به گزارش دیباچه، به نقل از روابط عمومی جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر، این رویداد بزرگ هنری در حالی به پايان خود نزديك مي‌شود که با فراز و فرودها و نظرات متفاوتي همراه است. با اين حال بسياري از هنرمندان تئاتر كه سال‌هاي دغدغه اين هنر بزرگ را دارند، رويداد تئاتر فجر را مهمترين اتفاق دانسته و معتقدند بايد از اين جشنواره به شكل مادي و معنوي حمايت صورت گيرد.

هادی مرزبان جشنواره تئاتر فجر را روشن کننده چراغ تئاتر دانست اما در عین حال افزود: ای کاش در سال فقط همین یک جشنواره را برگزار می‌کردیم تا هزینه‌های اضافی صرف برگزاری جشنواره‌های ریز و درشت نشود.

کارگردان نمایش «بازارعاشقان»،  درباره محروم ماندن گروه‌های شهرستاتی از دیدن نمایش‌های گروه‌های دیگر بیان کرد: متاسفانه برای اسکان  گروه‌های شهرستانی زمان محدودی را در نظر می‌گیرند که باعث می‌شود هنرمندان شهرستانی بدون دیدن آثار جشنواره،تهران را ترک کنند. در حالیکه اصل برگزاری جشنواره،دیدن آثار یکدیگر است به خصوص برای افرادی که سالی یک بار از شهرهای دیگر می‌آیند و در جشنواره شرکت می‌کنند.

مرزبان با بیان اینکه جشنواره محل برخورد اندیشه‌هاست، ادامه داد:جشنواره محلی است برای ارائه و دیدن آثار تازه تا شرکت‌کنندگان با اندیشه‌های نو روی صحنه حاضر شوند و به معلوماتشان افزوده شود.

محمدرضا اصلی کارگردان تئاتر در راستای  حمایت هنرمندان  شرکت کننده  از سوی جشنواره مطرح کرد:  گروه ها باید به یک اطمینان خاطری برسندکه وقتی یک اثر جدیدی را تولید می کنند از لحاظ مالی تامیین   بشوند تا اگر اثرشان در مرحله بازبینی هم رد شد حداقل کمی از بودجه شان باز گردد.

وی ادامه داد:  اما از آنجایی که  با کم بود بودجه در حوزه تئاتر  مواجه هستیم حداقل  می بایست برای اجرای عموم سالنی را در نظر بگیرند که با نمایش ها هم خوانی داشته باشد نه اینکه یک اثر بلک باکسی در سالن قاب عکسی اجرا برود.

اصلی که با اثر خود با نام «نگاهمان می کنند» در این دوره از جشنواره تئاتر فجر شرکت کرده، درباره انتخاب داوران گفت: جشنواره تئاتر فجر فرصتی است برای دیده شدن و معرفی آثار نمایشی  که تولید می شوند و به مرحله اجرا می رسند اما می بایست در مورد نقد آنها قضاوت درستی صورت بگیرد تا برای رد آثار هم  دلیل منطقی داشته باشند نه اینکه صرفا از روی سلیقه های شخصی رای خود را علام کنند. 

اصلی که سالهاست در این عرصه فعالیت می کند درباره اوضاع دانشگاه ها در عرصه تئاتر یاد آور شد: در دوره های قبل   اساتیدی  که در دانشگاه ها حضور داشتند  به معنای واقعی استاد بودند و باشیوه درست تدریس می کردند اما در حال حاضر  نه اساتید خوبی  در این عرصه وجود دارد ونه قانون درستی بر دانشگاه ها حاکم است.

امير دژاكام از ديگر كارگردانان تئاتري از وجود محدوديت جا در جشنواره سخن گفت. وی با اشاره به محدودیت جشنواره تئاتر فجر برای ذیرش آثار متقاضی که به ناچار باعث می‌شود برخی از آثار به جشنواره راه پیدا نکنند، اضافه کرد: ای کاش برای هنرمندانی که آثارشان رد می‌شود تدبیری صورت بگیرد تا با اختیار گذاشتن حداقل امکانات اثر خود را به اجرای عموم ببرندو از طرفی آثارشان توسط مخاطبان و هنرمندان دیگر هم  دیده شود.

وی ادامه داد:جشنواره تئاتر فجر از ابتدا تا کنون مسیرهای گوناگونی را طی کرده است که در برگزاری دوره‌های سپری شده شاهد رویکردهای متفاوتی از سوی آن بوده‌ایم. در دوره‌ای  تمرکز جشنواره  بر آثار تازه تولید نمایشی بوده است و در دوره‌ای دیگر، تمرکز بر آثاری بوده که در در طول سال اجرا شده‌اند و بعد از  گذشت چندین دوره ،جشنواره تئاتر فجر به تعادلی میان آنها رسید.

دژاکام با اشاره به اینکه باید فرصتی برای هنرمندان ناشناخته فعال در جشنواره فراهم شود، گفت: یکسری از هنرمندان هستند که ممکن است چندین کتاب چاپ کرده  باشند یا در وبلاگ‌هایشان نمایشنامه‌های خوبی نوشته باشند اما چون اهل سرو صدا کردن نیستند تا خودشان را نشان دهند، ناشناخته باقی مانده‌اندکه باید تلاشی برای معرفی آنها هم صورت بگیرد.