محمد حسن گودرزی : ژانر انیمیشن را می توان به عنوان یکی از اولین ژانر های سینمایی در تاریخ این هنر معرفی کرد. از همان سال های آغازین ظهور صنعت سینما در سال 1895، تلاش های بسیاری برای جانبخشی به نقاشی ها و طراحی شخصیت های انیمیشنی صورت گرفت که نتیجه این تلاش ها انیمیشن های کوتاهی بود که در آمریکا و بعد ها در سراسر جهان تولید شد. در طول دهه ۱۹۱۰، انیمیشن به یک صنعت بدل شد و کارتون‌های کوتاه برای نمایش در فیلم‌های سینمایی تولید شدند.

کمپانی والت دیسنی را می توان اولین کمپانی پیشرو در صنعت انیمیشن و به خصوص در زمینه ساخت فیلم انیمیشن بلند دانست که اولین فیلم انیمیشن بلند خود را به نام سفید برفی و هفت کوتوله ، در سال 1937 بر پرده سینما ها عرضه کرد. اما یکی از مطرح ترین فیلم های این کمپانی فیلمسازی، انیمیشن دامبو (Dumbo) در سال 1940 بود که در کنار سفید برفی و هفت کوتوله، پینوکیو و فانتازیا، به عنوان چهارمین انیمیشن بلند در مجموعه کارهای کلاسیک دیزنی محسوب می‌شود.ماجرای این فیلم، روایتگر داستان بچه فیلی به نام دامبو در یک سیرک است که به خاطر گوش‏هاى بیش از حد بزرگش مسخره و تحقیر مى‏شود. او به کمک بهترین دوستش که موشی به نام تیمونى است و چند کلاغ، متوجه می شود که مى‏تواند با این گوش‏ها پرواز کند.

دامبو با هزینه ای که در آن زمان بسیار بالا بود، یعنی 950 هزار دلار ساخته شد اما فروش تجاری این فیلم از 1.6 میلیون دلار گذشت. از سوی دیگر منتقدان بسیار از این فیلم تعریف کردند و در نهایت جایزه اسکار بهترین موسیقی متن را به خود اختصاص داد. اما در میان لحظات به یاد ماندنی فیلم، یکی از سکانس های به یاد ماندنی دامبو سکانسی به نام رژه فیل های صورتی (Pink Elephants on Parade) بود که به نوعی بهترین سکانس فیلم به شمار می رفت.

سکانس رژه فیل های صورتی یکی از سکانس های فیلم دامبو بود که در آن دامبو و تیموتی به دلیل افتادن در بشکه نوشیدنی الکلی دچار نوعی توهم می شوند و تعداد زیادی فیل صورتی را در آسمان می بینند که در حال نواختن، بازی و رقصیدن هستند. نویسنده آهنگ این سکانس اولیور والاس(Oliver Wallace) و نِد واشنگتن (Ned Washington) هستند و این آهنگ توسط مِل بِلانک (Mel Blanc)، تِرل رِیوِنزکرافت (Thurl Ravenscroft) و گروه The Sportsmen خوانده شده است. نورمن فرگوسن (Norman Ferguson) این بخش را کارگردانی کرده و کِن اوکانر(Ken O'Connor) طراحی آن را برعهده داشته است.انیماتورهای این بخش هم هیکس لوکی (Hicks Lokey)، فرانک توماس (Frank Thomas)، کارل فَن لووِن(Karl Van Leuven) و هوآرد سوئیفت (Howard Swift) بودند که کار نقاشی این سکانس را برعهده داشتند.

به عقیده منتقدان، این سکانس به ظاهر نقشی در پیشبرد داستان فیلم ندارد اما بعد از تمام شدن این سکانس است که تماشاگران توجه اتفاق بزرگی که در حال هوشیار نبودن دامبو برای وی افتاده است می شوند.مایکل بَریِر (Michael Barrier) اسطوره شناس آمریکایی و محقق انیمشن در مورد این سکانس دامبو در وب سایت خود نوشته است:" در حالی که دیسنی می توانست پرواز کردن دامبو را به گونه ای دیگر نشان دهد ترجیح داده که از طریق دیگر این موضوع را نشان دهد. دیزنی ما را به درون این سکانس سورئالیستی از فیل های صورتی می برد."

بریر می افزاید:" کاری که دیسنی در این سکانس انجام می دهد، دنیای سیرک را در ذهن ما از بین برده و سیرک خیره کننده دنیای دیگری را نشان می دهد."

در زیر این سکانس معروف را می توانید تماشا کنید: