مریم
شاه ولی بازیگر سریال"دنگ وفنگ روزگار" در گفتگو با خبرنگار حوزه تلویزیون دیباچه گفت: مردم
بیشتر مایل هستند چهرههای جدید ببینند،چرا یک خانم چهل ساله باید نقش دختر بیست
ساله را ایفا کند! مشکل ما این است که هنوز به جوانها بها نمیدهند؛ چرا فردی که
بیست سال پیش نقش نامزد بازی کرده الان هم باید نقش نامزد بازی کند!این موضوع برای مخاطب هم قابل درک نیست.
این
بازیگر جوان و با استعداد تلویزیون و سینما درخصوص شروع فعالیت هنری خود در عرصه
بازیگری اظهار داشت: اولین تجربه من در بازیگری با فیلم "پارادایس" به
کارگردانی "علی عطشانی" در سال
1393 بود و بعد از آن در سریال"کیمیا" به کارگردانی "جواد
افشار" ایفای نقش کردم و مدتی بعد درسریال"نفس
شیرین" کاری از"سیامک خواجه وند" بازی کردم و به تازگی هم در
سریال"دنگ و فنگ روزگار" از آقای"جواد مزدآبادی" که از شبکه
یک سیما درحال پخش است،نقش اصلی سریال را دارم.
وی در
ادامه افزود: اغلب نقشهایی که بازی کردهام را دوست دارم به این دلیل که تمامی
این کارها کاملا انتخاب خود من بوده و درواقع بازی در هر نقشی کاملا به انتخاب خود
بازیگر است و اگر کارهایی که کردم را دوست نداشته باشم یعنی به انتخاب خودم احترام
نگذاشتهام؛اما نکتهای که وجود دارد این است که برخی مواقع انتظاری که از یک نقش
داری در حین بازی کمتر از چیزی است که توقع آن را داری و این موضوع باعث میشود که
برخی از نقشهایی که بازی کردهای را کمتر دوست داشته باشی. از بین کارهایی که
انجام دادهام کار آخرم رابیشتر دوست دارم به این دلیل که در این سریال نقش اول دختر داستان را بازی کردهام
که کاراکتر پیچیدهای دارد، نوا کاراکتر مورد علاقه من بود و احساس خوبی از این
کار دارم.
بازیگر
سریال "نفس شیرین" رمز موفقیت در کار را علاقمندی و پشتکار دانسته و در
پاسخ به این پرسش که تا چه میزان روابط در این زمینه نقش دارد،بیان داشت: به نظر
من هدف گذاری در هر کاری که مورد علاقه ماست کمک بزرگی است؛من فکر میکنم به نسبت
زمانی که برای رسیدن به هدفم گذاشتم خیلی زود به نتیجهای که میخواستم نرسیدهام.
شاید سیر رشد کاری من برای افرادی که آشنا به حرفه بازیگری نیستند،خیلی سریع و
ساده به نظر برسد اما کسی که آشنا به حرفه بازیگری است متوجه میشود که این مسیر
خیلی به سادگی و به سرعت طی نشده است. به عقیده من در این مسیر پارتی بازی و روابط
تعیین کننده نیست و من به شخصه درگیر این مسأله نشدهام.
وی
افزود: من از زمانی که شش ساله بودم عاشق این حرفه بودم و تئاتر بازی میکردم؛ در
همین سن بود که در یک فیلم مستند ایفای نقش کردم. در دوران تحصیل بیشتر درگیر درس
و کتاب بودم اما در همین دوران هم در گروه تئاتر مدرسه فعالیت داشتم و حتی در
دوران دانشگاه با این وجود که رشته من مهندسی عمران بود، در تئاتر دانشگاه فعالیت
میکردم. به نظر من هر آدمی به هر خواستهای که دارد میتواند برسد و نمیشود در
خانه بنشینیم و توقع دستیابی به اهدافمان را داشته باشیم. مسیر بازیگری به حدی
دشوار است و این شغل به صورتی است که روح وروان فرد را درگیر میکند و هرکسی قادر
نیست یک شبه به موفقیت برسد. درواقع پارتی و روابط کاری کمکی به موفقیت افراد در بازیگری نمیکند.
این
بازیگر در خصوص نحوه انتخابش در اولین نقشی که ایفا کرد،گفت: زمانی که قصد کردم
وارد این حرفه بشوم کلاسهای مختلفی را پشت سر گذاشتم و درواقع اغلب کارگردانها هم
زمانی که میخواهند بازیگر انتخاب کنند از هنرجویان همین کلاسهای بازیگری تست میگیرند
و از بین افرادی که از طرف آموزشگاه معرفی میشوند انتخابها صورت میگیرد درواقع
این موضوع بسیار مهم است که بازیگر از راهی حرفهای وارد بازار کار شود وگرنه در
غیر این صورت هیچ اتفاق مثبتی برای فرد نخواهد افتاد. تحصیلات دانشگاهی و شرکت در
کلاسهای بازیگری کمک بزرگی به افراد علاقمند به این حرفه میکند.
وی
افزود: بحث روابط در هر صنف و شغلی وجود دارد و این موضوع قابل کتمان نیست. در بحث
انتخاب بازیگر به نظر من اسپانسر و یا تهیه کننده پروژه حق تصمیم گیری دارد،به این
دلیل که سرمایه شخصی خود را وارد کار کرده و بالطبع حق دارد در انتخاب بازیگر
دخالتی داشته باشد. من به شخصه با این موضوع مواجه نشدهام اما این حق را به
اسپانسر و تهیه کننده میدهم زیرا بازیگر میتواند بازگشت سرمایه را تضمین کند و
تهیه کننده باید نگران فروش فیلم خود باشد.
مریم
شاه ولی ضمن اشاره به این موضوع که حضور بازیگران جدید در قاب تلویزیون به نسبت
سالهای گذشته بیشتر شده است بیان داشت: بازیگران جدیدی که وارد شدهاند 90 درصد
حرفهای هستند و از تئاتر و سینما وارد تلویزیون شدهاند، ممکن است کارهای این
افراد در سینما و یا تئاتر دیده نشده باشد همانطور که در رابطه با من این موضوع
اتفاق افتاد و شاید اغلب مردم به دلایل مختلف بازی من را در 18 سالگی در پارادایس
ندیده باشند و حالا که در تلویزیون بازی میکنم گمان کنند که بازیگر تازه کاری
هستم. من شش سال از عمرم را در بازیگری گذاشتم و الان به نقطهای معمولی رسیدهام
و برای من این اتفاق نیفتاده که یک مرتبه انتخاب شوم بلکه ذره ذره رشد کردهام.
وی در
ادامه افزود: اینکه سریالها شاید به بیان برخی از افراد خیلی به نسبت گذشته موفق
نباشند،تنها به بازی بازیگر بستگی ندارد بلکه فیلمنامه هم نقش مهمی دارد، درواقع
مهم ترین بخش فیلمنامه است و از طرفی ما در ساخت و تولید کارها به دلیل وجود برخی
محدودیتها خیلی نمیتوانیم با برخی دیگر از کشورها مقایسه شویم و شاید به همین
دلیل مخاطب تلویزیون ایران به دید عدهای کمتر باشد و این درحالی است که به عقیده
من چهرههای جدید مخاطبان بیشتری به تلویزیون اضافه کردهاند و این موضوع را از
بازخوردهایی که از مردم دریافت کردهام،میگویم؛ مردم بیشتر مایل هستند چهرههای
جدید ببینند،چرا یک خانم چهل ساله باید نقش دختر بیست ساله را ایفا کند! مشکل ما
این است که هنوز به جوانها بها نمیدهند؛ چرا فردی که بیست سال پیش نقش نامزد
بازی کرده الان هم باید نقش نامزد بازی کند!این موضوع برای مخاطب هم قابل درک نیست.حال چرا برخی به
حضور جوان ترها گارد میگیرند به این دلیل که دوست دارند شرایط قبلی را حفظ کنند و
معمولا وقتی بازیگر جدیدی وارد کار میشود،موجی هم همراه او وارد میشود.
بازیگر
فیلم سینمایی"پارادایس" در رابطه با این پرسش که کدام مدیوم هنری برای
او جذابیت بیشتری دارد، عنوان کرد: این سه مدیوم در حال حاضر از هم جدا نیستند
شاید در گذشته اینگونه نبود و کسی که تئاتر بازی میکرد به همان مدیوم شناخته میشد
اما امروز این قضیه با ورود بازیگران تلویزیون به سینما و بر عکس تغییر کرده ودر
کل به یک بستر تبدیل شده است؛برای من هیچ فرقی ندارد و بیشتر دوست دارم نقشی را
بازی کنم که جذاب باشد و مردم بپسندند.تلویزیون نقطه امن بوده و برای من خیلی مهم
است و به نظر من بستر مناسبی برای ورود به این عرصه است ولی قطعا هر سه مدیوم قادر
هستند که بازیگر را به آنچه میخواهد برسانند زیرا برای بازیگر نقش و کاراکتر مهم
است و ایده آل من بازی خوب است.
وی در
انتها گفت: در حال حاضر مدت کوتاهی است از اتمام تصویر برداری سریال "دنگ و
فنگ روزگار" که در حال پخش است میگذرد و پیشنهاداتی دارم اما تصمیم دارم پخش
سریال تمام شود و بعد از آن تصمیم نهایی را برای کار بعدی بگیرم زیرا به نظرم
هراندازه این کاراکتر در میان مخاطبان جا بیفتد بهتر میتوانم تصمیم بگیرم.
خوشبختانه سریال بازخورد خوبی داشته و توانسته مخاطب خود را پیدا کند و همین حال
آدم را خوب میکند.
گفتگو
از:اعظم صفایی