به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «شماره ١٧ سهیلا» به کارگردانی محمود غفاري در سومین سانس سینمای رسانه روی پرده رفت.
این فیلم به دغدغههای دختران و پسرانی میپردازد که در آستانه ۴۰ سالگی هستند و هنوز ازدواج نکردهاند.
غفاری در این نشست با بیان اینکه با فرآیند وحشتناکی فیلم را در مترو فیلمبرداری کردیم، توضیح داد: قرار بود بخشی از فیلم در مترو فیلمبرداری شود و مترو دو خانم را فرستاده بودند که عوامل فیلم را
کنترل کنند و تهیهکننده وظیفه داشت حواس آنها را پرت کند تا ما بتوانیم
فیلم بگیریم. ما آنچه را که می خواستیم فیلمبرداری کردیم و در پایان نسخهای از فیلم را
که آنها می پسندیدند را به مترو دادیم و وقتی نسخهای که در جشنواره اکران
شد را دیدند، چک ۵۰۰ میلیونی تهیهکننده را که به عنوان ضمانت ارائه داده
بودیم را به اجرا گذاشتند.
این فیلمساز در پاسخ به سوالی درباره پرداختن به آسیب شناسی زنان در فیلمهایش، گفت: مخالف این هستم که یک فیلمساز آسیبشناسی کند، چراکه من کارگردان، مصلح اجتماعی نیستم بنابراین بهترین کاری که میتوانم انجام بدهم، این است که مسئله را طرح کنم و آن را در بخش سینمایی نشان بدهم.
وی در مورد ایده اولیه فیلم بیان کرد: ایده اولیه فیلم، با یک آگهی در روزنامه شروع شد و اسم فیلم هم بر این اساس، «صندلی سفید» بود. من در کلاسهای آشنایی ثبتنام و شرکت کردم و چون این
موضوع برایم جذابیت داشت و علاقهمند بودم،مشکلات زنان را مطرح کنم، آن را
ساختم. گرچه فیلمساز باید مراقب ممیزیهایی که در این زمینه با آن روبرو
است نیز باشد.