نرگس صابری بازیگر، بازیگردان و کارگردان تئاتر درخصوص فعالیت های این روزهای خود در گفت و گو با خبرنگاردیباچه گفت: این روزها مشغله دو کار را دارم. یکی از آن‌ها برای جشنواره‌ایی است که دبیر و داور آن هستم, این جشنواره میان هنرجوها و دانشجویان آموزشگاه برگزار می شود که صرفا برای رشد هنرجوهای بازیگری است, این جشنواره مناسب کسانی است که میل به گسترش کار خود دارند و مختص رشد دانشجویان و هنرجویانی است که مدت ها زحمت کشیده، تلاش می کنند و برای پله پله بالا رفتن آماده می شوند, زیرا در ایام قرنطینه هنرجویان هم آسیب بسیاری دیدند , هدفی را شروع کرده بودند اما نتوانستند آن را ارتقا دهند .

او ادامه داد: از سوی دیگر نمایش «گدا بازیگران پل سرنوشت» به قلم استاد پروفسور فرهاد ناظرزاده کرمانی را برای نمایش آماده می کنم و همچنین استاد ناظرزاده مشاور کارگردان نیز هستند. البته به دلیل شیوع بیماری کرونا اجرای این اثر به تعویق افتاد و مجدد آن را تمرین و برای صحنه آماده می کنیم. من کارگردانی این کار را برعهده دارم و نقش «طوطی سخنباز» را نیز بازی می کنم.

صابری با اشاره به اینکه این نمایش درخصوص پناهجویان است, بیان کرد: پناهجویان به هر دلیلی در کشوری که زندگی می کنند, نارضایتی هایی دارند و وارد کشور دیگری می شوند و تا زمانی که کارهایشان برای پناهندگی درست شود, مکافات هایی را شبیه آنچه در کشور خود تحمل کردند , می کشند.

صابری درخصوص اینکه نمایش روایتگر پناهجویان کشور خاصی است , خاطرنشان کرد: خیر. نام یکی از کاراکترهای نمایش «مجنون زورآبادی» است، یعنی از زورآبادی می آید که بسیار شبیه به پناهجویان دوره های مختلف تاریخی و سیاسی است، که نارضایتی های مردم از حکومت و فضای حاکم زیاد  می شود که به جای جنگیدن با نارضایتی ها از آن ها فرار و سپس به کشور دیگری رجوع می کنند که آن کشور از بیرون فضای مساعد و خوبی دارد ولی زمانی که وارد آن شده با مشکلات دیگری مواجه می شوند ؛ یعنی در کشور خود از یکسری مشکلات و در کشور جدید از مشکلات دیگری رنج می برند. عموما نارضایتی این افراد به افسردگی و خودکشی ختم می شود که در نمایش هم تصمیم به خودکشی نشان داده شده  ولی درنهایت خودکشی به دلایلی بسیار هنرمندانه صورت نمی گیرد.

این کارگردان تئاتر درخصوص سالن اجرا و بازیگران نمایش بیان کرد: سالن نمایش هنوز مشخص نیست اما تماشاخانه ایرانشهر و نوفل لوشاتو مدنظر ما است زیرا این دو تماشاخانه سالن هایی با نام استاد ناظرزاده دارند. سه کاراکتر نمایش «طوطی سخن باز»، «مجنون زورآبادی» و «گدای شیپوری» هستند. پیش تولید کار قبل از روزهای تمرین آغاز شد اما مواجهه با روزهای قرنطینه , کاری با صحنه های عظیم و بازیگران توانمند  کار را برای ما سخت تر کرد , بازیگران هم به کارهای دیگر پیوستند و حال مجدد نمایش را با بازیگران جدید تمرین می کنیم.

صابری در پاسخ به سوال اینکه شما در آموزشگاه و دانشگاه تدریس می کنید و با هنرجویان بسیاری در ارتباط هستید,وضعیت هنرجویان تئاتر چگونه است ,گفت: در آموزش و پرورش به جای اینکه به پرورش دانش آموزان هم بها داده شود فقط به آموزش پرداخته می شود, با شیوع بیماری کرونا، دانش آموزان اوقات فراغت بیشتری یافته و این موضوع سبب شد تا دانش آموزان به سمت استعدادهای خود بروند. من در این دو سال بچه های با استعداد خیلی زیادی را دیدم که سمت این حرفه آمده و بسیار هم موفق بودند , آموزش و پرورش باید بچه ها را در زمینه استعدادهایشان پرورش دهد اما متاسفانه یک قالب یکسان گذاشته شده که باید همه به یک اندازه درس بخوانند, حال شیوع بیماری کرونا و تعطیلی مدارس سبب شد تا بسیاری از بچه ها به سمت علایق خود بروند.هر زمان که صحبت علاقه و استعداد شخصی باشد , آدم ها تغییر می کنند و شبیه استعدادهایشان می شوند. از نظر من دوران کرونا از این جهت بسیار کمک کننده بوده است.

صابری درخصوص وعده های مدیران و مسئولان بیان کرد: من به وعده ها توجهی نداشتم , بیمه هنرمندان یک میلیون و پانصد هزار تومان به هنرمندان پرداخت کرد که گفتند این مبلغ برای کمک معیشت است , از طرفی وام های پنج میلیونی هم داده شد ، اما باید گفت که کدام فرد یا هنرمندی می تواند با این مبالغ زندگی خود را بگذراند. در کنار این می گویند در ایام شیوع بیماری حال هنرمندان خوب نبود و وضعیت مالی خوبی ندارند , باید بگویم که هنر ما از پایه ایراد دارد، زیرا هنرمندان از همان اول همه کارها را خودشان انجام دادند و حتی بیزینس را هم خودمان انجام دادیم، درحالی که در تمام دنیا با هنر بیزینس های مختلفی انجام می دهند , باید انسان های کاربلد در حرفه بیزینس به ما کمک و ما را کامل می کردند، البته ما باید قبل از بیماری کرونا به این موضوعات فکر می کردیم؛ هنرمندان قبل از شیوع بیماری هم حال خوبی نداشتند البته این دوران ما را به خودمان آورد تا از دولت توقعی نداشته باشیم , ما نمی توانیم از دولت حقوق ماهانه دریافت کنیم زیرا زیرساخت های آن را نداریم .

وی افزود: البته آدم ها در ایران زودتر از کشورهای دیگر رشد می کنند و شانس بسیار خوبی برای دیده شدن دارند، برای نمونه ریحانه پارسا که پیش از سریال پدر ما او را هیچ کجا ندیده بودیم و اگر در کشورهایی با سطح هنری بالا به دنیا آمده بود تقریبا محال بود به این سرعت دیده شود و یک شبه ره صدساله برود. از نظر من باید توقع ها را کم و به برنامه ریزی پرداخت و این وضعیت آشفته را با دستان خودمان بسازیم. درست است که از شرایط کلی که مسئولان ایجاد کردند رضایت نداریم اما باید راه نجات را در خود بیابیم, کسی اینجا ناجی نیست و ناجی خودمان هستیم.

گفت و گو از : مینا قنبری