عصر روز گذشته طی مراسمی با عنوان چهاردهمین مراسم تولد ماه در موزه هنرهای دینی امام علی مراسمی به مناسب تولد داریوش ارجمند با حضور برخی هنرمندان عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون برگزار شد.



در ابتدای این مراسم شهرام کرمی (مدیر تئاتر شهرداری تهران) به روی صحنه آمد و اظهار داشت: داریوش ارجمند از مفاخر تأثیرگذار سینما و تئاتر این کشور است. این برنامه دو سال است که برگزار می شود و تا امروز 14 برنامه برای 14 هنرمند از بزرگان جامعه هنری ایران تدارک دیده شده است. به عنوان عضو کوچکی از تئاتر این کشور حامل پیام تبریک اصغر همت هستم و از طرف ایشان می گویم که اگر داریوش ارجمند فقط «ناخدا خورشید» را هم بازی می کرد همه از مقام و جایگاه این هنرمند باید تقدیر کنند.

کرمی خاطرنشان کرد: داریوش ارجمند همیشه دارای دو ویژگی در وجودش است. یک غرور خاص در نگاه، وقار و رفتارش بود. لئونارد بیشاب می گوید یک هنرمند برای تأثرگذاری باید غرور خود را در وجودش غربال کند. ارجمند همیشه اینگونه رفتار کرده و هم نقش هایش این ویژگی را داشته اند. دومین ویژگی این بازیگر توانمند این است که هر نقشی را که ایفا می کند در آن کاراکتر شکل می گیرد.

وی افزود: هنرمندان هیچوقت پیر نمی شوند و آرزو دارم تا 100 و 150 سالگی شاهد حضور او باشیم. خانواده ارجمند یک خانواده پر بار هنری هستند.

در ادامه این مراسم دکتر محمود عزیزی بازیگر سینما و تئاتر با شوخ طبعی اظهار داشت: کار مشکلی است که علی رغم میل باطنی درباره کسی صحبت کنی که دوستش نداری.

عزیزی خاطرنشان کرد: ارجمند انسانی بی نظیر است. وقتی این هنرمند را می بینم شیفته اش می شوم، ناصر تقوایی کارگردان بسیار شجاعی است و از داریوش ارجمند در فیلم بی نظیرش استفاده می کند. ارجمند انسانی صادق است که گفتار و کردارش این انسان را تأیید می کند. این بازیگر به مجموع ادبیات کهن ایران اشراف دارد و زیر و روی فردوسی را ارزیابی کرده است و من کمتر کسی را دیده ام که چنین نگاهی به شاهنامه داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: ارجمند شخصیتی به ظاهر بداخلاق دارد اما قلبش به اندازه یک گنجشک است. او کارهایش را سخت اما درست انتخاب می کند.

در ادامه این مراسم داریوش اسدزاده طی سخنانی اظهار داشت: تمام هنردوستان، هنرمند هستند. زمانی در این مملکت ده یا دوازده هنرمند بود اما الآن هزاران هنرمند وجود دارد که در واقع هنرمند نیستند. در دهه 20 حدود دوازده هنرمند داشتیم که همه آنها افراد بزرگی بودند.

وی افزود: من به داریوش ارجمند نهایت احترام را دارم. او هر کاری در سینما، تلویزیون و تئاتر کرده ماندگار و شاخص بوده و ما افراد هنرمند واقعی را کم داریم. 73 سال است در سینما و تئاتر فعالیت دارم و سر احترام در برابر این بازیگر فرود می آورم. من در برابر هر اثری که از ایشان دیدم تعظیم کرده ام.

حسین محجوبی نقاش صاحب نام ایران در ادامه این مراسم اظهار داشت: خوشحالم که مهد تمدن فرهنگ دنیا ایران است. خوشحالم که 86 سال است که دوره های مختلف را دیده ام و مردم این سرزمین عاشق هنرمندان هستند. با تمام وجود تولد داریوش ارجمند را تبریک می گویم.

در ادامه این مراسم جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون اظهار داشت: واژه ها توان بیان و تأیین آنچه در قلب و دل من است را ندارند. من زمانی که کودک بودم ایشان را می شناختم و در اردوهای رامسر و بابلسر به عنوان الگو به وی نگاه می کردم. از برادرش انوشیروان ارجمند هم بسیار آموختم.

وی خاطرنشان کرد: بازیگران یک متن را بازسازی می کنند، داریوش ارجمند در متن تصرف نمی کند و در عین بزرگواری به لحاظ شدن یک متن دقت می کند، من معنا و عمق را در بازی ارجمند همیشه دیده ام. خیلی از بازیگران هستند که بازی می کنند و در صحنه حضور دارند اما نقش خود را ایفا می کنند و محدود هستند کسانی که شخصیت مشخص در متن را ایفا می کنند.

این بازیگر اظهار داشت: در فیلم سینمایی «هبوط» نقش مقابل این بازیگر را با افتخار بازی کردم و متوجه مقام انسانی داریوش ارجمند شدم. هنرمندان باید از جان خود مایع بگذارند. ارجمند عزت و شرف دارد و با کمال افتخار دست او را می بوسم.

در ادامه این مراسم همه حاضران 30 ثانیه سرپا ایستاده و برای رضا رویگری دست زدند.

داریوش ارجمند در ادامه این مراسم روی صحنه آمد و اظهار داشت: در فرهنگ من هزاران سال پیش در طوس حکیم بزرگوار ما را وارد دنیای خرد کرد و سخنش را با جان و خرد آغاز کرد ولی متأسفانه ما از این مقولات دور افتاده ایم. حرفه ما حرفه غریبی است چرا که ما به نگاه شما محتاجیم و در لحظه ای که شما پلک می زنید ما نیستیم.

این بازیگر در ادامه افزود: در شغل های دیگر احتیاجی نیست شما ببینید اما حرفه ما حرفه ای است که با نگاه مردم گره خورده است و ما به نگاه شما محتاجیم. ما نوکر مردم هستیم نه مردم نوکر ما. بسیارند کسانی که از سر شانه به مردم نگاه می کنند ولی باید بدانند که فرق ما تنها در کاری است که انجام می دهیم.

وی در ادامه این بحث اظهار داشت: درست است که ما به دنبال جاودانگی هستم و این راز ما است. راز جاودانگی در همین کاری است که انجام می دهیم. ما دو بار تولد داریم، یک بار وقتی می میریم و من این را تجربه کرده ام. روزی علی حاتمی و امروز عباس کیارستمی مرده است و همه سینه چاک کیارستمی شده اند. حرفه ما یک حرفه بسیار وابسته به مردم است ما متعهد به مردم هستیم و گذرگاه ما گذرگاه مردم است و اگر از این گذرگاه نگذریم وارد تاریخ نخواهیم شد.

بازیگر فیلم سینمایی «ناخدا خورشید» خاطرنشان کرد: امکان ندارد از سراپرده امیر و وزیری بالا رویم و از سراپرده پولداری پایین بیاییم و وارد تاریخ شویم. ما در میان توده راه می رویم و ما باید به حقیقت خاک پای مردم باشیم نه به تظاهر. کسی که به جماعتی دروغ بگوید مردم در عمق وجودشان می فهمند که دروغ است. ما دروغگوییم اما دروغگویی که اراده به حق دارد.

وی افزود: ما از سرمایه داران تمدن بشری هستیم اما متأسفانه متوجه مربعی شده ام که همیشه اضلاعش مرا آزار می دهد. جوانان ما برده فرم شده اند و ما گرفتار فرم هستیم. فرمی که به ما متعلق نیست و به ما تحمیل شده است چرا که فرهنگ ما فرهنگ محتوایی است. امیدوارم هنر برای شکستن ابعاد این مربع که گفتم تأثیرگذار باشد.

این بازیگر در پایان اظهار داشت: وقتی به علی (ع) می رسیم اگر می خواهی فرزند، شوهر، نویسنده، جنگجو، قاضی و یا فیلسوف باشی باید به علی (ع) نگاه کنی. امیدوارم به وسیله فرهنگ و هنر بتوانیم هم جامعه را ارتقا دهیم و هم عواطف را لطیف کنیم. از دین ما دینی ساخته اند که رهبرش ابوبکرالبغدادی است. در دنیایی عجیب هستیم که فقط هنر می تواند به کمک ما آید. من همیشه سعی دارم نوکر مردم باقی بمانم.

این مراسم با اهدای کادوهایی از سوی هنرمندان و دوستان این هنرمند پایان یافت.