به گزارش دیباچه به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، در این برنامه که با حضور محمود غفاري؛ تدوین‌گر، فيلمنامه‌نويس و كارگردان، امير سيدزاده؛ تهيه‌كننده، مهدي ابراهيم زاده؛ صدابردار، محمد توكلي؛ تدوين‌گر، محمد سيدزاده؛ مدير توليد،  مهناز جارچي؛ دستيار كارگردان و طراح لباس، زهرا داوودنژاد و مهرداد صديقيان؛ بازيگران فیلم و محمود گبرلو؛ مجری برنامه برگزار شد، حجت‌الله ايوبي، رئیس سازمان سینمایی ، محمد حيدري؛ دبیر جشنواره، بهروز غريب‌پور، مدیر اجرایی جشنواره، مسعود نجفی، مدیر روابط عمومی جشنواره، سروش صحت؛ بازیگر و کارگردان، علیرضا داوودنژاد؛ کارگردان و تعدادي از افراد خانواده‌اش حضور داشتند.

در ابتدای این نشست محمود غفاري گفت: روز هيجان‌انگيزی برای من بود چون اولين مواجه‌ام با اين تعداد از مخاطبان بود. خودم هم در آستانه ٤٠ سالگي هستم و شاهدم افرادي كه در اين سن و سال هستند و چنین مشكلی دارند، زيادند. متوجه شدم اين دارد تبديل به معضلی مي‌شود. از طرفی دیگر این موضوع از جنبه سينمايي برايم اهميت داشت و فكر كردم جذاب است چنين دختري در موقعيت‌هاي مختلف قرار بگیرد و داستان‌های او روایت شود.
این کارگردان ادامه داد: چند وقت پیش، یک آگهی در روزنامه ديدم به نام صندلي سپيد كه چنين موقعيتي داشت. به آنجا رفتم و آدم‌هايي را در اين جلسه ديدم كه به نظرم جذاب آمد درباره‌اش فيلم بسازم. البته  فيلم‌هاي كوتاه قبلي‌ام نيز درباره زنان بود و مسائل اینچنینی با وجود سختی‌هایش برایم جالب است.

در ادامه زهرا داوودنژاد با تأکید بر صداقت فیلمنامه که سبب پذیرش او برای بازی در چنین فیلمی شده است، بیان کرد: من زهرا هستم در نقش سهيلا شماره ١٧. سال‌ها بود كه از سينما به دلیل مسائل  شخصي و خانوادگي فاصله گرفته بودم و هم اينكه فضاي قصه‌ها در این مدت به گونه‌اي نبود كه بتوانم نقش مناسبی را به سینما ارائه دهم. وی ادامه داد: پس از پیشنهاد فیلمنامه «شماره 17 سهیلا» به من، متوجه شدم موضوع راست است چون در اكثر فيلم‌ها به‌گونه‌ای شده که حتي دروغ‌ها را هم به شكل صادقانه ارائه می‌دهند اما در این فیلم چنین نبود. از آنجا که موضوع فيلمنامه مربوط به زن و دغدغه و كمبودها و روزمرگی‌هايش مي‌شد، برايم مقدس بود. در درجه دوم فيلم قبلي آقای غفاري را ديده بودم و مي‌دانستم با كسي كار مي‌كنم كه كاربلد است و شعورمندي خاصي دارد. هرچند كه در این میان كار سخت بود اما خوشحالم نتيجه به گونه‌اي بود كه مخاطب دوست داشت. اين كار از دل برآمد و بر دل نشست.
این بازیگر سینما در پایان صحبت‌هایش نیز گفت: اعتماد به نفسم برای بازی کردن در سینما را از پدرم گرفته‌ام و همیشه تأييد او برايم اهرم تأييدكننده است. اکنون هرچه دارم را مديون خانواده و به ويژه پدرم هستم.

در ادامه این نشست كارگردان فیلم خطاب به علیرضا داوود نژاد بیان کرد: شما و خانواده‌تان را بسيار دوست دارم و اگر مي شد از تعداد بيشتري از خانواده‌تان در این فیلم دعوت به همكاري مي‌كردم.

غفاری بر همکاری خوب با سیدزاده در این فیلم تأکید کرد و افزود: مهمترين بخش كار اين است كه عوامل فيلم به درستي انتخاب شوند. آقای سيدزاده که خوشبختانه در این فیلم با ما همكاري خوبي داشت، به عنوان سرمایه گذار و تهیه کننده بخش خصوصی ریسک کرده است. او مدام به من می‌گفت هر كاري که مي‌خواهي برای این فیلم انجام بده. البته این فيلم ظرفيت داشت كه تلخ شود، پس از عناصر مختلف استفاده كردم كه از این تلخي دوري كنم. معتقدم هركسي جز زهرا این فیلم را بازي می‌کرد، فاجعه مي‌شد.

کارگردان «شماره 17سهیلا» با اشاره به سختی‌های کار گرفتن مجوز فیلمبرداری از شهرداری به منظور گرفتن صحنه‌های مترو، در این باره توضیح داد: مجوز فیلمبرداری در مترو را شهرداري به سختي داد و حتی 40 مورد اصلاحيه به فیلمنامه وارد کرد تا بتوانیم در مترو فیلمبرداری کنیم. شهرداري دو خانم را فرستاده بود كه آنها ما را كنترل كنند. ما هم در آخر نسخه ديگري به آنها داديم و نسخه مقبولمان را به جشنواره فرستادیم. الان که شهرداری متوجه شده، مي‌گوید چکش را به اجرا می‌گذارد. صدیقیان هم در تکمیل انتقادات غفاری به شهرداری، خاطره ای تعریف کرد و گفت: این خانم‌ها گفتند نبايد در فیلم بگويي عاشق دوست مادرت شده‌ای بلکه بايد بگويي عاشق انار مي‌شوي. من هم تصور کردم که خب قاعدتا عاشق انار شدن، بسیار خطرناك تر از عاشق دوست مادر شدن است.

سيدزاده به عنوان تهیه کننده این فیلم نیز ضمن تشكر از ايوبي برای ساخت این فیلم گفت: از آقای ایوبی متشکرم که فضا را به گونه‌ای تبدیل کرده که توانستیم این فيلم را بسازي. از آنجاکه تهیه‌کنندگی فیلم «مادر قلب اتمي» هم بر عهده من بود، معتقدم كسي به اندازه ايوبي براي این فیلم دل نسوزاند و امروز هم خوشبختانه در اینجا اعلام می‌کنم که مجوز پروانه نمايش این فيلم صادر شد. ايوبي كاري كرد كه فضاي سینمایی جامعه ملتهب نشود و درايتي در این فضا به خرج داد. دست‌هايي خارج از سينما به ما اجازه نمی‌دادند اين فيلم اكران شود اما ايوبي مخالفت كرد و گفت بايد اكران شود.

این تهیه کننده افزود: آقای حيدري هم در این مدت زياد مورد هجمه واقع شد اما صبوری كرد و فضايي را ايجاد كرد كه افراد سينمايي و رسانه‌اي در برج میلاد با آرامش كنار هم جمع شوند و فیلم‌ها را نقد كنند.

ابراهيم‌زاده هم طی سخنانی بیان کرد: آقای غفاري به دليل سكانس پلان بودن فیلم تصور می‌کرد، در تصويربرداری مشكل به وجود مي‌آید. در ابتدا هم مشكل داشتيم اما به مرور حل شد و در نهایت از ميكروفون روي بوم برای صدابرداری استفاده كرديم.

عليرضا داوودنژاد که یکی از حاضران در این نشست بود، طی جملاتی کوتاه نظرش را درباره فیلم «شماره 17سهیلا» ارائه داد و بیان کرد: این فيلم نمونه‌اي از فيلم هايي است كه هميشه دوست دارم ساخته شود. موضوع این فیلم و شخصیت‌ها و روابطشان واقعي است و در عين حال هم جذابیت سينمايي دارد. «شماره 17سهیلا» نمونه‌اي از سينماي ملي است كه دوست دارم دوباره آن را ببينم.

نيما حسني‌نسب هم که در این نشست حضور داشت در تمجید از این فیلم بیان کرد: به نظرم مي‌آيد فيلم فارغ از زنانگي، فرم و ساختار سينمايی حساب شده‌ای دارد که حاصل این است كه فيلمساز مدل سينمايی مورد علاقه‌اش را در یک زمينه به درستي نگاه كرده و با شناخت آن را در این فیلم اجرا كرده است. البته انتخاب بازيگر هم در این میان بی‌تأثیر نبوده است.
سروش صحت هم در پایان این نشست ضمن ابراز خوشحالی و گرفتن انرژی از دیدن چنین فیلمی گفت: برای دیدن «شماره 17سهیلا» چشم هم به هم نزدم. اکنون از دیدن آن انقدر هيجان زده شده‌ام که مشتاقم هر چه زودتر باز هم فيلم را ببينم.