیسین شماره یک ماست و هر گاه او در کنارم بوده، موفقیت به من حسابی نزدیکتر شده است.

دقیقا بعد از آلبوم غریبه، شما سه آلبوم (از تو دورم - رمیکس و خاطرات گمشده) را منتشر کردید که هرگز به موفقیت غریبه نزدیک هم نشد اما «عشق یعنی...» تا حد زیادی می تواند موفقیت غریبه را تکرار یا دست کم تداعی کرد چقدر با این موضوع موافق هستید؟

- بله دقیقا همینطور است. البته تفاوت عمده ای که میان آلبوم غریبه و این آلبوم وجود دارد، گستردگی موفقیت قطعات «عشق یعنی» است. در غریبه همه «گل هیاهو (آهای خوشگل عاشق)» را دوست می داشتندن اما در «عشق یعنی» هر کسی یکی از قطعات آلبوم را می پسندد و در واقع قطعه خاصی نیست که از آلبوم بیرون زده باشد و من فکر می کنم اینکه آلبوم یک دستی را تولید کرده ایم که همه قطعاتش مخاطب و طرفدار دارد، بسیار خوب است.

ما سلایق مختلفی را در آلبوم مد نظر قرار دادیم و هر کس با هر سلیقه ای می تواند در این آلبوم قطعه خودش را انتخاب کند. با اینحال خود من به شخصه فکر می کنم قطعه «هیت» داشتن خودش از عوامل اصلی موفقیت یک آلبوم محسوب می شود.