به گزارش دیباچه، بهار در کردستان زیبایی‌هایش دوچندان می‌شود، دشت‌های سرسبز بار دیگر چشم‌نوازی می‌کنند، رودها و چشمه‌ها خروشان می‌شوند، کوه‌های سر به فلک کشیده رخت بهاری می‌پوشند و خلاصه این استان به دریایی از زیبایی‌های منحصربه‌فرد تبدیل می‌شود.

کردستان درزمینهٔ وجود آثار تاریخی و باستانی یکی از استان‌های سرآمد و برتر کشور است ولی در کنار این مهم ظرفیت اصلی‌تر استان مربوط به جاذبه‌های طبیعی و آب‌وهوای معتدل کوهستانی است، ویژگی منحصربه‌فردی که این روزها کمتر در سایر مناطق کشور می‌شود آن را مشاهده کرد و دید.

شهرستان‌های مختلف استان کردستان دارای دو ویژگی منحصربه‌فرد هستند، در بخش شرقی استان کردستان دشت‌های وسیعی وجود دارد که این روزها رخت سبز بر تن کرده و خودنمایی می‌کنند و در بخش غربی این استان نیز در میان کوه‌های بلند و سر به فلک کشیده جنگل‌های وسیعی وجود دارد که چشم هر بیننده‌ای را به‌سوی خود جلب می‌کنند.

یکی دیگر از ویژگی‌های اصلی مناطق غربی استان کردستان که البته در فصل بهار خودنمایی بیشتری دارند، مربوط به رودخانه‌های خروشانی است که با آب شدن برف کوه‌های بلند بار دیگر راه می‌افتند و به بهترین شکل ممکن موسیقی زیبای طبیعت را به گوش انسان‌ها می‌رسانند.

هم‌اکنون بالغ‌بر صدها گونه گیاه دارویی در این مناطق یافت می‌شود که تا چند صباحی دیگر این گیاهان خوراکی و دارویی به غذای اصلی مردم این دیار تبدیل می‌شوددر شرق استان کردستان دشت‌های وسیعی در شهرستان‌های قروه، دهگلان و دیواندره وجود دارد که خود به‌تنهایی تابلویی از زیبایی‌های طبیعت در این استان را به نمایش گذاشته‌اند.

گفتن این جمله در خصوص دشت «سارال» در دیواندره کافی است که هم‌اکنون بالغ‌بر صدها گونه گیاه دارویی در این مناطق یافت می‌شود که تا چند صباحی دیگر این گیاهان خوراکی و دارویی به غذای اصلی مردم این دیار تبدیل می‌شود.

مگر می‌شود از استان کردستان سخن به میان آورد و از زیبایی‌های طبیعت آن گفت ولی در کوه آربابا در بانه، آبیدر در سنندج، دریاچه زریوار در مریوان، پراک سراب در قروه، روستای پالنگان در کامیاران، اواران تخت در سروآباد، کرفتو در دیواندره و زیویه در شهرستان سقز حرفی به میان نیاورد، این‌ها تنها بخش اندکی از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی استان کردستان به شمار می‌روند که هرکدام از آن‌ها کافی است تا جمعیت زیادی راهی این دیار شده و به تماشایشان بنشینند.

پارک جنگلی آبیدر

یکی از زیباترین کوه‌های کردستان، «آبیدر» شهر سنندج است، جایی که یک شهر را در دامان خود قرار داده و به یکی از جاذبه‌های منحصربه‌فرد طبیعی در استان کردستان تبدیل‌شده است. این پارک در ضلع غربی شهر سنندج در دامنه کوه آبیدر قرار دارد. آبیدر در فرهنگ منطقه جایگاه خاصی دارد و به دلیل پر آب بودن چشمه‌سارها، قنات‌ها و وجود باغ‌های متعدد مانند امانیه، امیریه و ... چنین نامیده می‌شود.

از زمانی که شهر سنندج بنیان نهاده شد، آب چشمه‌های آبیدر به شهر منتقل می‌شد. هنوز هم قنات عمارت خسروآباد، آصف، وکیل، مشیر و تعدادی از بناها، به‌نوعی از این کوه سرچشمه می‌گیرد. در سال‌های اخیر در این کوه پارکی احداث و سکوبندی در آن انجام‌شده است. نقش برجسته‌ای هم در آن ساخته‌شده که قابل توجه است. این منطقه از مکان‌های زیبای شهر سنندج است.

منطقه اورامان

یکی از مناطق زیبای استان کردستان، منطقه اورامان است که در شرق مریوان قرار دارد و دارای کوهستان‌های زیبا با پوشش جنگلی است. رودخانه بزرگ سیروان از این منطقه و دره اورامان عبور می‌کند و به رودخانه دیاله در عراق می‌پیوندد.

وجود روستاهای تاریخی با آداب‌ورسوم خاص و همچنین با حفظ اصالت ویژه مناطق کردنشین ازجمله ویژگی‌های منحصربه‌فرد منطقه اورامان در استان کردستان است که این روزها و در فصل بهار آب‌وهوای مطبوع و دلپذیر آن موجب جلب‌ نظر هر بیننده‌ای می‌شود.

دریاچه زریوار

این دریاچه در سه کیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا قرار دارد و از زیباترین میراث‌های طبیعی استان کردستان به شمار می‌آید.

آب این دریاچه از چشمه‌های جوشان و رودخانه‌هایی که به آن می‌ریزد، تأمین می‌شود. حجم آب دریاچه از ۲۲.۵ میلیون مترمکعب تا ۴۷ میلیون مترمکعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش کیلومتر و عرض آن ۱۷۰۰ تا ۳۰۰۰ متر است. مساحت آن حدود ۷۲۰ هکتار است.

وجه‌تسمیه زریوار و زریبار که هر دو در منطقه متداول است، به واژه «زری» که در زبان کردی به معنی دریاچه است، بازمی‌گردد. پسوند «وار» و «بار» پسوند تشبیهی، و زریبار یا زریوار به معنی «دریاچه وار» است. درباره این دریاچه افسانه‌های متعددی وجود داد که مشهورترین آن‌ها وجود شهری مدفون در زیر آب‌های دریاچه است.

آبشاربل

در منطقه اورامان و در مرز استان کرمانشاه، روستایی به نام «بل» واقع است. در کنار این روستا، در مسیر جاده‌ای که به کوسه هجیج منتهی می‌شود، آبشاری زیبا وجود دارد که به عقیده کارشناسان دارای آبی عالی برای شرب است. این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شکاف کوهی بیرون می‌ریزد و عظمت و شکوه طبیعت را جلوه‌گر می‌سازد. این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان می‌ریزد.

هرچند که با احداث سد «داریان» بخش زیادی از این چشمه آب و آبشار بل از بین رفته و نابود شد، ولی علیرغم تمامی این نامهربانی‌های صورت گرفته از سوی انسان‌ها، این روزها دارای شکوه خاصی است و دیدنی‌های زیادی برای تماشا دارد.

چهل چشمه

«چهل چشمه» از کوه‌های مرتفع کردستان است. این کوه دارای آبشارها و چشمه‌های بسیار زیبایی است و وجه‌تسمیه آن نیز حکایت از وجود چهل چشمه آب دارد.

این کوه در منطقه خورخوره از شهرستان دیواندره قرار دارد و منطقه‌ای سردسیر و برف‌گیر است. در این کوه می‌توان در تمامی سال برف را مشاهده کرد. این کوه یکی از سرچشمه‌های رودخانه جغاتو یا همان جغتو و سپیدرود بوده و دارای چشمه‌سارهای فراوان و دامنه‌های سرسبز و زیبا است.

چشمه باباگرگر

در روستای بابا گرگر در ۱۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه، چشمه‌ای جوشان همیشه می‌خروشد که به آن «دنگز» می‌گویند. آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط ۲۰۰ متر جمع می‌شود. این چشمه پر آب دارای آبی است که رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی درمی‌آید.

آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به‌ویژه گوگرد، رنگین است. ظاهراً این آب برای امراض سوداوی و پوستی مناسب است و در درمان سوءهاضمه و دیگر بیماری‌های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم مؤثر می‌افتد. این چشمه و امامزاده باباگرگر در کنار آن، از مکان‌های طبیعی و تاریخی استان محسوب می‌شوند.

سراب وینسار

یکی از چشمه‌های قدیمی شهرستان قروه، چشمه سراب است که با آب بسیار گوارا و عالی در داخل روستای وینسار از دل زمین بیرون می‌آید. در حقیقت روستای وینسار پیرامون این چشمه شکل‌گرفته است. این چشمه سال‌های سال است که تأمین‌کننده آب روستا، هم برای شرب و هم کشاورزی است.

اطراف چشمه اصلی سنگ‌چین شده و قدمت سنگ‌چین آن حدود دو تا سه قرن برآورد شده است. تا حدود سی سال پیش مردم روستا در ماه خرداد مراسم شکرگزاری و قربانی برای سراب، برگزار می‌کردند. در این مراسم ضمن قربانی کردن گوسفندان به جشن و شادمانی می‌پرداختند و احترام ویژه‌ای برای این چشمه قائل بودند.

سراب قروه

در بخش جنوبی شهر قروه سرابی طبیعی وجود دارد که یکی از تفرج‌گاه‌های مردم منطقه محسوب می‌شود. این سراب دارای آبی خوب و گواراست. به همین دلیل شهر قروه در کنار آن ایجادشده است. بخشی از آب کشاورزی و شرب قروه از این محل تأمین می‌شود.

زیبایی‌های طبیعی کردستان که البته در فصل بهار خودنمایی بیشتری نیز می‌کنند تنها به این موارد محدود نمی‌شود و حتماً باید چند روزی را در این استان سپری کرد تا به‌خوبی با زیبایی‌های طبیعی و تاریخی این منطقه از ایران اسلامی به‌خوبی آشنا شد.