به گزارش
دیباچه به نقل از ایسنا، محمد نادری، درباره تاثیر استندآپ کمدی‌های مهران مدیری گفت: یکی از ویژگی‌های این کار، استندآپ‌های آقای مدیری است که بازیگری فوق‌العاده و هنرمندی هوشمند است و جنس شوخی‌هایش مستقیم است. مردم ما هم به شوخی مستقیم عادت دارند و بیشتر لذت می‌برند، تا این‌که بخواهند از داستان‌های نمایشی و شوخی‌هایی در قالب قصه لذت ببرند. این نوع شوخی‌ها برای مردم سهل‌الوصول‌تر است، ضمن این‌که در همان لحظه اول ضربه را می‌زند و جواب می‌گیرد. بنابراین وقتی این استندآپ‌ها در کنار بخش نمایشی قرار می‌گیرد، خواه ناخواه نمایش‌ها پایین‌تر می‌آید.
این بازیگر درباره تغییر نقش‌هایش در سری جدید و قبلی «دورهمی» اظهار کرد: این دو نقش بسیار متفاوت هستند، چراکه نقش قبلی من یک روح بود که مابه‌ازایی هم نداشت و سختی کار هم این است که من را مدتی با آن نقش پذیرفته بودند و حالا مخاطب باید من را با نقش دیگری ببیند. جذابیت‌های نقش روح برای خود من بیشتر بود، چون شخصیت منحصر به فردی داشت. جانیار هم ویژگی‌های خاص خود را دارد و من اگر مدتی را در این نقش سپری کنم، بیشتر دوستش خواهم داشت.
نادری سپس گفت: نقش‌ها در بخش‌های نمایشی این برنامه ایجاب می‌کند که تا حدی از فضای رئالیستی و واقع‌گرایانه فاصله بگیریم. پیش از این، در فضای واقع‌گرایانه کار کرده بودم، اما در اینجا مجبور هستم که به سمت تیپ حرکت کنم. البته تمام تلاشم را به کار گرفتم که تیپ صرف نباشد، بلکه تیپ - شخصیت باشد. این جنس از کار که همزمان با پخش، ضبط می شود به بازخوردهای مخاطبان وابسته است و ما بخشی از بازخوردها درباره نقش های‌مان را از تماشاگران داخل استودیو دریافت می کنیم.
نادری درباره این مجموعه و ویژگی های آن که برای دو گروه مخاطب داخل استودیو و مخاطب بیرونی ساخته می شود و با دشواری هایی روبه‌رو است، اظهار کرد: گاهی با دوستان تئاتری که صحبت می کنم، مثالی می زنم و می گویم کار ما شبیه تئاتر است. در تئاتر در فاصله یک متری مخاطب هستید و نمایش تاثیری روی مخاطب دارد که اگر مخاطب، فیلم همان تئاتر را ببیند چنین اثری ندارد. بنابراین وقتی ما بازخوردهای تماشاگران داخل سالن را دریافت می کنیم، به این نتیجه می رسیم که کار و شوخی ها گرفته است یا خیر.
«دورهمی» دومین حضور تلویزیونی محمد نادری پس از مجموعه ی شمعدونی است.
این بازیگر در پایان در این‌باره توضیح داد: کارهای من در حوزه تئاتر بیشتر جدی بوده است، اما وقتی اولین کار شما در یک ژانر دیده می شود، شما را بیشتر با همان ژانر می شناسند و من را هم بیشتر به عنوان بازیگر طنز می شناسند. در صورتی که من نقش بنان در «معمای شاه» را هم بازی کردم که کاملا نقشی جدی بود، ولی آن سریال دیده نشد. بنابراین بازیگری جریانی قابل پیش‌بینی نیست و ممکن است بسیاری از کارهای شما دیده نشود. من فضای کمدی را دوست دارم و از این‌که با چنین ژانری دیده شوم مشکلی ندارم.
