به گزارش دیباچه، سال گذشته و
در جریان جشنواره سی و یکم موسیقی فجر که با تغییراتی نسبت به دوره‌های گذشته برگزار
شد، هفت جایزه از چهارده جایزه جدید التاسیس «باربد» به «هیات داوران» و «هیات برگزاری»
جشنواره اهدا شد و مواردی چون اهدای جایزه اصلی (60 سکه بهار آزادی) به آلبوم «نه فرشته‌ام
نه شیطان» و حتی کاندید شدن شخص رییس جشنواره انتقادات زیادی را به همراه داشت. اما
چه اتفاقی افتاد که علی‌رغم همه انتقادات و مشکلات عدیده دوره گذشته تیم قبلی دوباره
هدایت این دوره را بر عهده گرفتند؟
*قدم اول: ابراز پشیمانی
پس از برگزاری این رویداد موسیقایی در اسفند
ماه سال گذشته، شدت انتقادات به حدی رسید که تقریبا تمام عوامل برگزاری جشنواره علی‌رغم
سود و منفعت خوشایندش، ابتدا قید حضور در جشنواره بعدی را زدند و رسما و اسما اعلام
کردند که دیگر در جشنواره موسیقی فجر حضور نخواهند داشت. حتی بعضا برخی از مسولین و
مشاوران جشنواره از شرکت در این رویداد ابراز پشیمانی هم کردند!
اردبیهشت ماه امسال حمیدرضا نوربخش قاطعانه
و با صراحت اعلام کرد دیگر در جشنواره مسولیتی قبول نخواهد کرد اما سرنوشت پست مدیر
عاملی خانه موسیقی تکرار شد و ورق‌ها برگشت و به یکباره حکم ریاست صادر شد!
*قدم دوم: فرافکنی و القا حس طلبکاری
از طرفی سهراب پورناظری در نشست کنسرت
«از دوار چرخ» از جشنواره موسیقی و حضورشان در تیم اجرای سخن و گفت و ابراز پشیمانی
کرد: «حضور در جشنواره برای ما پشیمانی بزرگی را به بار آورد و دیگر از کنار جشنواره
فجر رد نمی‌شویم.» اما صحبت‌های پورناظری به همینجا ختم نشد او پس از ابراز پشیمانی
از حضور در جشنواره عنوان کرد: «نام من و تهمورس از جشنواره اعتبار نمی‌گیرد. این جشنواره
است که از نام ما دارای اعتبار میشود. ما نیازمند پول جشنواره هم نیستیم. اصلا چرا
باید باشیم؟ چرا من باید برای چند میلیون تومان خودم را خراب کنم؟ حضور در جشنواره‌ی
فجر پشیمانی بزرگی برای من و تهمورس بود.»
این صحبت‌های پورناظری در برنامه تلوزیونی
ساعت 25 هم تکرار شد و ابراز پشیمانی‌ها ادامه داشت. چندی پیش هم این نوازنده متنی
را در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد و اعلام کرد که جشنواره 100 میلیون تومان بابت امور اجرایی
سال گذشته به شرکت تحت مدیریتشان بدهکار است!
*قدم سوم: حضور دوباره در جشنواره و نیل به هدف اصلی
اما به تازگی شنیده‌هایی مبنی بر حضور دوباره
برادارن پورناظری در جشنواره موسیقی فجر شنیده میشود و قرار است در جشنواره امسال
نیز حضور داشته باشند و چند بخش جشنواره از جمله «بین‌الملل» را برگزار کنند. حضور
دوباره پورناظری‌ها و چهره‌های تکراری سال گذشته در جشنواره موسیقی فجر چند سوال را
در ذهن متبادر می‌کند:
-اول: اگر جشنواره موسیقی فجر بنابر نقل قول این
نوزانده تنبور، نه «اعتبار» می‌دهد و نه «پول»، توجیه حضور دوباره پس از آنهمه ابراز
پشیمانی و فرافکنی چیست؟
-دوم: آیا حضور تیم قبلی برگزاری جشنواره، مقدمات
پرزنت و معرفی دوباره سایت‌های بلیت فروشی گمنام متعلق به اعضای برگزاری را فراهم می‌کند؟
-سوم: آیا تصمیم‌گیری‌های آنی و لحظه‌ای منجر به
اتفاقاتی چون تغییر 12 باره جدول برگزاری جشنواره موسیقی فجر میشود؟ ( سال گذشته در
اتفاقی بی‌سابقه، 12 بار جدول برنامه اجراها تغییر کرد!)
-چهارم: آیا تلرانس مالی قرارداد هنرمندان دوباره
از 3 تا 200 میلیون تومان خواهد بود؟ (سال گذشته برخی از گروه‌ها از جمله گروه‌های
موسیقی محلی قرارداری معادل سه ملیون تومان دریافت کردند و گروه کامکارها 200 میلیون!)
-پنجم: آیا دوباره سکه‌های جایزه باربد به آلبوم‌های
خودی خواهد رسید؟!
-ششم: آیا بعد از برگزاری این دوره از جشنواره هم
دوباره ابراز ندامت می‌کنیم و فریاد «ما دیگر نیستیم» سر می‌دهیم و سر آخر هنگام برگزاری
دوره بعدی که رسید، در اول صف جشنواره می‌ایستیم تا زودتر به امضای قرار داد و البته
«پول» برسیم؟
*پی‌نوشت: برخی منابع از حضور سامانه بلیت فروشی
«ایران کنسرت» در این دوره از جشنواره خبر می‌دهند. شنیده شده محمد حسین توتونچیان
مدیر این سایت برای در دست گرفتن انحصار بلیت فروشی این دوره جشنواره پیشنهادی یک میلیاردی
(به عنوان پیش‌پرداخت) ارایه داده است. حضور احتمالی این سامانه بلیت فروشی به صورت
انحصاری صحبت‌های پیشین نوربخش بنابر خروج جشنواره از منوپل و انحصار را نقض خواهد
کرد.
