به گزارش دیباچه، ثریا قاسمی در ارتباط با برگزاری جشنواره های مختلف همچون جشنواره فیلم یاس که در این دوره توسط آنها مورد تجلیل قرار گرفته بود گفت: در جشنواره های مختلف همواره به ما احترام می گذارند و ما را دعوت می کنند ما هم طبق روال اگر زمان داشته باشیم در انها حضور پیدا می کنیم، اما باید بگویم برای اینکه جشنواره فقط عنوان مهمانی و پذیرایی را نداشته باشد بهتر است که هدفی را دنبال کند و برای رسیدن به آن تلاش کند. 

وقتی این امکان وجود دارد که در چنین شرایطی افراد مختلف را در کنار هم جمع کرد باید از آنها بهره لازم را برد چرا که هر کدام شان تخصصی و در زمینه کاری خود دارند. خوب است که درباره مسائل و مشکلاتی که در حوزه سینما داریم صحبت شود و برای هر کدام راه حلی پیدا شود تا بتوانیم از آن موضوع به راحتی عبور کنیم.

*جشنواره ها هدفمند باشند تا بی‌خاصیت و بی‌بو نشوند

او همچنین اظهار کرد: مسائل مختلف مربوط به سینما را در گردهمایی های مختلف چون جشنواره ها باید مطرح و حل کرد و راه کاری برایش پیدا کرد اگر این اتفاق بیفتد می توان گفت که برگزاری این جشنواره ها که زحمت کشیده اند و عده ای را کنار هم جمع کرده اند مفید خواهد بود در غیر این صورت جشنواره تبدیل به یک فضای بی بو و بی خاصیت می شود که فقط خرج هایی در آن انجام می شود.

*فیلمنامه مهمترین نکته برای ماندگاری

وی در ادامه درباره علت اینکه چرا آثاری که در گذشته ساخته می شدند ماندگار تر بودند و آثار امروز در صورت پر مخاطب بودن هم با گذشت زمان از ذهن ها فراموش می شوند اظهار کرد: در ابتدا باید بگویم که حتما موضوع و فیلمنامه اثر با کیفیت و خاص بوده است. همچنین باید اشاره کرد در ساخت تمام افراد باید کارشان را درست انجام دهند، در چنین آثاری حتما کیفیت لازم در تمام بخش ها به نسبت شرایط زمان وجود داشته است. چنین فیلم هایی ماندگار می شوند. مثلا ما سریال «در پناه تو» را در شرایطی ساختیم که اصلا به موضوع جوان توجه نمی شد و ما در آن زمان مسائل مربوط به آنها و دوران و سنین دانشجویی شان را مطرح کردیم.

*چه آثاری تاریخ مصرف دارند؟

این بازیگر پیشکسوت در ادامه صحبت هایش افزود: در حال حاضر برای برخی اثار آنچنان جار و جنجال می شود که مردم نظرشان جلب می شود و به سمت آنها می روند، اما بعد از دیدن آن اثر متوجه می شوند که ارزش دیدن نداشته است و وقت‌شان را تلف کرد‌اند. اینگونه آثار تاریخ مصرف نزدیکی دارند.

وی افزود: نوع نگاه به فعالیت در سینما و تلویزیون در گذشته به نسبت امروز بسیار متفاوت بوده است امروزه زندگی‌ها هم به نسبت گذشته تغییر کرده است. دیگر کُرسی نیست، دیگر رفت و آمدهای گذشته وجود ندارد و دیگر اتفاق های بزرگ و انباری های قدیمی در خانه ها دیده نمی شود. جنس زندگی ها تغییر کرده در نتیجه فعالیت های سینمایی و تلویزیونی نیز تغییر کرده است. در حال حاضر اگر ما بخواهیم فیلمی برای کودکان یا درباره آنها بسازیم نمی دانیم باید چگونه این کار را انجام دهیم برای اینکه زندگی برای این کودکان مفهومی را که ما گمان می کنیم ندارد. تغییراتی از این دست بر همه چیز من جمله آثار نمایشی طی این سالها وجود داشته است.

بازیگر فیلم سینمایی «محاکمه» عنوان کرد: به قول آقای نصیریان زمانی که ما کارمان را در سینما شروع کردیم به هیچ عنوان به تجلیل و چنین روزهایی فکر نمی کردیم خودمان عشق داشتیم. اصلا به این که چقدر دستمزد قرار است بگیریم فکر نمی کردیم اما حالا همه به این نکته فکر می کنند. دغدغه‌شان این است که چقدر فلان مجموعه برای شان شهرت به عمل می آورد و کمتر کسی به محبوبیت فکر می کند. به شهرت رسیدن کاری ندارد خیلی ها مشهور هستند اما ایا محبوبند و ماندگار خواهند بود؟!

*رمز ماندگاری هنرمندان چیست؟ خیلی از جوان‌ها آداب ماندگاری را نمی‌دانند

قاسمی درباره رمز ماندگاری یک هنرمند نیز گفت: احترام گذاشتن به حرفه خود و کسانی که در آن زحمت می کشند و همچنین داشتن دانش کافی تلاش و تمرکز روی مسیر کاری می تواند به ماندگار شدن افراد کمک کند. مسائل زیادی مطرح است که باید آنها را تجربه کرد. ما در حرفه دشواری حضور پیدا کردیم و باید مراقبت های لازم را انجام دهیم تا به ماندگاری برسیم. آداب بودن را دانستن سخت است. خیلی از جوان ها این آداب را نمی دانند فکر می کنند دیر آمدن در زمان فیلمبرداری و یا متن را حفظ نکردن به دیده شدن آنها کمک می کند. ما طبق آنچه یاد گرفتیم ساعت ها تمرین می کنیم تا بتوانیم پلان مورد نظر را درست اجرا کنیم.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا در سینمای ما از زنانی که هم سن و سال او هستند بیشتر در نقش مادر استفاده می شود و همواره در حاشیه قرار دارند و سینما به موضوعات آنها نمی‌پردازد گفت: ابتدا باید بگویم که نگاه سینما به موضوعات مختلف مقطعی بوده مثلا در دوره‌ای به طلاق توجه می‌شود و در دوره‌ای دیگر به مسئله اعتیاد. مد امروز هم پرداختن به جوان‌ها است. از آنجایی که بیشتر نیروهای سینما، جوان‌ترها هستند طبعا نگاه شان هم به هم نسل‌های خودشان بوده‌است. جوان‌ها متاسفانه روی مشکلات افراد مسن اشراف ندارند. اتفاقا به دلیل مشکلات جوان ها مشکلات افراد مسن و پا به سن گذاشته نیز بیشتر شده است. آنها همواره فکر می‌کنند که ما آنها را درک نمی‌کنیم در صورتی که این درک نکردن متقابل است. این فاصله هم باعث این شده که هر نسل رنج های خودش را داشته‌باشد.

*خیلی زود به دامن مادری افتادم

این بازیگر شناخته شده کشورمان گفت: بعد از سال های 59 و 60 خیلی سریع از جوانی افتادم به دامن مادری و مادر بزرگ بودن. در همه جای دنیا مادران شبیه به هم هستند و در بسیاری از زمینه‌ها اشتراکات قابل توجهی دارند. باید دقت داشته باشید به صورت متداوم یک نقش را ایفا کردن بسیار سخت است و بازیگر باید با توجه به هوش خود میان آن ها تفاوت‌هایی را قائل شود تا به تکرار نیفتد. من نیز تلاش داشتم همواره با کمک از داشته هایم و ابزار هایی که دارم این تفاوت را در میان نقش های مادری که بازی کردم به وجود بیاورم.

*هنوزم تمرین می کنم در انتظار نقش‌های سخت هستم

بازیگر فیلم سینمایی «پدر آن دیگری» در پایان خاطر نشان کرد: من هنوز هم تمرین های خود را که در ارتباط با بازیگری است انجام می دهم و اعتقاد دارم تا زمانی که در توانم هست باید خود را برای ایفای هر نقشی آماده نگه دارم می دانم که تا این لحظه تلاش خود را انجام داده ام و مانند هر بازیگر دیگری علاقه مند به بازی در نقش های سخت هستم تا بتوانم از کاری که انجام می دهم و نقشی که خلق می کنم لذت ببرم و مخاطب را با خود همراه کنم. هنوز هم علاقه مند به بازی در آثار مختلف هستم و تا زمانی که سرپا هستم و توانمند تمرین های مربوط به بازیگری را انجام خواهم داد.