به گزارش دیباچه، مریم نوابی نژاد درباره بازخوردهای برنامه «هزارداستان» که عصرها از شبکه نسیم روی آنتن می رود، گفت: تفکر ما این بود که اگر برنامه اصل باشد جای خود را باز می کند و نیازی نیست خود را به آب و آتش بزنیم که این اتفاق هم رخ داد و خوشبختانه با اینکه ما تبلیغی در فضای مجازی نداشتیم این برنامه دیده شد.

وی که یکی از کارگردانان این برنامه است درباره سوژه های این مجموعه یادآور شد: ما مسیری را در برنامه طی می کنیم و دعوت از سوژه ها صرفا به دلیل ارتباط با موضوع نیست. به طور مثال در برنامه ای که سروش صحت آن را اجرا کرد ما از امید به زندگی گفتیم. از امید به زندگی زنی که سرطان می گیرد و فرزندانش به او امید می دهند، گرفته تا فردی که به پایان خط می رسد و به خود شلیک می کند و بعد راهش را دوباره پیدا می کند تا کسی که فلج مادرزاد است و سخت ترین کار را انتخاب کرده و با دستانش از قله ها بالا می رود.

ما در سوژه های خود یک جریان را دنبال می کنیم

نوابی نژاد که سوژه یابی «ماه عسل» را بر عهده داشته است، اضافه کرد: ما در سوژه های خود یک جریان را دنبال می کنیم و اینگونه نیست که فقط چند فرد که سرطان دارند در برنامه از تجربه های خود بگویند بلکه این سوژه ها تجربه هایی دارند که در راستای یک هدف است و امیدهای مختلفی را در برابر مخاطب قرار می دهند. ممکن است هر یک از ما خدایی ناکرده در آینده در معرض یک بیماری باشیم و احتمال دارد هر کسی بنا به شرایط، خود را جای یک نفر از افراد درگیر با این موضوع بگذارد و به همین دلیل ما این طیف از افراد را داریم.

کارگردان «هزارداستان» با اشاره به یکی از شب های برنامه توضیح داد: در شبی که رضا رفیع اجرای برنامه را بر عهده داشت ما مشاغل مربوط به مرگ و زندگی را در برنامه مطرح کردیم و مهمانان با این محور دعوت شدند. یک راننده آمبولانس، پرستار اتاق نوزادان نارس، گل فروش و مباشر بهشت زهرا(س) مهمان برنامه بوند و از زندگی و خاطرات خود گفتند اما همین خاطرات بیشتر جنبه شیرین و بامزه بودن داشت. حتی راننده آمبولانس از موقعیت های ترسناک زندگیش با خنده صحبت می کرد و اینکه به طور مثال یک بار مجبور شده کنار دو نفر از اعدامی هایی که سوار کرده است، بخوابد.

نگاه طنز و مفرح به شغلی که ممکن است دیگران بترسند

وی ادامه داد: این نگاه طنز و مفرح به شغل افراد رویکرد ماست و ممکن است به طور مثال هر کسی شغل آن راننده آمبولانس را از دور ببینید بترسد و یا تعجب کند و بگوید این آمبولانس مرگ است اما ما وضعیت دیگری را نشان می دهیم. ممکن است در این راستا داستان پردازی هم داشته باشیم تا اتفاقا برنامه متنوع هم باشد.

نوابی نژاد درباره رویکرد دعوت از هنرمندان به جای مجریان با توجه به اینکه گاهی هنرمندان تخصص لازم برای ورود یا پرداخت بحث ندارند، یادآور شد: این کار برای تنوع برنامه است و چون برای مخاطب بامزه است از هنرمندان بهره گرفتیم. حتی بازخوردهای مخاطبان درباره نحوه اجرای هنرمندان نیز جالب است و این مقایسه کردن میان شان تنوع بیشتری را فراهم می کند.

وی که در تیم اتاق فکر برنامه های مختلف تلویزیونی از جمله «خندوانه» بوده است، درباره اجرای برنامه های اجتماعی عنوان کرد: برنامه های اجتماعی که با این ساختار جلو می رود در بهترین حالت می تواند «ماه عسل» شود که یک برنامه در این حوزه به برند تبدیل شده است پس ما برای تفاوت با برنامه های اجتماعی نیاز به اتفاقات و رویکردهای جدید از جمله مجری داشتیم. برنامه ها دو دسته هستند یا هنرمندان مهمان برنامه می شوند که می بینیم امروز هنرمندان از برنامه ای به برنامه دیگر می روند و یا برنامه های اجتماعی که مردم را دعوت می کند.

«هزارداستان» شادی و غم را با هم دارد

نوابی نژاد درباره مقایسه های «هزارداستان» با «ماه عسل» علی رغم تفاوت هایی که با یکدیگر دارند، بیان کرد: سوژه های اجتماعی به اندازه آدم ها زیاد و دائم در حال نو شدن هستند. هرکسی هم می تواند سراغ این سوژه ها برود اما به شرط تازگی، جذابیت و رویکردهای متفاوت. یعنی می توان حرفی از غم و شادی را با هم بیان کرد.

وی ادامه داد: ما زاویه دوربین خود را چرخانده ایم و آن را به شبکه نسیم نزدیک کردیم. «هزارداستان» هم نشاط دارد و هم از تنوع نگاه در سوژه ها برخوردار است و با توجه به اینکه در هر قسمت سه داستان تعریف می کنیم ۹۰ سوژه در برنامه داشتیم.

نوابی نژاد در پایان گفت: ما دوست داشتیم قصه های ما با ریتم تند تعریف شود و مخاطبی که امروز درگیر درگیر خبرها و فیلم های کوتاه در فضای مجازی است قصه های ما را بشنود. خدا را شکر برنامه هم بسیار دیده شد به طور مثال روز اول بچه های سندروم دان به برنامه آمدند و بعد از آن رییس انجمن شان به من زنگ زد و بیان کرد که چند فوتبالیست با او تماس گرفته اند و دوست داشته اند در کنار این بچه ها باشند و اتفاقاتی مثل این زیاد رخ داده است.