فاطمه شعبانی : سریال بوی باران
که قبل از این به نام عروس تاریکی معرفی شده بود مدتی است هرشب آنتن شبکه اول سیما
را در اختیار دارد و در این مدت توانسته مخاطبان خود را پیدا کند. « شیوا خنیاگر» در
نقش مادر فرشته، زنی است که به نظر می رسد دخترش کشته شده و مادر به قصاص قاتل می
اندیشید، بازی جذاب و قابل توجه ای از خود نشان داده است. خنیاگر از غیبت چند ساله
اش در قاب تلویزیون میگوید:« ما بازیگرها یک عالم برزخ داریم، به سنی میرسیم که
نه میتوانیم نقش جوان نقش اول را بازی کنیم و نه سالمند را، باید این عالم برزخ
بگذرد این 7-8 ساله من در همین عالم برزخ بودم!»
بازی در سریال بوی باران چطور بود؟
خیلی خوب بود. با وجودی که سریال خیلی طولانی
بود و ضبطش 2 سال و خرده ای طول کشید و گاهی مجبور میشدیم لباس تابستانی را در
فصل زمستان بپوشیم و لباس زمستانی را در فصل تابستان!! مثلا صحنه ای بود که من بر
سر قبر دخترم می آیم، در گرمای تابستان با پالتو زمستانی نشسته بودم. سختی هایی
اینجوری داشت اما گروه منسجم و خوبی بود و همه باهم خوب، رفیق و صمیمی بودند. چون تعداد
بازیگران این سریال خیلی زیاد بود نه تنها من بلکه تعداد زیادی از بازیگران مجبور
شده بودند کمتر از تعداد روزهای که با آنها قرارداد بسته شده بود بیایند. من یک
قرار داد 60 روزه داشتم اما خیلی نقش کم رنگ است و تنها یکی دو سه سکانس دیگر دیده
میشوم.
با توجه به
اینکه سریال داستان خوبی دارد به نظرتان سریال میتوانند مخاطبان خوبی را جذب کند؟
داستان سریال کلاف
در کلاف است تا مخاطب بفهمند که چی به چی است یک کلاف دیگر جلویش میگذارد. معتقد
هستم آقای معظمی خوب کار کرده و ادیتور هم کارش را به نحوه احسن انجام داده است
امیدوارم سریال به دل مردم بنشیند. اما نکته تاسف آور این است که به نظر میرسد
نسبت به چند سال قبل راغبین و دنبال کنندگان سریال های تلویزیونی خیلی کم شده و
افت زیادی داشته است و خیلی ها میگویند ما تلویزیون نگاه نمیکنیم و این خیلی بد
است. شاید یکی از دلایلش این باشد که مردم درگیر شبکه های مجازی شده اند، قبلا
تنها سرگرمی که در منزل داشتند تلویزیون بود.
دختر شما در
سریال، به نوعی نمادی از نسل جدید است که به هرطریقی میخواهد پولدار شود، به
نظرتان چه چیزی باعث می شود جوانها به این سبک زندگی رو بیاورند ؟
فکر میکنم بیشتر
ریشه اش در اضطراب است و اینکه خیلی از جوانها آینده روشنی ندارند و نمیدانند
قرار است برایشان چه اتفاقی بیفتد. خیلیها حتی با تحصیلات دانشگاهی نمیدانند میتوانند
شغل ثابت داشته باشد یا نه؟ این عدم اطمینان به وضعیت اقتصادی دقیقا روی این گونه
برخورد کردنشان تاثیرگذار است شاید اگر در فضای امنی بودند رفتارشان اینطور نبود و
نمیخواستند یک شبه ره صد ساله رابروند. از لحاظ جامعه شناسی همه اینها دخالت دارد
آدمی که در یک فضای ناامن زندگی کند میخواهد بپرد به فضایی که امنیت را احساس کند
و هرچه کوتاه تر این راه را برود حس خوشی بیشتری بهش دست میدهد و اگر بهش زمان بدهند که مثلا 10 سال صبر کن، نمیتواند
صبر کند. از طرفی اینها خودشان را با دیگران مقایسه میکنند و مدام درحال قیاس
کردن هستند که فلان کس فلان چیز را دارد و من ندارم.
این روزها
شاهدیم که بعضی در شبکه های اجتماعی ترویج اشرافیگری میکنند این چقدر آسیب زننده
است؟
بسیار، هرکس
هر پیجی دارد و هرپستی میگذارد نشان دهنده افکارش است. اکثرا به رستوران میروند و
غذا میخورند عکس میگذارند شاید چند نفر گرسنه اینها را ببیند یا از شادیهای
مفرطشان مدام عکس میگذارند شاید چند نفر آدم غمگین اینها را ببیند؛ از طرفی
اینقدر وارد مسائل خصوصی شدن خیلی غلط است. تکنولوژی در کشور ما آمده اما نحوه
استفاده اش نیامده است و ارجعیت و الویتش مشخص نیست متاسفانه مردم ما میروند
زیرپیج سلبریتی های اروپایی و هنرپیشه های هالیوودی فحاشی میکنند آنهم با زبان فارسی
چون انگلیسی بلد نیستند!! یک عده هم استفاده مالی میکنند و استوری میگذارند و
فلان مقدار پول درمیآورند. به نظرم عامل اصلی تنهایی هاست. من مدتی قبل خواهر و
برادرم را دعوت کرده بودم دیدم همه سرشان در گوشی گفتم شما به اینجا آمدید همدیگر
را ببینید نیامدید در گوشی هایتان باشید. ما با هم هستیم اما تنهاییم این خیلی بد است.
کلا تکنولوژی همه ما تنهاتر کرده است.
ما مدتها شما
را درقاب تلویزیون نمیدیدیم دلیل خاصی داشت؟
آخرین سریالی
که بازی کردم ستایش بود و یک نقش مادرانه هم در سریال ماه و پلنگ داشتم، به هرحال
ما بازیگرها یک عالم برزخ داریم. به سنی میرسیم که نه میتوانیم نقش جوان را بازی
کنیم و نه سالمند را، باید این عالم برزخ بگذرد، این 7-8 سال من در همین عالم برزخ
بودم! حالا من میتوانم نقش مادر را بازی کنم. نمیدانم مطلع هستید یا نه خیلی از
بازیگرهای ما دوست ندارند نقش مادر را بازی کنند -خیلی ها را میشناسم- در این
سریال من نقش یک مادر داغ دیده را بازی کردم مادری که بچه اش را از دست داده و
خیلی داغون بود.
شما صدای
قشنگی دارید و سالها گوینده رادیو بودید چرا ادامه ندادید؟
این موضوع
تقریبا برای 20 سال قبل است. حدود 7 سال به طور رسمی رادیو تهران بودم آن زمان یک
عده افراد حرفه ای تحصیل کرده در رادیو مشغول بودند که اغلب رفتند. نمیخواهم
اهانت کنم اما دیگر آن سطح تفکر، بینش ودانش را نمیدیدم و از طرفی درآمدم و حقوقی
که میگرفتم آنقدر ناچیز بود که تنها خرج ایاب و ذهابم میشد و از طرفی متاسفانه بعضی
آنقدر مغرضانه برخورد میکردند که رادیو به شما احتیاج ندارد و شما به رادیو
احتیاج دارید! و این بدترین توهینی بود که میشد به کسی کرد به اینجا که رسید رادیو
را رها کردم.
شما که در
دانشگاه حقوق و ادبیات خواندید چرا بازیگری را انتخاب کردید؟
من لیسانس
ادبیات دارم اما حقوق را نصفه کاره رها کرده ام. چون آدم حساسی هستم و سختم است
وارد فضای این چنینی بشوم که کی به کی ستم کرده و کی ظلم کرده، با روحیه ام جور در
نمیآمد و من با آن آدم رنج میکشیدیم برای همین حقوق را ادامه ندادم و به سمت
بازیگری کشیده شدم.
شمادر سریال
بوی باران نقش مادری را بازی میکنید که تصور میشود دخترش کشته شده و به دنبال قصاص است، نظر شخصی شما درباره قصاص
و بخشش چی است؟
نظر من ربطی
به سریال پیدا نمیکند ممکن است نظر شخصی من بسیار متفاوت باشد با آنچه که در
سریال دیده میشود، اما من در کل طرفدار بخشش هستم. اما ما معمولا کاری را انجام
میدهیم که از ما میخواهند و شخصیتی را میپردازیم که کارگردان و نویسنده میخواهد
خیلی وقتها ما با دیالوگ ها مشکل داریم و آنها حساسیت دارند که نباید یک واوش هم
جا بیفتد خیلی ها هم هستند که مخالفت میکنند و جملات خودشان را میگویند اما
خصوصیت اخلاقی من جوری است که زیاد دخالت نمیکنم و میگویم اینگونه باید گفته
شود.
به جز
بازیگری شغل دیگری دارید؟
تنها شغل من بازیگری
و خواندن کتابهای هزار شب است. هزارو یک شب هزارتا قصه است و ما تنها 100 قصه را در
استودیو ضبط کردیم. خوشبختانه گوینده های خیلی خوبی هستند هرچند این شغل به حساب
نمیآید یکجورهای برای دلگرمی خودم می روم.
سرگرمی شما
چیست؟
تصمیم کاملا
جدی گرفتم که ورزش کنم ورزش به من کمک میکند تا سرپا بایستم.آدم بعد از 50 سالگی خیلی
چیزهایش افت میکند خیلی جدی میخواهم ورزش را دنبال کنم.
