صحرا
فتحی،کارگردان و بازیگر تئاتر که به تازگی نمایش«شبکاری» را با بازی "بهنوش
بختیاری" و"احسان کرمی" در چند شهر کانادا به روی صحنه برده است،در
گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر دیباچه گفت: امروز بزرگترین مشکلی که در عرصه تئاتر
وجود دارد،نگاه سانسوری شورای نظارت به متون نمایشی و در وهله بعد چگونگی اجراها
است.
این
کارگردان درخصوص احداث کمپانی فرهنگی هنری"دیار" و فعالیتهای آن گفت:
کمپانی هنری دیار با هدف فعالیت در بخشهای فرهنگی و هنری و به منظور به روی صحنه
بردن نمایشهای موفق تئاتر ایران در شهرهای کانادا احداث شد؛ این کمپانی سال گذشته
فیلم"حریم شخصی" را در "ونکوور کانادا" اکران کرد و امسال هم
به عنوان اولین تجربه تئاتر، نمایش"شبکاری" را در سه شهر این کشور به
اجرا گذاشت که تجربه خوبی بود و استقبال زیادی از آن شد.
وی در
ادامه افزود: البته با توجه به این موضوع که تعداد ایرانیان مقیم کانادا بسیار
کمتر از جمعیت کشور است و از میان این تعداد همه بیننده تئاتر نیستند قطعا استقبال
از تئاتر در کشور بیشتر است؛ مضاف بر اینکه ما در کانادا در هر شهر تنها یک اجرا
داریم که البته این هم غنیمت است.
بازیگر
نمایش موفق نمایش "دکلره " در رابطه با مشکلات تئاتر در کشور اظهار
داشت: امروز اهالی تئاتر با عدم حمایت مالی دولت از تئاتر کنار آمده و به فروش
ناچیز خود راضی هستند اما بزرگترین مشکلی که وجود دارد،نگاه سانسوری شورای نظارت
به متون نمایشی و در وهله بعد چگونگی اجراها است. یک متن نمایشی تا به مرحله اجرا
برسد،بارها و بارها باید کوتاه و کوتاه تر شود،انقدر درگیر سانسور میشود و
کارگردان و گروه اجرایی برای صدور مجوز،دچار مشکل میشوند که گاهی با خود میگویی،
برای چه در این عرصه فعالیت دارم و این چه شغلیه؟! در دورهای که استاد دانشگاه و
تئاتر شهر را تنها به دلیل یک تیزر نمایشی بازداشت میکنند، اغلب این پرسش میشود
که به چه دلیل در شغلی که امنیت نداری فعالیت میکنی؟!
این
کارگردان تئانر در پاسخ به این پرسش که" بیشتر علاقمند به پرداختن چه
موضوعاتی در کارهای خود است" گفت: سلیقه و نگاه من در همه انتخابهایم موضوعات
مهم اجتماعی بوده به این دلیل که دغدغه من واکاوی این موضوعات است قطعا پرداختن به
این موضوعات اثر نمایشی را بیشتر در خطر تیغ سانسور قرار میدهد؛ اما من این ریسک
را دوست دارم.
وی در
انتها در خصوص حمایت مالی اسپانسرها در عرصه هنر عنوان کرد: من با کارهای سفارشی و
وجود اسپانسر،تاجایی که به فکر و ایده و نگاهم ضربه نزند مخالف نیستم. وقتی
هنرمندان از هیچ کجا به صورت دولتی مورد حمایت قرار نگیرند و فضای هنر به سمت و سویی رفته که عملا تمایلی
به حمایت مالی از جانب دولت نباشد ، به چه علت نباید از حمایت مالی اسپانسرها کمک بگیریم
!؟
امروز
تئاترهای پرهزینه از طرف سرمایه گذار بخش خصوصی حمایت میشوند و مدام تهیه کننده و
کارگردان مورد تهمت هستند که شما از سمت دولت حمایت میشوید؛درحالیکه سالها است
چنین حمایتی از تئاتر نمیشود. در نتیجه چطور میتوان از وجود اسپانسر و سرمایه
گذار شکایت داشت؛ من نه تنها از این موضوع شکایتی ندارم بلکه راضی هستم و استقبال
میکنم.
گفت
وگو: اعظم صفایی