به گزارش
دیباچه به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه به صورت اینترنتی و آنلاین نیز برای دوستداران موسیقی قابل مشاهده بود، سه هنرمند پیشكسوت موسیقی (آقایان فریدون شهبازیان، علی اصغر شاه زیدی و مظفر شفیعی) به داوری پنج گروه رقابت كننده پرداختند.

این پنج گروه كه همگی از قابلیتهای ساز و آواز بسیار خوبی برخوردار بودند و با تشویقهای حاضران مواجه میشدند عبارت بودند از: گروه اول؛ خلیل پوستینی به همراه علی اصغر فروزانفر كه به اجرای آوازی در مایه آواز اصفهان با استفاده از غزلهایی از حافظ پرداختند. گروه دوم؛ پوریا عابدینی به همراه محمدرضا عزیزی نوازنده تار كه به اجرای آوازی در مایه دشتی با استفاده از شعرهای عطار نیشابوری پرداختند. گروه سوم؛ صالح صفدری به همراه كاوه آهنگرانی كه به اجرای آوازی در مایه شوشتری با استفاده از غزلهایی از هوشنگ ابتهاج پرداختند. گروه چهارم؛ علیرضا مومنی به همراه مسعود داسدار نوازنده تنبك و محمدجواد شاهی نوازنده تار كه آوازی در مایه شور با استفاده از غزل های حافظ اجرا كردند و گروه پنجم؛ محمدرضا محرابی خواننده كه به همراه ناصر اسعدی نوازنده ویلون، وحید طالبی نوازنده تار و مهدی میرزایی نوازنده تنبك آوازی در مایه شور با استفاده از اشعار مشفق كاشانی تقدیم حاضران كردند.
پس از این اجراها و با نظر مشورتی داوران و در نظر گرفتن مجموع عوامل از جمله خلاقیت به كار گرفته شده در اجرای آواز اصیل ایرانی، درنهایت دو گروه به عنوان گروههای برتر شناخته شدند. داوران، گروه دوم یعنی پوریا عابدینی و محمدرضا عزیزی را برترین گروه اجرایی در این رقابت شناختند و به دلیل امتیاز نزدیك گروه پنجم، آن ها را نیز به محفل موسیقی ایرانی معرفی كردند تا درصورت امكان در رقابت نهایی گروه های شركت كننده قرار بگیرند.
اما اتفاق ویژه چهاردهمین شب آواز ایرانی، اجرای استاد علی رستمیان بود. این پیشكسوت آواز اصیل ایرانی به همراه مهرداد ترابی (سه تار) و شایان یزدیزاده (تنبك) به عنوان مهمان ویژه به اجرای برنامه پرداختند و پایان بخش شبی دیگر از شبهای آواز ایرانی بودند.
از آثار مهم استاد علی رستمیان می توان به آلبوم های كُنج صبوری (با آهنگسازی استاد پرویز مشكاتیان)، مجموعهٔ دفتر تار و آواز ۱ و ۲ (همراه با تار استاد جلیل شهناز)، بامدادان، خزان عشق، دل من، واله و شیدا، از بودن و سرودن و سیهچشم اشاره كرد. آخرین اثر رستمیان «نغمه نوروزی» است كه در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.