«سهیلا پورگرامی » خواننده و
سرپرست گروه آوای مهربانی این روزها درتکاپوی برگزاری کنسرت جدید خود در تالار
وحدت است. این کنسرت به خوانندگی سهیلا پورگرامی، تنظیم سینا ذکایی، مینو قاسم پور
ساز قانون، رخساره رستمی بربط و عود، سوگل ضامنی تار، فروغ فضلی پیانو، طراوت
باباخانلو فلوت، سحر شاطری درامز و هنگامه غفاری گیتار بیس در تاریخ یک شهریور در
تالار وحدت برگزار می‌شود.
این خواننده زن درخصوص این
اجرا گفت: من همیشه نامی برای کنسرتهایم انتخاب می‌کنم و نامی که برای این اجرا
در نظر گرفتیم « رد پای خاطره» است و
همانطور که از نام آن هم مشخص بوده قرار است دراین اجرا قطعاتی خوانده شود که برای
مردم خاطره انگیز باشد. آهنگ هایی که اجرا می‌شود قطعاتی تلفیقی و قدیمی بوده که
سینا ذکایی آنها را تنظیم جدید کرده است.
بانوان هنرمند یک
بار مصرف شده‌اند
وی افزود: مدیر اجرایی کاررضا جعفری بهنام است؛این اجرا اجرایی کاملا متفاوت است و در آن شاگردانی که در این
مدت با من همراه بودند شرکت دارند. قصد من این است که این اجرا به نوعی تشویقی برای این عزیزان باشد زیرا شرایط برگزاری کنسرت
دشوار است ومعمولا هنرمندان تازه کار جایی برای عرضه هنرخود ندارند. البته در عرصه
هنر و موسیقی افراد بسیاری کنسرت برگزار می‌کنند اما اغلب بانوان هنرمند با توجه
به شرایط سخت برگزاری کنسرت‌ها یک بار مصرف شده‌اند. این عزیزان عطش زیادی برای
برگزاری کنسرت دارند اما وقتی وارد این وادی شده وبا اجاره بالای تالارها، دستمزد تنظیم کننده ها و
هزینه‌های جانبی دیگرمواجه می‌شوند دلسرد شده
از خیر آن می‌گذرند.
حمایت از جوانان
تازه کار
پورگرامی ضمن بیان این نکته
که مرکز موسیقی برای تشویق بانوان به اغلب آنها مجوز می‌دهد اظهار داشت: این
حمایتها خوب است اما ما هنرمندان هم باید در حمایت از عزیزان تازه کار کوشا باشیم
به همین منظور من اغلب در اجراها به حدود
20 نفر از خانمهایی که آواز و تصنیف کار کرده‌اند به صورت کر در یکی دو قطعه اجازه
همخوانی می‌دهم تا هنر این عزیزان از این طریق
در یک مکان خوب معرفی شود. در کنسرتهایم ازچهل نفر از دف زنان که وارد این
عرصه شده بودند و دوست داشتند در یک تالار مطرح هنر خود را عرضه کنند حمایت کردم و
به آنها گفتم من دوست ندارم شما در مولودی‌ها و سفره خانه‌ها هنرتان را که برای آن
این همه زحمت کشیده‌اید عرضه کنید.
کنسرتی با رقص سما
و رقص کوردی
وی در ادامه افزود: پروژه
این کنسرت پروژه سنگینی است. این اجرا همراه با حرکات سمای بانوان است که متفاوت
از حرکت سمای دروایشی است که در قونیه اجرا می‌شود. هنرمندان این کار یک گروه 7
نفره هستند که تحت آموزش استاد کتایون کلانتری که در حال حاضر در اسپانیا هستند
آموزش دیده‌اند، این هنرمند سابق در گروه ما حضور داشتند و در حال حاضر به دلیل
غیبت ایشان رهبری این گروه بر عهده صبا ضامنی است ؛علاوه براین گروه رقص کوردی را به
رهبری آقای لقمان اجرا خواهند کرد.
اختصاص ساعات
نامناسب به اجرای بانوان
سرپرست گروه آوای مهربانی
در خصوص مشکلات موسیقی بانوان در کشور عنوان کرد: یکی از مشکلاتی که همیشه دغدغه
کاری بانوان هنرمند از جمله من بوده این است که اغلب سانس های اجرا برای پنجشنبه و جمعه‌های تالار
وحدت پر است و در روزهای وسط هفته کمتر کسی در ساعات ظهر تمایل به شرکت در برنامه‌ها
را دارد ؛در نتیجه ما باید دغدغه اجاره تالار را با وجود اجاره‌های سنگین آن داشته
باشیم تا بتوانیم یک پنجشنبه و جمعه خالی پیدا کنیم. کنسرت اول شهریور من هم
متأسفانه ساعت 2 تا 4 برگزار می‌شود و در این ساعت آن هم در فصل گرما طبیعتا
استقبال کمتر خواهد بود و این ضعف تالار وحدت است. خوشبختانه در فرهنگسرای نیاوران
کنسرتهای ویژه بانوان ساعت 9 شب هم برگزار می‌شود اما اغلب کنسرتهای من در تالار
وحدت برگزار می‌شود.
بانوان از هم حمایت
نمی‌کنند
وی افزود: هر چند از بانوان
در ارائه مجوز اجرا حمایت می‌شود اما این حمایت
تنها کاری است که صورت می‌گیرد و حمایتهای دیگری در بر ندارد. یکی از مشکلات این
است که هیچ حمایتی از جانب بانوان هنرمند به نفع یکدیگر صورت نمی‌گیرد و به این
دلیل که از بانوان هیچ حمایت دیگری از جمله یک اثر و حتی یک عکس باقی نمی‌ماند
حضور هنرمندان دیگردر کنسرت می‌تواند حمایت خوبی برای آنها بوده و حداقل در نقد
کارها اثرگذار باشد. پایگاه هنر بانوان هم تنها یک جو رقابتی بی اثر دارد به
طوریکه من چند سال پیش تصمیم داشتم انجمن حمایت از بانوان هنرمند را راه اندازی
کنم اما متأسفانه دیدم که خود بانوان هم خیلی هوای هم را ندارند و تنها به فکر
پیشی گرفتن از هم هستند و یا به نوعی در پی تقلید از هم هستند البته تقلید بد نیست
اما به شرطی که همراه با حمایت باشد. به طور نمونه من اگر در کنسرتم از هنرمندان
دیگر دعوت کنم معمولا نمی‌آیند چرا که کسر شأن خود می‌دانند. اما من معمولا سعی می‌کنم
به کنسرتهایی که دعوت می‌شوم بروم وبا این کار از هنر عزیزان حمایت کنم. متأسفانه عدم حمایت بانوان از هم یکی از دلایل عدم پیشرفت موسیقی بانوان
است و تا زمانی که این امر رایج نشود از مسئولین بالادستی
نمی‌توان انتظار حمایت داشت.
وقتی اسپانسر
نداریم
متأسفانه امروز همه چیز حول محور رابطه می‌چرخد و این رابطه ما
هنرمندان را ناراحت می‌کند . ما در کار جهاد می‌کنیم و اینگونه نیست که فلان
خواننده کنسرت برگزار کرد پس همه چیز به نفع و دلخواه او است. به طور مثال در
کنسرت پیشرو سرمایه گذار،اسپانسر و سرپرست گروه خودم هستم و هماهنگی تمامی این امور بسیار اذیت
کننده است. متأسفانه اسپانسرهای ویژه بانوان تنها برندهای لوازم آرایشی و طراحان
لباس هستند درحالیکه ما دوست داریم ارگانهای فرهنگی هم ما را حمایت کنند. در کشور
ما موسیقی بر اساس رابطه است و اسپانسرها فقط به کنسرتهای پاپ و افرادی که برند
هستند روی می‌آورند و هیچ گاه به فکر آزمایش گروه‌های هنری به لحاظ توانمندی‌های
آنها نیستند بنابراین کنسرت ما هم فقط دلی است زیرا دوست نداریم راکد و ساکت بمانیم.
گفت وگو: اعظم صفایی
