ابراهیم فروزش؛ کارگردان صاحب سبک سینمای کودک و نوجوان در گفتگویی عنوان کرد، که وقتی در این زمینه به این داستان ها مراجعه می کنم، مشاهده می کنم نویسندگان قدیم و جدید ایرانی چه آثار خوبی برای بچه ها نوشته اند و هر کدام از آنها، انعکاسی از زندگی روزمره کودکان و نوجوانان ایرانی است.
به گزارش پایگاه خبری دیباچه، ابراهیم فروزش، کارگردان صاحب سبک سینمای کودک و نوجوان که ساخت آثار خاطره انگیزی همچون "خُمره" براساس رُمانی از هوشنگ مُرادی کرمانی را در کارنامه دارد و در دوره سی و چهارم جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان با اپیزود "خبرنگار" از سریال "سامو بندری" در بخش مسابقه (وِب سری) این رویداد شرکت کرده است، در گفتگویی با خبرنگار پایگاه خبری دیباچه از افت کیفیت تجربه تماشا در قاب های کوچک تلویزیونی در هنگام پخش بر بستر شبکه های نمایش ویدئویی آنلاین پرده برداشت و همچنین، از کیفیت قابل تامل آثار نویسندگان ایرانی برای استفاده از آنها در زمینه ساخت آثار سینمایی سخن گفت.
« ابراهیم فروزش »، درباره تفاوت حس و حال برپایی حضوری و مجازی جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان در دو سال اخیر پیرو شیوع ویروس کرونا عنوان کرد: واقعیت اینست که حضور بچه ها در سالن های سینما به عنوان مخاطبان فیلم ها و تماشای آثار روی پرده عریض سینمایی با تماشای آثار در یک قاب کوچک تلویزیونی فرق دارد و باعث افت کیفیت تجربه تماشا می شود ،هرچند با وجود کرونا، سینما ناگزیر به اتخاذ چنین تصمیمی شده است تا لطمه بیشتری نبیند.
او افزود : من فکر می کنم بعد از گذر از بحران کرونا، دوباره سینما به سمت حضور مخاطبان در سالن های سینما خواهد رفت؛ از آنجا که عده قلیلی از مخاطبان، دسترسی به تلویزیون های پرده عریض مثل LCD و LED های 70 و 80 اینچی در خانه هایشان دارند و می توانند فیلم ها را ببینند. از اینرو، امکان تخمین میزان تماشاگران وجود ندارد که چه تعدادی از بچه ها قادر به تماشای فیلم های مناسب خودشان هستند. در نهایت، این نوع فیلم دیدن لطمه شدیدی به سینما می زند. همچنین، یادمان باشد که بچه های محروم جامعه ما از دور و نزدیک در کجای این قضیه قرار می گیرند؟ آنهایی که در عمرشان، حتی سالن های سینما یا قاب تلویزیون را هیچ وقت از نزدیک ندیدند.
فیلمنامه نویس فیلم سینمایی "هامون و دریا" با اشاره به اینکه لطمه کرونا فقط به سینما به واسطه عرضه اینترنتی آثار نیست، گفت: کرونا روی درس بچه ها به علت تدریس آنلاین از طریق بسترهای اینترنتی تاثیر گذاشته است، بنابراین باید به انتظار روزی نشست که کرونا، رخت از جهان بربندد و برود و این فقط مسئله ایران نیست تا بچه ها بتوانند تماشاچی آثار مختص به خودشان روی پرده های نقره ای سینماها باشند.
« فروزش » راجع به تفاوت عرضه آثار در شبکه نمایش خانگی بر روی سی دی ها و دی وی دی ها تا ابتدای دهه 90 و باب شدگی ارائه فیلم ها بر بستر شبکه های نمایش ویدئویی آنلاین در سالهای اخیر و تاثیرش بر بازخوردها و جذب بهتر مخاطبان کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: زمانی بود که بچه ها می توانستند آثار مورد علاقه یشان را بر روی سی دی ها و دی وی دی ها تماشا کنند و در اینجا، بستگی به نحوه نمایش آنلاین فیلم ها دارد، اینکه امکان تماشای دوباره آنها از طریق ضبط برنامه ها و مواردی از این دست وجود دارد تا با مراجعه مجدد، متوجه نکات نامفهوم در خط داستانی شوند؟ یا اینکه به دلیل جذابیت اثر، می توانند بارها آن را ببینند؟ در این صورت باید گفت، آیا بسترهای اینترنتی در زمینه تکرار چندباره فیلم ها موفق عمل می کنند؟ اگر هست پس بچه ها می توانند فیلم هایشان را به کَرات ببینند. آنچه مسلم است در حال حاضر با توجه به فراگیری شبکه های نمایش ویدئویی آنلاین و فاصله یک کلیکی بچه های ایرانی تا تماشای تمام فیلم های خوب دنیا، این امکان انتخاب برای بچه ها به وجود می آید که این یکی نشد، دیگری را ببینند. در نهایت، با وجود اینترنت و عرضه آنلاین آثار، دریچه دنیای جدیدی به روی همگان باز شده است که امکان تماشای آثار بسیاری را فراهم می آورد و در گوشه ای از این دامنه، کودکان و نوجوانان هم می توانند فیلم های خودشان را ببینند. به هر حال، باید اینها را به فال نیک گرفت.
برنده جایزه یوزپلنگ طلایی بهترین فیلم برای فیلم سینمایی "خُمره" از جشنواره لوکارنو سوئیس در سال 1994 ابراز امیدواری کرد که به واسطه فراگیری شبکه های نمایش های ویدئویی آنلاین و فاصله یک کلیکی بچه های ایرانی تا تماشای فیلم های خوب دنیا، به شکل متقابل، فیلم های خوب ایرانی برای کودکان و نوجوانان در سراسر جهان بازتاب داشته باشند و ادامه داد: بیایید این خطوط مسائل بین الملل را از بین ببریم و همه را یکپارچه کنیم که بچه های دنیا بتوانند فیلم های دنیا را ببینند و بسیار خوب است به این سمت و سو برویم. در صورتی که از نظر تکنیکی، قادر باشیم این آثار را به صورت اینترنتی در دیگر کشورها عرضه کنیم و آنها دسترسی پیدا کنند علاوه بر اینکه مایل به تماشا باشند. مسئله دیگر اینکه فرهنگسازی از سوی ایران در کشورها در آنسوی مرزها صورت بگیرد که با دید بازی به سینمای کودک و نوجوان ایران بنگرند تا مخاطبان خاص فیلم ها شامل کودکان و نوجوانان تمایل به آثار اینسوی مرزها داشته باشند. گفتنی است؛ این موضوع بستگی به نوع تبلیغات ایران برای آثار سینمای کودک و نوجوان در آن سمت دنیا دارد."
این فیلمنامه نویس و کارگردان که به تازگی نامش از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای ساخت اقتباس سینمایی "پریانه های لیاسند ماریس" نوشته طاهره ابید اعلام شده است، پیرامون تاثیر اقتباس سینمایی در غنابخشی به فیلمنامه های سینمای کودک و نوجوان از لحاظ محتوا و ساختار اظهار کرد:" داستان های کودکان و نوجوانان جدا از زندگی روزمره کودکان و نوجوانان خود ایران نیست و برخاسته از تمام ارتباطات، زمینه های فکری، آموزشی و پرورشی آنها است و آنچه که در خانواده ها می گذرد همچون آینه تمام قدی که می تواند جامعه ی امروز کودکان و نوجوانان ایران را به نمایش بگذارد و فقط به صورت نوشته و مکتوب درآمده است. پس چرا نباید به این آثار مراجعه شود؟ هنگامی که نویسندگان خوبی داریم جدا از اینکه می توانند داستانهایی بنویسند که پیوند قابل تاملی با تصویرگرایی دارند از اینرو، باید به این سمت و سو رفت و داستانهای خوبی را برای بچه های ایرانی انتخاب کرد.
فیلمنامه نویس برگزیده در طرح حمایت از تولید فیلم اقتباسی بنیاد سینمایی فارابی براساس طرحی از داستان کوتاه "پلوخورش" نوشته هوشنگ مرادی کرمانی، بار دیگر بر اهمیت اقتباس از متون نویسندگان بومی تاکید و اظهار کرد: همانطور که در جریان هستید، اکثر آثار من اقتباسی هستند و واقعا وقتی در این زمینه به این داستان ها مراجعه می کنم، مشاهده می کنم نویسندگان قدیم و جدید ایرانی چه آثار خوبی برای بچه ها نوشته اند و هر کدام از آنها، انعکاسی از زندگی روزمره کودکان و نوجوانان ایرانی است.
ابراهیم فروزش در سخنان پایانی گفت: امیدوارم که ساخت آثار در سینمای کودکان و نوجوانان در وهله اول، از نظر کمیت افزایش پیدا کند و هم اینکه بیش از پیش، به جنبه های کیفی فیلم ها به نسبت به حال حاضر توجه شود."
گفت و گو از : فرزاد جمشید دانایی
