شاید یکی از مهمترین و ماندگارترین هنرها را بتوان هنر عکاسی نامید. به این بهانه یادداشتی در مورد نمایشگاه علیرضا الله‌بخشی که این روزها در گالری آرته پذیرای علاقمندان است نگاشته‌ام. الله‌بخشی در این مجموعه عکاس ها باور خویش را به جهانی که در ان زیست می کند به تصویر کشیده است.او طبیعت و حتی گاهی فصل‌ها را به معنای واقعی اش ثبت نموده و از همین روش به مخاطب خود برداشت و روحیه طبیعت باورانه خود را منتقل می‌سازد.

او قصد دارد؛ نشان دهد مفهوم زیبایی در همه ی مکان ها، شهر ها و حتی کشورها قابل دریافت و ثبت کردن است و عکس در هر لحظه‌ای اعتبار و ارزش ویژه‌ای در درون خود دارا است. او در عکس هایش پدیده‌ای را به چالش نکشیده و انچه زیبا و واقعی است نگاه داشته است. او شناخت خویش را از جهان به نحو معناشناسانه و مفهومی قابل تفسیر قرار داده است. معنای که در عکس ها وجود دارد نظام مند، گویا و دارای احساس و عواطف پیچده‌ای نیست و به همین دلیل می‌تواند مخاطب عام و خاص را مجذوب و با خود همراه سازد.

الله‌بخشی در مجموعه عکس هایش از مفاهیم سخت و بسیار فلسفی دور جسته اما می توانست با همین تفکر ساده و بدون بزرگ نمایی، اهمیت  و جایگاهی به تعابیر واقعی، نا واقعی، عواطف و جهان انتزاعی ببخشد و تنها به همین موارد اکتفا نکند.
درانتها باید بگویم او کوشیده تصاویر صلح آمیز، بدون خشونت و با چشم اندازی زیبا و رویا گونه جهان را به اطرافیان و مخاطبین نشان دهد، جهانی به دور از زشتی و پلیدی همراه با ارامش و زیبایی وصف نشدنی که انسانها را از فضای روزمره خارج ساخته و به انها انگیزش زیستن در جهان رویایی را می بخشد.

دکتر سحر صنیعی