به گزارش دیباچه ، امروزه با رشد سریع تکنولوژی و سرعت عجیب ساخت تولیدات انیمیشن و داستانی  در حوزه کودک ، خوراک های متنوعی برای فرزندانمان در دسترس قرار گرفته که هم می توان از آن خوشحال بود و هم نگران ؛ با توجه به فرهنگ خانواده های ایرانی ، تمایل بیشتر والدین بدون شک تشویق کردن فرزندشان برای تماشای آثار ایرانی است اما متاسفانه این روزها برنامه های تلویزیونی در حوزه کودک چنگی به دل نمی زنند و توانایی جذب نسل امروز را  ندارند و  خانواده ها ناچار می شوند به خواسته فرزند خود تن بدهند و مناسب ترین اثر خارجی را برای فرزند خود به نمایش بگذارند . هرچند نمی توان با قاطعیت گفت که تمامی انیمیشن های خارجی دارای محتوای نامناسب هستند و در میان آنها می توان به کارهای جذاب با محتوای مناسب هم دست یافت .

بدون شک نمی توان نسل امروز را با نسل دهه های گذشته از منظر باورها و علاقه مندی ها یکی دانست و تفاوت های زیادی در میان است . برای بسیاری از کودکان و نوجوانان نسل امروز ،تماشای آثار دهه های گذشته و فاخر چندان جذابیتی ندارد و شاید دلیل آن ارتباط این نسل با تکنولوژی است که به طور شبانه روز با آن درگیر می شود و نیازها و خواسته های او با نیازها و خواسته های نسل های گذشته زمین تا آسمان فرق می کند. حالا باید برای مخاطب نسل امروز با نیازهای امروز خوراک های متنوع تدارک دید و کم نداریم فیلمسازان و نویسندگانی که می توانند با مهیا شدن شرایط ساخت ، حمایت های ارگان های مربوطه ، با سلیقه کودک و نوجوان امروز اثری بسازند که آنها را درگیر کند و از طرفی نگرانی خانواده های ایرانی را برطرف سازند. 

اما واقعیت چیز دیگری است ؛ هرچه به سالهای دور نگاه می کنیم، تولیدات برنامه های حوزه کودک و حتی حوزه نوجوان ، با اختلاف بالایی از تولیدات امروز جلوتر است ؛ چه در ساخت برنامه های ترکیبی و چه در ساخت سریال های مناسب سنین کودک به طور قطع نمی توان موردی را در سالهای اخیر یافت که  بتوان از آن به عنوان یک اثر ماندگار نام برد.

هرچند در این بین نمی توان منکر تلاش برخی از برنامه سازانی شد که با وجود محدودیت های مختلفی از جمله نبود بودجه کافی ، اعمال سلیقه برخی از مدیران  و ... برنامه های با کیفیتی را تولید کردند که اکنون جای خالی آنها احساس می شود. 

اگر بخواهیم نمره قبولی هم اینجا بدهیم ، بدون شک پلتفرم های ایرانی از صدا و سیما با آن همه بودجه کلان و امتیاز های ویژه ، موفق تر عمل کرده اند ، هرچند در این بین مانع تراشی هایی نیز صورت گرفت تا فیلمسازانی مانند مرضیه برومند و ایرج طهماسب  نتوانند آنچه در ذهن داشتند را به خوبی پیاده کنند .