«دیباچه»- احسان انصاری:موسیقی امروز ایران اگرچه با استعدادهای جدیدی مواجه شده اما در تولید آثار ماندگار با چالش مواجه است و اغلب موسیقی هایی که تولید می شود پس از مدت کوتاهی از خاطره ها محو می شود. از سوی دیگر بسیاری از خوانندگانی که در دهه های گذشته فعالیت می کردند و آثار آنها نیز مورد استقبال قرار می گرفت امروز ترجیح می دهند در چنین فضایی کار نکنند.یکی از خوانندگانی که در ده های گذشته و به خصوص در دهه هشتاد از محبوبیت زیادی برخوردار بود اما امروز ترجیح داده کمتر کار کند مهراج محمدی است.«دیباچه» برای تحلیل و بررسی شرایط امروز موسیقی ایران با مهراج محمدی گفت وگو کرده که در ادامه ماحصل این گفت وگو را می خوانید.
مهراج محمدی در این زمینه گفت:درهای موسیقی نسبت به گذشته باز شده و جوانان زیادی در موسیقی فعالیت می کنند.من معتقدم همین که درهای موسیقی باز شده و سلایق مختلفی در موسیقی فعالیت می کنند باعث آگاهی بیشتر مخاطبان شده است.از سوی دیگر تا زمانی که موسیقی با کیفیت پایین وجود نداشته باشد موسیقی استخوان دار و قوی به چشم نمی آید.نباید انتظار داشت همه خوانندگان از موسیقی استخوان دار و اشعار فاخر استفاده کنند.به همین دلیل نمی توان موسیقی که فاخر نیست را کنار بگذاریم و عنوان کنیم عمر موسیقی تمام شده و موسیقی ایران به بیراهه رفته است.شاید درهای موسیقی بیش از اندازه باز شده است و آن هم به دلیل سیاستی بود که قصد داشتند موسیقی را به جاده خاکی بکشانند.
وی ادامه داد:موسیقی امروز ایران منحرف نیست و بلکه در برخی مقاطع جاده خاکی می زند اما باز دوباره به مسیر اصلی خود باز می گردد.در بین کسانی که امروز در عرصه موسیقی فعالیت می کنند کسانی حضور دارند که از استعداد و توانایی کافی برخوردارند و کارهای موفقی ارائه می کنند.این وضعیت در دوران ما نیز وجود داشت. با این وجود که در دوران ما محدودیت هایی بیشتری وجود داشت.
این خواننده پاپ تصریح کرد:در شرایط کنونی تنها چند خواننده که اغلب نیز در ایران زندگی نمی کنند موسیقی را زیر سوال برده اند.البته رویکردی که این خوانندگان دنبال می کنند ممکن است برای ما خوشایند نباشد اما در کشورهای دیگر مورد استقبال قرار بگیرد.رویکردی که این افراد در پیش گرفته اند دلیلی بر این نیست که همه را به یک چوب برانیم.ما باید بپذیریم که هر کاری که در عرصه موسیقی ارائه می شود مخاطب خودش را دارد.یک خواننده باید برای گوش مخاطب ارزش قائل باشد. این بزرگترین مزیت یک هنرمند در عرصه موسیقی است.بدون تردید با فحش و ناسزا دادن در موسیقی نمی توان برای گوش مخاطب ارزش قائل شد. اگر کسی چنین موسیقی را دوست دارد بحث دیگری است.کسی هم نمی تواند برای دیگران انتخاب کند که چه نوع موسیقی گوش کند. هر کسی خودش حق انتخاب دارد که چه نوع موسیقی را گوش کند.در موسیقی ابتذال وجود ندارد و بلکه این اشعار هستند که ابتذال را وارد موسیقی می کنند.
محمدی خاطرنشان کرد: نسل جدید موسیقی سطحی نگر شده است و همه چیز را دم غنیمتی می بینند.دلیل اصلی این وضعیت این است که اساتید و خبرگان کار به دلایل مختلف خانه نشین شده اند و تنها گوش می دهند.به همین دلیل کار به دست جوانان و نوجوانان افتاده و آنها نیز لیدر خود را از ماهواره پیدا می کنند. بزرگترین چالشی که در زمینه موسیقی داریم از تلویزیون است.تلویزیون به دلیل محدودیت هایی که ایجاد می کند جوانان را به سمت ماهواره سوق می دهد و ماهواره نیز تلاش می کند با ایجاد جذابیت برای جوانان آنها را به طرف خود بکشاند.نشان ندادن ساز و فضا سازی بر علیه موسیقی شاد از جمله مواردی است که جوانان را به سمت ماهواره سوق می دهد. محدودیت های تلویزیون در حالی صورت می گیرد که جوانان در اینترنت به هر آنچه که دوست داشته باشند دسترسی دارند.
وی گفت: در دوران ما استاد فریدون شهبازیان با همه محدودیت هایی که وجود داشت جوانان را به سمت تلویزیون می کشاند.در زمانی که ما کار می کردیم ، دولت وقت شرایطی در کشور ایجاد کرد تا مردم بیشتر با تلویزیون ارتباط برقرار کنند و زیاد به ماهواره توجه نمی کردند.در این دوران فضا برای کار کردن در عرصه موسیقی باز شد و به همین دلیل نیز شیرین ترین و بهترین دوران موسیقی ایران پس از انقلاب در دوره فعالیت کاری من رقم خورد.نگاهی که وزارت ارشاد و در راس آن رئیس جمهور وقت نسبت به موسیقی داشت به اندازه ای وسیع و به روز بود که باعث شکوفایی موسیقی شده بود. هر کدام از خوانندگانی که بعدها در موسیقی کشور جایگاه پیدا کردند کار خود را از آن دوره آغاز کردند.
