داریوش پیرنیاکان (مسئول ثبت پرونده‌های ساز در یونسکو) گفت: پس از ثبت ساز تار به نام کشور آذربایجان من بسیار اعتراض کردم منتهی اواخر دولت آقای احمدی‌نژاد بود و میراث فرهنگی و سایر نهادهای دیگر در این قضیه پا پیش نگذاشتند و شکایتی را طرح نکردند.

این موسیقیدان در ادامه افزود: حتی همکاران ما هم در این زمینه هیچ کاری نکردند و عرصه را در اعتراض به ثبت تار توسط کشور آذربایجان در کمیسیون میراث معنوی یونسکو خالی گذاشتند و این برای من بسیار ناراحت کننده بود.

وی همچنین عنوان کرد: در حال حاضر ما به دنبال این هستیم که تار خودمان یا همان تار ایرانی را در یونسکو به ثبت برسانیم و مشغول جمع‌آوری اسناد مرتبط با این موضوع هستیم تا به طوری جدی این موضوع را پیگیری کنیم. تقاضای ما این است که اگر تار ایرانی به ثبت رسید؛ محوریت با نام ایران باشد و آذربایجان در این ماجرا بعد از نام ایران قرار بگیرد.

داریوش پیرنیاکان در مورد ثبت ساز کمانچه نیز گفت: ساز کمانچه هنوز در فهرست میراث معنوی یونسکو به ثبت نرسیده است و من پرونده‌ای را در این زمینه جمع آوری کرده‌ام. دبیرخانه یونسکو دریافت این پرونده را اعلام کرده است اما هنوز در شورای کنفرانس عمومی یونسکو این پرونده طرح نشده و در نوبت رسیدگی پرونده‌های سال ۲۰۱۷ قرار دارد.

افزود: ساز کمانچه با محوریت ایران و البته با مشارکت آذربایجان به ثبت خواهد رسید.

مسئول پیگیری ثبت پرونده‌های ساز در یونسکو درباره بحث ساز عود نیز گفت: ما همچنین مشغول جمع آوری اطلاعات ساز عود هم هستیم که به هر حال کار میدانی زیادی می‌خواهد و ما مشغول کار هستیم. مطالعات کتابخانه‌ای و فیلم و بسیاری اطلاعات دیگر برای ارسال پرونده ساز عود به کمیسیون میراث معنوی یونسکو نیاز است.

وی همچنین ادامه داد: ما پس از جمع آوری اطلاعات لازم، پرونده را به یونسکو ارسال خواهیم کرد؛ البته کشورهای عراق و سوریه هم در ساز عود مدعی هستند منتهی ما معتقدیم این ساز می‌بایست با محوریت ایران به ثبت برسد.

پیرنیاکان افزود: ما هر دو سال یکبار می‌توانیم پرونده‌ای را برای ثبت در یونسکو ارسال کنیم؛ از این رو ارسال پرونده عود در نوبت ارسال قرار دارد. یعنی یک سال می‌توانیم یک پرونده میراث ملموس و یک سال یک پرونده میراث ناملموس به یونسکو ارسال کنیم.

مسئول پیگیری ثبت پرونده‌های ساز در یونسکو همچنین عنوان کرد: البته ما می‌توانیم با هماهنگی از سهمیه کشورهای دیگر مانند عراق استفاده کنیم تا این پرونده را سال ۲۰۱۸ به یونسکو ارسال کنیم و در مقابل هم عراقی‌ها را در این ساز شریک کنیم. البته در تمام این موارد باید محوریت کار با ایران باشد.