سریال «پادری» در حالی از جدول پخش نوروز حذف شد که آثاری نامربوط و یا با کیفیت پایین‌تر در نوروز از تلویزیون پخش شدند.
دیباچه:
مجموعه تلویزیونی «دودکش» که در ماه رمضان سال ۹۲ از شبکه یک سیما پخش شد، خیلی زود توانست جای خود را میان مخاطبان باز کند و آنها را به خاطر تماشای کل‌کل‌های فیروز و نصرت دنبال سریال بکشاند.
محمدحسین لطیفی در این سریال برشی از یک زندگی متوسط را تصویر کرده بود که به دور از سریال‌های متجملانه روز در فضایی گرم و صمیمی به معنای واقعی زندگی می‌کردند.
برزو نیک‌نژاد نویسنده اثر هم به خوبی توانسته بود تکه‌کلام‌هایی از یاد رفته را در دهان شخصیت‌ها بنشاند و خلاصه کلام اینکه در آن سال خانواده‌های ایرانی بیننده اثری شیرین بودند که توانسته بود لحظا مفرحی را برای آنها رقم بزند.
استقبال از مجموعه دودکش در آن مقطع زمانی سازندگان را به فکر واداشت تا شخصیت‌های شکل گرفته و دوست داشتنی سریال را به یکباره رها نکنند و از آنها مانند سریال پایتخت در سری‌های بعدی هم بهره ببرند.
شبکه یک این بار به جای زینب تقوایی سیدمحمود رضوی را به عنوان تهیه کننده انتخاب کرد و قلم نگارش هم به جای نیک‌نژاد که پس از تجربه موفق دودکش چندین سریال و فیلم سینمایی را کارگردانی کرده، به کوروش نریمانی سپرده شد.
اما کارگردان همان محمدحسین لطیفی باقی ماند و به گروه بازیگران هم به جز کسانی که به کار اضافه شدند، لطمه‌ای نخورد.
طبق تصمیم‌گیری‌های نهایی نیز گروه سازنده در اواخر سال گذشته تولید را آغاز کردند تا سریال «دودکش۲» نوروز از شبکه یک سیما پخش شود. اما کمی مانده به عید ناگهان خبر آمد که سریال «دودکش۲» به «پادری» تغییر نام داده که البته توضیحی هم در این باره داده نشد.
در حالی هم که گروه سازنده در تلاش برای رساندن سریال به پخش بودند، ناگهان جدول نوروزی سریال‌ها تغییر کرده و پادری از کنداگتور حذف شد. این بار هم بدون توضیح! این حذف یکباره البته اخبار درگوشی و غیر رسمی هم داشت که می‌گفت محمد سرافراز رئیس وقت سازمان صداوسیما با دیدن بخش‌هایی از سریال پادری نظر مثبتی نسبت به آن نداشته و ترجیح داده برای نوروز از شبکه یک مجموعه «بیمار استاندارد» ساخته سعید آقاخانی را روانه آنتن کند. سریالی که هرچند ژانر جدید و نویی را تجربه کرده و حرف‌های تازه‌ای برای گفتن داشت اما قریب به ۹۰ درصد مخاطبان اعتقاد داشتند این سریال مناسب پخش در نوروز نبود.
در کنار آن نیز آثاری نظیر زعفرونی و قرعه به روی آنتن رفت که زعفرونی به عنوان اولین تجربه کارگردان نتوانست خیلی نظرها را به خود جلب کند و سریال قرعه هم به دلیل آشفتگی و تعدد قصه و شخصیت‌های نیمه کاره خیلی مورد پسند مخاطب عام قرار نگرفت.
این تصمیم‌گیری در آن مقطع زمانی باعث شد مخاطبان نوروزی کم رمق را با تلویزیون سپری کنند. در حالی که این شب‌ها با پخش مجموعه «پادری» که اتفاقا از حال و هوای نوروزی هم برخوردار است لطیفی نشان داد توانسته همان خط جذب مخاطب را نگه داشته و بینندگان بسیاری را برای تماشای تلویزیون بنشاند.
شبکه دو سیما نیز این شب‌ها سریال «برادر» را روانه آنتن می‌کند که کارگردانی آن را «جواد افشار» بر عهده دارد. جواد افشار پیش از این سریال «مادرانه» را برای نوروز سال ۹۲ کارگردانی کرده و همچنین ساخت «کیمیا» طولانی‌ترین سریال ایرانی را در کارنامه خود دارد. البته افشار در مسیر کارگردانی خود نشان داد که همچنان رو به جلو حرکت می‌کند و در تلاش است در هر اثر، تجربه‌ای جدید از خود نشان دهد. شاهد ماجرا هم همین سریال برادر است. او تلاش کرده در این اثر تصویری نو برای مخاطب خلق کند و به همین منظور به حرکت‌های متوالی دوربین متوسل شده است. حرکاتی که یادآور سریال «اغماء» و تجربه‌های سیروس مقدم از دوربین روی دست است.
در کنار تلاش برای کسب تجربه‌های جدید، افشار داستانی را در برادر روایت می‌کند که خلاف بسیاری از قصه‌هایی که این روزها باب شده، قهرمان دارد و قهرمان او آن قدر قهرمان است که حتی فامیلی‌اش هم «پهلوان» است. داستانی مستقیم و با فراز و فرودهای مشخص. پدری که روی حساب و کتاب‌های دنیوی و اخروی خود حساسیت‌های بسیاری دارد و از قضا فرزندی که با او اختلاف نظر بیشتری دارد، بیشتر به درد او می‌خورد. داستانی که ما را کمی به یاد شاه لیر هم می‌اندازد! که البته این شباهت‌ها را نمی‌توان به عنوان نکات منفی اثر دانست.
فارس نوشت : در نهایت انتخاب‌های ماه رمضان دست کم نسبت به انتخاب‌های نوروز چند قدم جلوتر هستند و در همین ابتدای راه توانسته‌اند مخاطب را با خود همراه کنند.
