زهرا فرود : " فرید قبادی" از بازیگران عرصه تئاتر ،سینما و تلویزیون است که به او لقب استاد نقش های چند لایه و چند وجهی را داده اند. "قبادی" که بازی در آثاری همچون "چمدان "،"شهرقشنگ"، "حلقه سبز" ،"بچه مهندس ۳ "،"جاده شهریار"، "شعله ور" و "قصیده گاو" را در کارنامه هنری خود ثبت کرده معتقد است: بهره گیری از لهجه و گویش در آثار نمایشی سبب می شود شخصیت ها به سمت تیپ شدن پیش بروند و به گونه شخصیت صرف، مسیر داستان را طی نکنند. بنابراین علاالدین در سریال "آتش در گلستان" یک تیپ کاراکتر است. همچنین امیدوارم تلویزیون به عنوان رسانه ملی به روزهای خوبی بازگردد که میزان مخاطبان و ذائقه آنها برای مدیرانش از اهمیت بالایی برخوردار باشد.
"فرید قبادی" بازیگر نقش علاالدین در سریال "آتش در گلستان "به خبرنگار دیباچه گفت : در این سریال که با نام "آتش در گلستان" روی آنتن می رود، ایفاگر شخصیتی به نام علاءالدین هستم ،این کاراکتر فردی متعهد است که در طول داستان در کنار قهرمان قصه پیش می‌رود و از آنجا که داستان در کردستان روایت می‌شود شخصیت او به گونه‌ای پردازش شده که مخاطب وی را کاراکتری بومی و محلی می بیند و خواهد شناخت.
او افزود: این شخصیت در واقع به دلیل آشنا بودن با منطقه‌ای که ماجرا در آنجا روایت می‌شود، کاربلد و مشاور معرفی خواهد شد و به نوبه خود در کنار کاراکتر مرضیه به پیشروی قصه کمک خواهد کرد .البته علاءالدین در مسیر روایت داستان گاهی با شخصیت مرضیه دچار چالش می شود اما به طور کل فردی کمک کننده ،همراه و راهگشا است.
" قبادی" پیرامون چگونگی حضورش در این سریال اظهار داشت: " آتش در گلستان " اولین همکاری من با "پرویز شیخ‌طادی" کارگردان این مجموعه است اما پیش از این به تماشای برخی آثار این کارگردان نشسته بودم و از آثار کارنامه هنری او به فیلم سینمایی "روزهای زندگی" علاقه بسیاری دارم البته "یعقوب غفاری" تدوینگر مجموعه "بچه مهندس ۳ "که در ابتدای تولید این پروژه به عنوان سرپرست گروه کارگردانی همکاری داشت و در همان روزهای ابتدایی تولید از گروه جدا شد زمینه حضور من در این مجموعه را رقم زد .و پس از گفتگو با آقای "شیخ طادی" پیرامون کاراکتر علاالدین و به طور کل محتوای "آتش در گلستان" و همچنین مطالعه فیلمنامه این سریال ،به گروه بازیگران این مجموعه پیوستم.
این بازیگر که در به تازگی در سریال "طلاق" ساخته "ابوالقاسم طالبی" نیز به ایفای نقش پرداخته ادامه داد: کاراکتر علاالدین فراز و نشیب های شخصیتی بسیاری را در خود جای داده و یک نقش چند وجهی به حساب می آید، علاقه او به طبیعت و کوهستان در کنار رفتارهای عصبی مزاجانه که گاهی از او سر می زند از ابعاد مختلف شخصیتی وی محسوب می شوند. همچنین منشهای مهربانانه، دوست داشتنی و حتی خشمگینانه علاالدین در موقعیت های مختلف داستان ،سبب شده این کاراکتر از خطی بودن فاصله بگیرد و در طول داستان با اوج و فرودهای بسیاری همراه باشد و این چالش های شخصیتی به تدریج و با نزدیک شدن به قسمت‌های پایانی سریال حتی شدت بیشتری به خود خواهد گرفت.
-با اغماض نسبت به ادای گویش های کُردی به تماشای آتش در گلستان بنشینید
"قبادی" گفت : علاالدین از کاراکتر هایی است که داشتن لهجه و گویش محلی منطقه‌ای که ماجرای سریال در آنجا روایت می شود لازمه لحن و دیالوگ او محسوب می شود و معتقدم بهره گیری از لهجه و نوع گویش در آثاری که روایت و به تصویر کشیدن آن ،منطقه خاص خود را می‌طلبد کاری سخت و حساس است و نیاز به تمرین و تلاش بیشتری دارد. هر چند در این زمینه هر چه سعی شود باز نمی توان مدعی بود به طور کامل به نوع بیان و فرهنگ منطقه و یا خطه مورد نظر کاملا نزدیک شده‌ایم ، بنابراین در همین جا از هم وطنان و مخاطبان کُردزبان می خواهم مجموعه "آتش در گلستان "را با اغماض به تماشا بنشینند و پیرامون ادای لهجه چندان حساس نشوند چرا که ما تمام تلاش خود را به کار بستیم تا به نوع لحن و بیان مردم منطقه کردستان نزدیک شویم ولی قطعاً اشکال و ایراد زیادی در ادای لهجه وجود خواهد داشت و با وجود اینکه حتی از مشاور در زمینه گویش کُردی ،در سر صحنه فیلمبرداری بهره بردیم اما به هر حال گاهی با آواهایی مواجه می شدیم که تلفظ درست آن بسیار سخت بود.
این بازیگر اظهار داشت :علاالدین یک شخصیت است ولی لحظاتی تنه به تیپ بودن می زند و اساساً معتقدم نقش‌هایی که لهجه بخشی از آن است خواه یا ناخواه قوت تیپ شدن و پیشروی به سمت تیپیکال گشتن را در خود تقویت می کنند و نمی توان از آن دور شد بنابراین این کاراکتر که با گویش کُردی در سریال "آتش در گلستان" به ایفای نقش پرداخته را می‌توان در دسته تیپ کاراکتر و یا تیپ شخصیت طبقه‌بندی کرد.
بازیگر آثاری چون "سرّ عشق" ،"ملکاوان"، "به دنبال مامان"، "مثل همیشه" و "تعطیلات دوست داشتنی" ادامه داد: اینکه چقدر سریال "آتش در گلستان" بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند بستگی به خروجی کار دارد چون همیشه آنچه که در فیلمنامه نگاشته شده نسبت به آنچه که روی آنتن می‌رود تغییرات مهم یافته که این مورد ،امری طبیعی است .و این سریال بدلیل الزام و اجبار هایی که برای کوتاه کردن قصه و زمان فیلمبرداری با آن مواجه شد با تغییرات زیادی به تولید رسید و امیدوارم این مجموعه در ابتدا خوب دیده شود و مخاطب بتواند با آن ارتباط برقرار کند و ناگفته نماند این خوب دیده شدن و مورد استقبال قرار گرفتن به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آنها پس از کیفیت مقوله شانس است .چرا که گاهی هم زمان شدن پخش یک اثر با اثری دیگر در شبکه‌های دیگر و یا زمان در نظر گرفته شده برای روی آنتن رفتن یک اثر نمایشی می تواند، شانس تلقی شود و میزان دیده شدن یا حتی مورد استقبال قرار نگرفتن یک کار در یک پروژه را تحت الشعاع خود قرار بدهد.
وی افزود :جای تعدادی از دوستان و همکاران در پایان تولید این سریال خالی بود "یعقوب غفاری"، "نسرین‌بابایی"،"عَبد عبدی نسب"، "علی قاسمی" ،"عباس بهبودی"، "کتایون درخشان وزیری"، "مجید سعیدی "و ... دوستانی بودند که در ابتدای این پروژه همکاری داشتند و همراه ما بودند اما رفته رفته و به مرور بنا به دلایلی که در طول کار پیش آمد امکان آن فراهم نشد تا در انتهای کار نیز در این پروژه حضور داشته باشند به هر حال این دوستان سهم مهمی در تولید سریال "آتش در گلستان" داشتند و انشالله هر کجا که هستند موفق باشند و اینکه امیدوارم تلویزیون به روزهای خوب خودش برگردد به روزهایی که بیننده داشت، به روزهایی که برای مسئولانش میزان مخاطبان مهم بود و روزهایی که مسئولین در این اندیشه بودند که ذائقه مخاطب به لحاظ فرهنگی و هنری نیازمند چه خوراکی است. و با نگاهی تحلیلی به این فرضیه می توان رسید که تعمد در اینگونه عملکردها، بی‌توجهی‌ها و به بیراهه رفتن ها وجود دارد چون واقعا نمی‌توان این حجم از خطا ، اشتباه و تحلیل غلط را خطاهای سهوی دانست. وبا تمام این وجود فضای تلویزیون نیازمند تمهیداتی اساسی از سوی مدیران ارشد است.
"قبادی" در پایان پیرامون آنچه که موفقیت یک بازیگر را تضمین می‌کند گفت: گاهی یک نقش است که بازیگر را ماندگار می‌کند و گاهی این بازیگر است که با عملکردهای خود زمینه ماندگاری، موفقیت و هویت بخشی به یک نقش را رقم می‌زند بنابراین معتقدم گاهی نقش ها هستند که بواسطه قدرتمند ومحکم بودنشان زمینه موفقیت یک بازیگر را تضمین می کنند. البته در این میان تعامل بین کارگردان و بازیگر نقش بسزایی دارد چون به هر حال همیشه در آثارنمایشی یک عامل محرک و یا یک عامل بازدارنده به نام کارگردان وجود دارد و حالا اگر او عامل محرک باشد قطعاً به بازیگر این توان، فضا، فرصت و انگیزه را می‌دهد که او بتواند به نقش جان بیشتری بدهد ولی اگر کارگردان ضرورت و کارکرد یک نقش را همان قدر که در فیلمنامه نوشته شده بخواهد قطعاً این اجازه را به بازیگر نخواهد داد که نقش را گسترده تر از آنچه که هست ادا کند. بنابراین ماندگاری و موفقیت بازیگران و نقش ها در تعامل بین بازیگر و کارگردان است که رنگ و شکل بهتری به خود می‌گیرند.
