امید معلم از کارشناسان سینمایی ایران در پاسخ به سوال دیباچه در مورد کمتر بودن کارگردانان شاخص زن نسبت به مردان در سینمای ایران با اشاره به ندادن فرصت به بانوان هنرمند در مقایسه با مردان گفت: در این زمینه دو نکته وجود دارد که اولین نکته این است که ما فرصت های فرهنگی خود را از بانوان گرفته ایم. یعنی تازه در چند سال اخیر است که تعداد زیادی از بانوان در حوزه های فرهنگی و هنری استعداد خود را نشان دهند.

معلم تصریح کرد: دومین نکته هم این است که در عرصه جهانی هم این موضوع دیده می شود و تعداد کارگردانان زن کمتر از مردان است. با این همه ما فیلمسازان صاحب سبک و نامدار در این سال ها نداشته ایم و سینمای ایران در سال های اخیر در حال کشف استعداد های خود است و خانم ها هم از این مورد مستثنی نیستند. یعنی دانشجویان رشته کارگردانی سینما در بین خانم ها کمتر بوده اند و استعداد های زنان کمتر کشف می شوند و در نهایت کارگردانان زن کمتری به عرصه سینمای ایران می آیند.

این کارشناس سینما در مورد راهکاری برای افزایش حضور زنان کارگردان در سینمای ایران گفت: هیچ راهکاری نداریم غیر از اینکه مسیری که همه دنیا پیش گرفته است را پیش بگیریم و این تبعیض هایی را که در بخش های مرتبط با آموزش صورت می گیرد را از بین ببریم. آموزش را همگانی کنیم، بین استعداد ها تفاوتی قائل نشویم و تنها مردان را در سینما به رسمیت بشناسیم.

معلم با تاکید بر نقش آموزش در معرفی کارگردانان زن به سینما تصریح کرد: باید بستر آموزشی به گونه ای فراهم شود که زنان هم مانند مردان در این حوزه آموزش ببینند و بتوانیم در این حوزه استعداد کشف کنیم. این نکته شامل همه چیز می شود اما متاسفانه تبعیض بین دو جنس از انجمن سینمای جوان تا همه تشکل هایی که وظیفه کشف استعداد جدید در سینمای ایران را دارند، وجود دارد و مسیر حضور در سینمای ایران به گونه ای طراحی می شود که مردان حضور پررنگی داشته باشند، در حالی که نبود تبعیض جنسیتی در مراکز فرهنگی و هنری، باعث خواهد شد که فیلمسازان زن بیشتر شوند.

وی در پایان گفت: متاسفانه به خانم ها هم این خودباوری داده نشده که می توانند فیلمسازان موفقی بشوند و ببیشتر تلاش می شود که زنان به سوی بخش های دیگر مانند بازیگری و طراحی صحنه بروند. این مسئله کمبود کارگردانان زن به آموزش برمی گردد و باید به آنها این خودباوری داده شود که می توانند فیلمساز هم باشند و فیلمسازان مهمی باشند و برای جامعه ایران فیلم بسازند و به طور کلی انسان ها باید بتوانند در یک جامعه پویا فارق از هر نوع تبعیض جنسیتی استعداد خود را نشان بدهند.