در متن نامه این تهیه‌کننده سینما  آمده است:

«بزرگان و گرانمایگان کانون کارگردانان

فارغ از اینکه از سعید سهیلی و فیلم‌اش به عنوان یک سلیقه خوشمان بیاید یا نیاید، ولی او را از اعضا قدیمی،پیشکسوت و با سابقه سینما می‌دانیم. آنچه که بر فیلم او رفته بر بیشتر ما رفته و می‌رود فیلم‌های بسیاری از ما قاچاق شده ضریب امنیت عرصه فرهنگ و هنر بالاخص سینما را قطعا شما بیشتر از من می‌دانید.

هفت خوان مجوزها و اعمال سلیقه‌ها را که از سر گذراندیم، در مشقات تولید اگر کمر خم نکنیم،تورم لجام گسیخته هزینه‌ها را اگر تاب بیاوریم ، زد و بند پیدا و پنهان اکران فیلم را اگر به سلامت بگذرانیم، اگر توان ایستادگی در برابرگروه‌های فشار و نیمه فشار را داشته باشیم.

حاصل این همه خون دل به اکران اگر برسد،به جای اینکه فیلم‌ساز نفسی به راحتی بکشد از بیم و هراس قاچاق فیلمش شب و روز ندارد.

وای به روزی که فیلمی که ساخته مورد پسند مردم نیز قرار بگیرد.

دستان به تطاول گشاده مثل کرکسها هجوم می‌آورند و هر یک منقار آلوده خود را به تن نحیف این سینما فرو می‌آورند.

در حیرت شدم از برخوردی که با سعید سهیلی شد.

او مالباخته است، حال او را امثال من درک می‌کنند ، زمانی که مارمولک را با آن وضع از اکران پایین کشیدند تا چشم مردم بر آن نیفته و در تیراژ چند میلیونی در جلوی چشمان ما قاچاق شد و دهها میلیون نفر آن را دیدند و هنوز می‌بینند.

دوستان عزیز شما به سال و عقل و تجربه از من فزونترید،کاش حداقل پس از این واقعه به دیدار سهیلی می رفتید و مرهمی بر زخمش می‌گذاشتید نه اینکه تنبیه‌اش کنید.

تا این مشکل کپی رایت و قاچاق در سینمای ایران حل نشده،شما هر چه فریاد دارید نه سر اصحاب سینما که بر سر مسببان و مسوولین این وضع بکشید.

شما از ارادات حقیر به خودتان ،صنف و خانه سینما خبر دارید ولی برادران بگمانم آدرس غلط به شما داده‌اند.»

سعید سهیلی چندی در پی قاچاق فیلمش گشت ارشاد مقابل دوربین کارت کانون کارگردانان خانه سینمایش را آتش زد که در پی این اتفاق، کانون کارگردانان عضویت‌اش را لغو کرد.