به لواسانی خیلی تذکر می‌دهم و خدا را شکر گوش می‌کند.
دیباچه :
ژیلا صادقی‌نیارکی مجری تلویزیون متولد بیست‌و‌دوم شهریور ۱۳۵۲ در تهران است. وی فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۷ شروع کرد. او اجرای برنامه‌های «خانه فیروزه‌ای»، «خانه مهر»، «خوبی از خودتونه» را بر عهده داشته است. گفتگوی هشدار نیوز را با این مجری تلویزیون می‌خوانید:
سین: یک بیوگرافی مختصر از خودتان بگویید؟
جیم: ژیلا صادقی‌نیارکی متولد بیست‌و‌دوم شهریور ۱۳۵۲ در تهران هستم. فرزند دوم خانواده‌ام، حدود نوزده سال است که در تلویزیون کار می‌کنم، چهارده سال است که به طور حرفه‌ای اجرا می‌کنم. تخصصم در اجرای زنده و تاک‌شو است.
سین: چند تا خواهر و برادر دارید؟ آیا آن‌ها مثل شما به فعالیت هنری مشغول‌اند؟
جیم: سه خواهر و یک برادر دارم. خیر، صدا در خانواده ما ارثی است. تنها بچه‌ای که از صدایش استفاده می‌کند، من هستم.
سین: به یاد ماندنی‌ترین خاطره دوران کودکی شما؟
جیم: در سن چهارسالگی دوست داشتم، می‌خواندم. بزرگ‌تر شدم خانواده‌ام یک ضبط صوت در اختیار من قرار داده بودند، خواهر و برادرم را وادار می‌کردم، مهمان برنامه من شوند و باهاشون مصاحبه کنم. بعضی اوقات به آن‌ها سخت می‌گرفتم و آن‌ها گریه می‌کردند و به مادرم می‌گفتند. مادرم آرشیو صدا‌های ضبط شده مرا دارد.
سین: شما به مدت ۱۰ سال معلم بودید، چرا حرفه معلمی را ادامه ندادید؟
جیم: سال ۱۳۷۰ همزمان که دیپلم را گرفتم، به طور افتخاری در مناطق محروم تدریس می‌کردم. سال‌های بعد از آن که دانشجو بودم، در مدارس نمونه مردمی تدریس می‌کردم. اتفاقاً ستاره پسیانی، بیتا معیریان (دختر آرش معیریان) در پایه پنجم ابتدایی از شاگردان من بودند. همزمان با تدریس در سال ۱۳۷۱ در آزمون گویندگی پذیرفته شدم؛ چون خودم علاقه به کار گویندگی داشتم و احساس کردم خیلی نمی‌توانم تدریس را به طور جدی دنبال کنم؛ به همین خاطر تدریس را ترک کردم.
سین: کار اجرا را از چه زمانی شروع کردید؟
جیم: در سال ۱۳۷۱ تست صدا دادم و قبول شدم. کار‌های کوتاه نریشن انجام می‌دادم؛ ولی به طور جدی در سال ۱۳۷۷ کار اجرا و گویندگی را شروع کردم، کارم با گروه سیاسی شبکه چهار سیما شروع شد. بعد از آن در شبکه‌های خبر، اول و در شبکه دو گروه تاریخ و معارف کار کردم. در نهایت در سال ۱۳۸۳ برنامه «بیدار شو آفتاب شد» سبک اجرایم را تغییر دادم، وزنه اجرا را به نفع خانم‌ها سنگین کردم.
سین: ویژگی و شاخصه مجری موفق؟
جیم: شناخت خود واقعی، مطالعات بسیار دقیق در رابطه با حرفه خود، شناخت مخاطب، صدای خوب، پوشش شیک از ویژگی‌های مجری موفق است. منظور از شیک‌پوشی احترام به مخاطب است. من معتقدم همه مجریان باید مجری –مؤلف باشند، اگر من به جایگاه رسیدم خودم مجری-مؤلف هستم و نویسنده‌ای ندارم.
سین: ویژگی و شاخصه برنامه موفق؟
جیم: تهیه‌کننده باسواد، گروه حرفه‌ای از شاخصه برنامه موفق است.
سین: بهترین خاطره از دوران کاریتان؟
جیم: همیشه من را ژاله صادقیان اشتباه می‌گیرند، این برای من افتخار است.
سین: اولین بار که مقابل دوربین رفتید چه احساسی داشتید؟
جیم: ذوق داشتم برای این که به آرزویم رسیدم. ترسی برای احساس مسئولیت بیشتر، نگرانی و جاده‌ای پرتلاطم را می‌دیدم. تمامی دغدغه‌ام این بود که آیا مردم مرا می‌پذیرند یا نه؟
سین: در کار اجرا، کار کدام همکارتان را قبول دارید؟
جیم: از آقایان فرزاد حسنی، احسان علیخانی و در نسل سومی‌ها تلاش و صدای علی ضیاء و از خانم‌ها مژده لواسانی. به لواسانی خیلی تذکر می‌دهم و خدا را شکر گوش می‌کند.
سین: از کارتان راضی هستید؟
جیم: در خصوص شغل و حرفه‌ای که دارم باید بگویم که بسیار راضی و عاشق کارم هستم. اما از فضا و شرایط کارم راضی نیستم. احساس می‌کنم باید نظارت بیشتری باشد و مسئولان باید قدر کسانی که در این فضا و شرایط کار می‌کنند را بیشتر بدانند. امروزه دغدغه مجریان بالا بردن اطلاعات شخصی‌شان در فضای مجازی است. کمتر می‌بینیم که مجریان به دنبال بالا بردن اطلاعاتشون باشند.
سین: دوست دارید تصویر‌تان از کدام شبکه پخش شود؟
جیم: برایم فرقی نمی‌کند، اجرای خوب برایم از همه چیز مهمتر است.
سین: دوست دارید چه برنامه‌ای اجرا کنید؟
جیم: من همه برنامه‌های دفاع مقدس، تاریخ، معارف، کودک و نوجوان، سیاسی و اجتماعی کار کردم. اجرای برنامه کودک و نوجوان را دوست دارم، چون در آن کودکی خودم را پیدا کردم.
سین: بدترین گاف شما در برنامه؟
جیم: خداراشکر تا به حال سوتی ندادم.
سین: عکس‌العمل شما در مقابل خوشحالی و ناراحتی؟
جیم: اطرافیانم از برق جشمانم متوجه می‌شوند که من خوشحالم؛ اما ناراحتی من مشمول زمان نمی‌شود، برخلاف برنامه‌هایم که بسیار پرشور اجرا می‌کنم، آدم ساکتی هستم، در ناراحتی سکوتم بیشتر می‌شود.
سین: بدترین شایعه‌ای که درباره خودتان شنیده‌اید؟
جیم: شایعه نشنیده‌ام؛ اما خنده‌دارترین شایعه‌ای که شنیدم این بود که من همسر کاوه سماک باشی هستم.
سین: اوقات فراغت چه کار می‌کنید؟
جیم: برنامه مشخص و مدونی برای پر کردن اوقات فراغت ندارم؛ اما اگر حالم خوب باشد سوارکاری می‌کنم، دوستانم را می‌بینم، خرید کردن و حتی رانندگی کردن در خیابان‌های شلوغ تهران اوقات فراغت من را پر می‌کند.
سین: کارتون مورد علاقه شما؟
جیم: پینوکیو و سندباد از کارتون‌های مورد علاقه من بود. وقتی سندباد پرنده شیلا را صدا می‌کرد، احساس غرور به من دست می‌داد. فکر می‌کردم مرا صدا می‌کند.
سین: مهمترین دوست شما؟
جیم: تک تک اعضای خانواده‌ام.
سین: فعالیتی غیر از اجرا دارید؟
جیم: شرکتی داریم که کار صادرات و واردات انجام می‌دهیم.
سین: در شبکه‌های اجتماعی حضور دارید؟
جیم: نه. من فضای مجازی را برای بالا بردن میزان شهرت لازم نمی‌دانم. فقط یک سایت شخصی دارم.
سین: اگر به گذشته بر گردید، همین مسیر را ادامه می‌دهید؟
جیم: حتماً
سین: اگر وارد حرفه هنر نمی‌شدید، دوست داشتید چه کاره شوید؟
جیم: وکیل
سین: در حال حاضر دغدغه شما؟
جیم: یکی از دغدغه‌هایی که دو، سه سال است ذهنم را مشغول کرده، نابسامانی روابط اجتماعی در جامعه است و خیلی دوست دارم تریبونی باشد و به مردم کشورم بگویم ماهواره چه بلایی بر سر خانواده‌ها می‌آورد. این دغدغه بسیاری از همکاران من است؛ چون ما به واسطه شغلمان بیشتر با مردم در ارتباط هستیم و می‌بینیم که چقدر ماهواره به زندگی افراد جامعه آسیب می‌زند.
سین: چه سبکی از موسیقی را گوش می‌کنید؟
جیم: سنتی، پاپ. آهنگ‌های احسان خواجه‌امیری، محمد علیزاده، پویا بیاتی را دوست دارم.
سین: حالتان را چه چیز خوب می‌کند؟
جیم: برنامه‌های «خانه فیروزه‌ای»، «خانه مهر» تیتراژ‌های خوبی داشت، من همیشه از صدابردار خواهش می‌کردم صدای تیتراژ را بشنوم، شنیدن تیتراژ‌های برنامه‌هایم حالم را خوب می‌کرد.
سین: آشپز خوبی هستید؟
جیم: آشپز خوبی نیستم و آشپزی را دوست ندارم. من عاشق شست و شو و تمیز کردن هستم و خیلی در این کار سرعت عمل و تخصص دارم.
سین: حرف پایانی؟
جیم: من عاشق مردم کشورم هستم، بودن با آن‌ها به بودن من معنی می‌دهد و بودن در قاب رسانه را به هر قیمتی نمی‌خواهم.
