سه پيکره از بانوي افسانه اي يوناني که سمبل وفاداري به همسر شناخته مي شود با حضور جمعي از هنر دوستان و مقام هاي رسمي سه کشور ايران ، ايتاليا و واتيکان به نمايش درآمد.
دیباچه :

ایرنا نوشت رييس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري با اشاره به حادثه اخير سرزمين منا و فوت مظلومانه تعدادي از حجاج ايراني و ديگر کشورها، گفت: هم اکنون زنان ايراني بسياري منتظر بازگشت همسران خود هستند.
مسعود سلطاني فر با بيان اينکه تاريخ سرزمين ايران سرشار از عشق و محبت و وفاداري همسران است افزود: در طول هشت سال دفاع مقدس همواره زنان ايراني حامي و پشتيبان و چشم به راه همسران خود بودند که در جنگ تحميلي از سرزمينشان دافع مي کردند.
وي گفت: ترديدي نيست که در جهان امروز ميراث فرهنگي ابزاري سازنده براي ترويج صلح، نوعدوستي و نزديکي ملتهاست در روزگاري که ميراث فرهنگي ملتها در برخي از کشورها بدست گروهاي افراطي و خشونت طلب منهدم مي شوند پرداختن به اين موضوع اهميت دو چنداني را پيدا مي کند.
رييس سازمان ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري ادامه داد: شايد ميراث فرهنگي نقطه اشتراک بين فرهنگي ها مختلف است و گروه هاي افراطي با نابود کردن آثار مادي فرهنگي به دشمني با آن مي پردازند.
سلطاني فر بر پايي نمايشگاههاي اينچنيني را محلي براي معرفي فرهنگي هاي مختلف دانست و گفت: ميراث فرهنگي حاصل تعامل فرهنگ ها و بيانگر و پيام آور صلح دوستي بين ملت ها در طول تاريخ است.
وي با اشاره طرح جهاني جمهوري اسلامي و جهان عاري از خشونت افزود: اميدورايم برپايي اين نمايشگاهها به تعامل بين ملت ها کمک کرده و با تقويت ارتباط آنان به کاهش خشونت و ترويج صلح کمک کند.
سلطاني فر با اشاره به توافق اخير ايران با کشورهاي غرب خاطر نشان کرد: پس از پايان تحريم هاي ظالمانه قصد داريم با همه کشورها و در همه زمينه ها تعامل داشته باشيم که در اين مورد ايتاليا خايگاه خاصي خواهد داشت.

آثاري همچون پنلوپه فرهنگ ها را به هم پيوند مي دهد
وزير فرهنگ ايتاليا نيز در اين مراسم با اشاره به پيکره پنلوپه گفت: بعضي از آثار هنري علاوه بر ارزش هنري داراي ارزش معنوي خاصي است که مي تواند فرهنگ هاي مختلف را به هم پيوند دهد.
داريو فرانچسکيني با تشکر مقام هاي جمهوري اسلامي که با استفاده از آثار هنري در پي تبليغ صلح هستند، افزود: اميدواريم بتوان با مشارکت هم از نابودي آثار تاريخي کشورهاي همسايه ايران جلوگيري کنيم.
وي با بيان اينکه طرحي هاي مشترک بسياري با همکاري کارشناسان ميراث فرهنگي دو کشور انجام شده و يا در حال انجام است، تاکيد کرد: کارهاي مشترک باعث تعميق پيوند بين ملت ها مي شود.
وزير فرهنگ ايتاليا گفت: آثار هنري از ديوارهاي بلند دو هزارساله عبور کرده اند هم اکنون که مرزهاي کشور ها به خطي تبديل شده است مي توان با ابزار هنر همدلي ملت ها بيشتر کرد.
فرانچسکيني افزود: تبادل هنرمندان و جوانان دو کشور مي تواند مقدمه اي براي آشنايي دو ملت باشد.

امانت دادن آثار فرهنگي نوع جديدي از گفتمان است
سفير کشور واتيکان در ايران نيز با اشاره امانت دادن يکي از پيکره هاي از سوي موزه کشورش به نمايشگاه، گفت: در موزه واتيکان را به روي شما باز کرده ايم علاوه بر مجسمه پنلوپه آثار بسيار ديگري نيز در موزهاي دوطف وجود دارد که به فرهنگ مشترک و نقطه تلاقي آن ها منتهي مي شود.
لو بوکاردي افزود: در کشورهايي همچون سوريه عده اي در حال نابودي آثار تاريخي هستند و در کنار آن کشوري همچون ايران در تلاش است تا با استفاده از آثار تاريخي به صلح و دوستي ملت ها کمک کند.
آئين گشايش نمايشگاه پيکره اي براي صلح: مجسمه هاي پنلوپه از تخت جمشيد تا رم شب دوشنبه ششم مهر ماه 1394 با حضور مقامات عالي رتبه سياسي و فرهنگي ايران، واتيکان و ايتاليا در محل موزه ملي ايران برگزارشد و تا چهار ماه پذيراي علاقمندان به هنر هاي تجسمي است.
اين نمايشگاه براي نخستين بار و بر اساس طي تفاهم نامه اي که بين موزه ملي، موزه واتيکان و موزه کاپيتوليني و با حمايت بنياد پرادا صوت گرفت برگزار شده است
مجمسه پنلوپه نشان پيام صلح و دوستي است سبک ساخت مجسمه پنلوپه مکشوفه از تخت جمشيد ترکيبي از هنر يوناني ـ رومي است و از نظر زماني به ميانه هاي سده پنجم پيش از ميلاد تعلق دارد،
اين مجسمه به عنوان هديه اي به نشانه صلح و دوستي و عهد و پيمان توسط يونان به پادشاه ايران داده شده است. علاوه بر اين نمونه که در موزه ملي ايران نگهداري مي شود يک مجسمه در موزه کاپيتوليني (Capitolini) در روم و دو نمونه در موزه واتيکان نگاه داري مي شوند.
سه نمونه تاريخي نگهداري شده در موزه هاي کاپيتوليني و واتيکان که بر اساس سنت پيکره تراشي دوران تاريخي و تداوم ارزشهاي هنري همان دوران و برگرفته از نمونه يافت شده در تخت جمشيد، خلق شده است.
بر اساس مستندات تاريخي، با حملۀ اسکندر مقدوني در 331 پيش ازميلاد و تارج و غارت سپاهيانش اين مجسمه مانند ساير آثار تخريب و از مکان اصلي خود خارج و به دليل سنگيني زياد تا راهروي 31 کشيده شد و در همان جا رها شد. اين تنديس در محل سر، بازوها و پاها به شدت آسيب ديده و علاوه بر شکستگي هاي عميق که در زير گردن، شانه و بخشي از بالاتنه ديده مي شود، قسمت بيشتر هر دو دست، سر و پاهاي مجسمه نيز مفقود شده است.
اين مجسمه ها که سمبل بانوي سوگوار و بانوي وفادار در سدۀ پنج پيش ازميلاد هستند يادآور داستان اُديسه اثر هومر نويسندۀ معروف و حماسه نويس سدۀ هشتم پيش ازميلاد يونان است.
در اين داستان اُديسه فرمانرواي ايساکا بوده که با زن زيبايي به نام پنلوپه ازدواج مي کند. حاصل اين ازدواج پسري به نام تلماک است. هنگامي که تلماک يک ساله بود، اوليس يا اُديسه براي جنگ با تروا فرا خوانده مي شود. اين جنگ 20 سال طول کشيد و ماجراهاي زيادي براي اُديسه و سربازانش پيش آمد. از سوي ديگر پنلوپه همسر با وفاي اُديسه در غيبت او خواستگاران زيادي داشت و به رسم بيوه زنان يونان بايد همسري انتخاب مي کرد. اما پنلوپه در قلب خود اميد به بازگشت همسر خود داشته و از خواستگارها فرصتي مي خواهد تا لباسي را ببافد و پس از کامل شدن به خواستگارها پاسخ دهد. پنلوپه روزها مي بافت و هر شب آن بافته را مي شکافت تا کار بافتن پايان نپذيرد. اما سرانجام رازش فاش شد و اعلام کرد همسر کسي مي شود که بتواند کمان اُديسه را خم کند. سرانجام اُديسه پس از 20 سال از جنگ تروا بازگشت و در قالب يک چوپان به زندگي اش ادامه داد. او با استفاده از تير و کمان و مهارتش در اين رشته، در لباس گدايان توانست در مسابقه خم کردن کمان شرط را ببرد و تک تک خواستگارها را که در اين مدت اموالش را به سرقت برده بودند بکشد. عشق پنلوپه به همسرش اُديسه و انتظار او براي بازگشت همسرش او را به سمبل بانويي وفادار و سوگ وار در هنر يونان تبديل کرده است.