دیباچه:تیاتر «ایوانف» به کارگردانی امیر رضا کوهستانی و با بازی‌های بسیار خوب حسن معجونی، مهین صدری، سعید چنگیزیان، نگارجواهریان و ...دگردیسی عمیق روانشناختی انسانها، فقدان الگوی رفتار انسانی، توجه به خواست‌ها و امیال پست به وضوح به مخاطب القا می‌کند و اندیشه چخوف را که معتقد است بسیاری از  بحران‌های عاطفی،نگرانی‌ها،شکست‌ها،مشکلات خانوادگی و غیره بروزش هیچ کدام الزاما ربطی به دین ندارد و منشا تمامی این‌ها انسان‌ها و عدم الگو و هنجارهای مناسب رفتاری و انسانی است را انعکاس می‌دهد.





نمایش ایوانف پیچیدگی و ابهام توان فرسای زندگی آدمها در دامنه ی عواطف، خشم، ترس، شادی، اندوه، سلامتی و بیماری را جستجو می کند.این نمایش به زیبایی تقابل غریزه و روح را به تصویر می کشاند و جریان آن را در فرایند زندگی و ارتباطات نمایان می کند. تضاد آدم ها و حتی تقابل ها آنها در اراده و چیرگی به شهوات یا تسلیم شدن در برابر آن بسیار نمود دارد.
باید گفت ایوانف اثر چخوف نمایش نامه ای فلسفی، اجتماعی با لایه های روان شناسی است که به ساختار و انرژی آدم ها در طول مدت زندگیشان می پردازد که بقای جسم و روح آنها به فنا شدن دیگران امکان پذیر می شود. در پاره ای از این نمایش به کارگردانی امیر رضا کوهستانی می بینیم ایوانف برای رسیدن به عشق و لذت زودگذر همسرش را نادیده می گیرد و نه تنها مسیر عشق را به درستی طی نمی کند بلکه دچار سرخوردگی، یاس و خلاء می شود.
بازیگری حسن معجونی در نمایش ایوانف به خوبی بازگو کننده حالات انسان معاصر است که  ناآگاهانه و بی خردانه به زندگی خود و دیگران آسیب می زند و نمی داند چه هدف و خواسته ای را دنبال می کند او قادر نیست به عواطف و  غرایزش به درستی پاسخ دهد و تنها در دنیایی ذهنی اش دست پا می زند و حتی اطرافیان او هم به همین شکل در کنارش زیست می کنند؛ بی محتوا و باریک اندیش.
چخوف در این اثر نمایشی به زیبایی انحلال شخصیت انسان را به تحریر درآورده است. انسان طمع کار، سخن چین، مادی گرا، بدون تعقل که خود را برتر می داند و اذعان دارد که از خطا و نقصان به دور است، همین انسان با اندیشه های نا آگاهانه اش زندگی و حیات دیگران را تحت شعاع  قرار داده و حتی آن را به نابودی می کشاند. توجه چخوف در شخصیت ایوانف به ذهن ناآگاه و اندیشه هایی تولید شده ای است که ذهن آگاه به دشواری آنها را در می یابد و همین اندیشه ها و نمادهاست که در فرایند فردانیت نقش عمده ای را ایفا می کنند.
تیاتر ایوانف به کارگردانی امیررضا کوهستانی و با بازی های بسیار خوب حسن معجونی، مهین صدری، سعید چنگیزیان، نگار جواهریان و ...دگردیسی عمیق روانشناختی انسانها، فقدان الگوی رفتار انسانی، توجه به خواست ها و امیال پست  به وضوح  به مخاطب القا می کند و اندیشه چخوف را که معتقد است بسیاری از  بحران های عاطفی، نگرانی ها، شکست ها، مشکلات خانوادگی و غیره بروزش هیچ کدام الزاما ربطی به دین ندارد و منشا تمامی این ها انسانها و عدم الگو و هنجارهای مناسب رفتاری و انسانی است را انعکاس می‌دهد.
نمایش ایوانف با بازی های روان و گویا همراه با طراحی صحنه مینیمال  و موسیقی مناسب به تمامی مفاهیمی که در ذهن نویسنده بوده؛ می پردازد و لحظه ای مخاطب را گنگ و خسته نکرده و تا آخرین دقایق پایانی او را همراه می سازد.

دکتر سحر صنیعی

منتقد و مدرس دانشگاه