مینا قنبری: « نادر فلاح » از بازیگران توانا در عرصه تئاتر , سینما و تلویزیون است. او با فیلم « چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» به کارگردانی سامان سالور وارد عرصه سینما شد و با فیلم « چند متر مکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی بسیار خوش درخشید. نادر فلاح در سریال های تلویزیونی موفقی ایفای نقش کرده که می توان به سریال های« زمین گرم» ,« زیر خاکی »,« عقیق» اشاره کرد. از همین رو به گفت و گو با این بازیگر توانمند پرداخته ایم که در ادامه می خوانید.
آقای فلاح از جدیدترین فعالیت های خود برای ما بگویید
در حال حاضر در سریال « آهوی من مارال» به کارگردانی مهرداد غفارزاده شخصیت «مظفرالدین شاه» را بازی می کنم, در سریال «نوبت لیلی» به کارگردانی روح الله حجازی فر و در فیلم سینمایی « ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس ایفای نقش می کنم و دو قرارداد هم برای آبان و آذر ماه دارم.در سریال « جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی هم ایفای نقش می کنم این سریال یک سریال تاریخی است , در این داستان دو ایل داریم که من کدخدای یکی از ایل ها هستم, این شخصیت , شخصیتی منفی , قدرت طلب و کینه جو است.
بازی در نقش « مظفرالدین شاه» برای شما چالش برانگیز بود؟
به هر حال هر نقشی چالش های خود را دارد و بازیگر باید مطالعه ای درباره آن کاراکتر داشته باشد , خصوصا چنین شخصیتی. من تا الان شخصیت واقعی تاریخی به غیر از نقش « مظفرالدین شاه» بازی نکرده ام. در حال حاضر یک ویدئو و یک صدا از «مظفرالدین شاه» وجود دارد و فکر می کردم باید از آن صدا تقلید و صدای خود را به آن نزدیک کنم، البته فیلمی که از «مظفرالدین شاه» وجود دارد با امکانات آن زمان فیلم برداری شده و فکر می کردم این ها به من کمک می کنند.در واقع من دوران میانسالی و زمان ولیعهدی« مظفرالدین شاه» را بازی می کنم ولی آن صدا متعلق به زمان سلطنت اوست که بازی در زمان سلطنت را حسن معجونی برعهده دارد.
شما در سریال « زیر خاکی» با نقشی متفاوت ظاهر شدید و در آن نقش ،تغییر سبک صحبت یا همان سبک صحبت تک زبانی را داشتید. آیا این سبک صحبت پیشنهاد کارگردان بود؟
پیشنهاد خود من بود که تغییر صحبت در این شخصیت داشته باشم زیرا در فصل اول ،این شخصیت در حال جاسوسی بود و مدام خود را پنهان می کرد، به همین دلیل پیشنهاد دادم که طرز صحبت او طوری باشد که دیگران را گول بزند و کارهای خود را پیش ببرد و درنهایت اِتود زدیم و کارگردان آن را تایید کرد.
و بازخوردهای مثبت هم دریافت کردید؟
بله زیرا موقعیت های طنز ایجاد می شد و بسیاری آن را دوست داشتند و زمانی که مخاطبان را در کوچه و خیابان می بینم درباره آن نقش به من می گویند که برایشان بسیار جذاب بوده و در نظرشان بسیار سخت بود که در لحظه، طرز صحبت خود را تغییر می دادم.
شما در عرصه تئاتر فعالیت بسیاری داشته و دارید و هنرمندان تئاتر را درک می کنید , حال از نظر شما چه اتفاقی باید در تئاتر رخ دهد تا هنرمندان با انگیزه بیشتری به فعالیت خود ادامه دهند؟
امسال من در یک تئاتر با نام « بووگی ووگی برادوی» به کارگردانی آرش سنجابی ایفای نقش کردم و اجراهای نمایش بارها و بارها متوقف و بازبینی مجدد می شد، همین سختگیری ها هم مزید بر علت است. نمی دانم چرا تا این حد سخت گیری در تئاتر وجود دارد در حالی که در رسانه های دیگر اینگونه نیست , حال بماند که کرونا چه وضعیتی را برای تئاتر و هنرمندان ایجاد کرد. نمایش ما با نصف ظرفیت اجرا می رفت و نصف دیگر ظرفیت به خاطر وضعیت کرونا خالی می ماند. بنابراین دولت باید حمایت کند, در همه جای دنیا دولت به تئاتر سوبسید (یارانه) می دهد مخصوصا دراین وضعیت کرونا. « هنر کارت » کمک خوبی برای هنرمندان تئاتر بود ولی با وضعیت اقتصادی موجود کفایت نمی کند, به همین دلیل دولت باید به تئاتر کمک کند تا گروه های تئاتری سرپا بمانند, بچه های تئاتر سرمایه هنرهای نمایشی و هنرهای دراماتیک هستند و اگر تئاتر زمین بخورد قطعا سینما و تلویزیون هم لطمه خواهند دید ،کمااینکه در این سال ها می بینیم بسیاری از تئاتری ها در سینما و تلویزیون ظاهر شده , آن را تقویت کرده و عملکرد خوبی هم داشتند.
راه دیگر این است که گروه های فیلم سازی را مجاب کنند تا از بچه های تئاتر استفاده کنند, یعنی خانه تئاتر با خانه سینما تعامل داشته باشند و بگویند حتما از بچه های تئاتر برای نقش ها در فیلم ها استفاده کنند, زیرا می بینیم که در بسیاری از سریال ها و فیلم ها از کسانی استفاده می شود که در عرصه بازیگری تجربه ای ندارند. بنابراین خانه تئاتر و خانه سینما باید با هم تعامل داشته باشند و بگویند لزوما هنرمندان تئاتر وارد سینما شوند و حال که تئاتر ضعیف شده هنرمندان درآمدی از کنار سینما و تلویزیون داشته باشند و اینگونه از تئاتری ها حمایت کنند.
شما با ورود پلتفرم های مختلف و سریال های نمایش خانگی موافق هستید؟
من کاملا موافق هستم. زمانی هم که تلویزیون آمد می گفتند تلویزیون به سینما لطمه می زند ولی اینگونه نشد. سینما یک هنر مستقل با ماهیتی مستقل است که هیچ چیزی نمی تواند به آن صدمه بزند، اتفاقا این پلتفرم ها نشان می دهد که چه روندی در سریال سازی اتفاق می افتد, برای هنرمندان در هنرهای نمایشی و هنرهای دراماتیک بازار کار بیشتری فراهم می کند و در وضعیت کرونا خوراک فرهنگی بسیار خوبی برای مردمی است که از خانه خارج نمی شوند, حال این پلتفرم ها به سینمای خانگی تبدیل شده و به نظر من جریان بسیار خوبی بوده است.
این روزها بحث دستمزد های نجومی برخی بازیگران مطرح می شود و همین موضوع باعث بیکاری بسیاری از بازیگران می شود و حتی این مسئله لطمه ای به سینما است. شما این جریان را چطور می بینید؟
مسئله این است که بخش زیادی از بودجه یک فیلم به تعداد انگشت شماری از افراد سازنده فیلم تعلق می گیرد برای نمونه در یک گروه سی نفره فقط چهار یا پنج نفر بیشترین پول را دریافت می کنند و باقی گروه باید جور آن ها را بکشند, در حقیقت جور سینما را افرادی می کشند که از دستمزد اندک آن ها زده می شود زیرا کسانی که دستمزد میلیاردی می گیرند از دستمزد خود کوتاه نمی آیند و آن را دریافت می کنند اما آن هایی که دستمزد هایشان کم است , از دستمزدهایشان کم و قسط ها دیر به دیر پرداخت می شود و این شرایط غیر عادلانه است. سینما صنف دارد و باید حد و حدود و معیارهایی مشخص و تعیین شود تا افراد دیگر جور کمبود بودجه فیلم را نکشند و عدالت نسبی برقرار شود. من مخالف دستمزد هنرمندان نیستم به هر حال برخی هنرمندان باعث فروش آن فیلم می شوند اما معیاری تعیین می شود که فلان بازیگر می تواند این اندازه فروش گیشه داشته باشد و این اندازه دستمزد به او می دهیم ,این موضوع یکی از معیارهای دستمزد در سینما , پلتفرم ها و به نسبت کمتر در تلویزیون است. در هر صورت صنف باید چارچوبی مشخص کند تا به افراد دیگر ظلم نشود.
نمایی از بازی نادر فلاح در فیلم سینمایی چندمتر مکعب عشق
خیلی عالی ..تابه حال مصاحبه به این کاملی از اقای فلاح نشنیده و نخونده بودم..مرسی اقا فلاح بابت هنر نابت 
