« مهدی یغمایی » ، خواننده موسیقی پاپ و بازیگر کنسرت نمایش لُکانطه در رابطه با این اثر، اظهار کرد: نمایش کافه لُکانطه، اثری است که بنده به عنوان بازیگر در این نمایش حضور دارم و به اجرای چند قطعه می پردازم و این کار، سرشار از تجربه شیرین و دلچسب برای من بود که دوست عزیزم « فرزاد حسنی » با من تماس گرفت و گفت که چنین پروژه ای است و من هم در آن حضور دارم و پس از آن، بنده با وکیلم علی برکت در آن جا حضور پیدا کرده و در این خصوص صحبت کردیم و پس از کشمکش های معمول، با تهیه کننده برای اجرا به نتیجه رسیدیم و من هم برای تمرین کردن به گروه اضافه شدم و بسیار خوشحال هستم که صحنه تئاتر را تجربه کردم و برای خودم جذاب بود؛ به طوری که در بخش موسیقی، همان چند صحنه کوتاهی که به ایفای نقش پرداخته ام، متوجه شدم که در بازیگری تئاتر، چه چالش های زیادی و چقدر زوایای گسترده ای وجود دارد و دوستانی چون؛ علی اصغری، خانم عطایی، خانم نیک اندیش، رئوف، امیر غفارمنش، فرزاد حسنی و حسین پورکریمی در این کار بسیار به من کمک کردند و واقعا همه بچه ها انرژی زیادی دادند و درجه یک هستند.
او بیان کرد: امیدوارم دوستان عزیز تشریف بیاورند و به تماشای این کنسرت نمایش بنشینند و بدون شک، افرادی که چنین فضاهایی را در آن سال ها تجربه کرده اند از این اثر لذت خواهند برد و دوستانی هم که در آن زمان حضور نداشتند با دیدن این کار متوجه خواهند شد که فضای روابط، عاشقی ها، رفاقت ها و مرام و معرفت در آن دوره به چه صورتی بوده و الان به چه روزی افتاده اند.
یغمایی تصریح کرد: بنده در این کنسرت نمایش، هشت قطعه را اجرا می کنم و پیش نمایش، فضای فانتزی ساخته کارگردان است و بدین صورت پیش می رود که بازیگران نشسته اند و در حال تولد گرفتن برای ژاله، یکی از شخصیت های نمایش هستند و درواقع، همه با یکدیگر رابطه دوستی دارند؛ به طوری که فضای دوستانه و بزن و بکوب و رقص و... وجود دارد و این جشن تا زمان مستقر شدن مخاطبان در سالن برپاست و سپس، با یک دیالوگ شاهرخ که بنده هستم نمایش به صورت رسمی شروع می شود و اولین قطعه ای که بنده به صورت رسمی می خوانم، قطعه « سیمین بری » است و دومین قطعه، « هرگز هرگز»، «جینگ و جینگه ساز میاد» که قطعه فولکلور شیرازی است و همین طور قطعه های «نیاز»، «شب مهتاب» اثر فرهاد مهراد و قطعه های «مهتاب»، «تور ماهی ها» اثر ویگن، از دیگر قطعاتی هستند که به اجرای آن ها می پردازم. از اینرو، تمامی قطعه ها در این کنسرت نمایش، کارهای نوستالژی هستند و در صورتی می توانم از قطعات خودم در طول این کنسرت نمایش استفاده کنم که دفتر موسیقی اجازه دهد و تهیه کننده تصمیم بگیرد هر شب، یکی از قطعه های خودم را پس از اتمام نمایش اجرا کنم و اگرچه هنوز به این مهم دست پیدا نکرده ایم ولی اگر اتفاق بیفتد بسیار خوب است.
خواننده و بازیگر نمایش لُکانطه، درخصوص تفاوت اجرای موسیقی در کنسرت ها و ایفای نقش روی صحنه تئاتر گفت: به دلیل این که بنده در این کنسرت نمایش، بازی می کنم تجربه آن با اجراهای زنده در کنسرت ها بسیار متفاوت است چراکه راحت تر با مخاطب حرف می زنیم و ارتباط برقرار می کنیم و از آن ها می خواهیم که دست و سوت بزنند و انرژی بدهند و طبیعتاً فضای کنسرت، به دلیل رقص نورها و ال ای دی هایی که در حال پخش تصاویر هستند و تعداد نوازنده های روی استیج بیشتر است و سازها متفاوت هستند و همه این ها باعث وجه تمایز اجرای زنده کنسرت و نمایش می شوند. در حالی که در این کنسرت نمایش، بنده هم بازی می کنم و هم به اجرای آواز می پردازم و اجرای موسیقی ما در این اثر به صورت آنسامبل، یعنی ترکیب چند ساز با یکدیگر است که یک پیانو، گیتار، ویلن سِل و کلارینت داریم و به صورت آنسامبل اجرا می کنیم و سازها الکترونیک نیستند و درواقع، همه چیز به صورت زنده انجام می شوند و همه این ها نشان دهنده تفاوت از زمین تا آسمان اجراهای کنسرت نمایش با کنسرت موسیقی است و در این میان، تماشاگران در سکوت مطلق، موسیقی ها را می شنوند و تفکر، نگاه، سکوت و عمیق شدن به صحنه ها و گوش کردن به موسیقی وجود دارد و این بسیار جذاب است. در حالی که کنسرت، هیجاناتی را می طلبد و بدنبال آن، طیف تماشاگران تا حدی با یکدیگر تفاوت دارند.
او ادامه داد: سال های زیادی است که بنده و « فرزاد حسنی » با یکدیگر ارتباط دوستی داریم و بسیاری از مواقع، با یکدیگر نشسته ایم و ساز زدیم و لذت بردیم ولی تجربه بازی با یکدیگر روی صحنه متفاوت است چراکه او بسیار انسان فهیم، باسواد، مهربان و در این نمایش هم واقعاً منحصربفرد است و به عنوان رفیق خوب، هر شب پس از اجرا، به همه دوستان انرژی مثبت می دهد و من هم در کنار فرزاد، بسیار لذت می برم و امیرغفارمنش هم مرد مهربان و سرشار از انرژی مثبت است که عرفان خاص خود و نگاه بسیار زیبایی به دنیا دارد و این موضوع برای بنده که در حال حاضر، با او کار می کنم بسیار لذت دارد و حسین پورکریمی هم، خوش انرژی و درجه یک و مهربان است. از اینرو، خوشحالم که در حال یادگیری از دوستان هستم و با این گروه بازی می کنم. زیرا این کار را بلد نبودم و اگرچه الان هم بلد نیستم ولی با این وجود، دوستان به بنده لطف دارند و درواقع، بنده یک نابازیگر هستم و می دانم برای این که بتوانم بازی کنم باید تلاش مضاعفی داشته باشم.
یغمایی، در رابطه با شخصیت خود در نمایش لُکانطه افزود: بنده، نقش شاهرخ خواننده کافه را دارم و با وجود این که تجربه آواز خواندن در کافه و رستوران را نداشته ام، حس جالبی است. چون باید حواسم به خیلی چیزها به ویژه در بیست دقیقه اول نمایش باشد چراکه روی صحنه، در حال خواندن چند آهنگ هستم و باید بسیار تمرکز داشته باشم و به نظرم، در عین این که کار ظریف، انرژی بر و جذابی است، سختی های خاص خود را دارد و از اینرو، با خوانندگی در صحنه کنسرت بسیار تفاوت دارد و نوستالژی ها و رفاقت، تعاملات و نگرانی هایی که با بیوک، صاحب کافه دارم و امیر غفار منش در آن به ایفای نقش می پردازد، برایم خیلی جذاب است.
این خواننده پاپ، در خصوص اولین تجربه بازیگری اش در صحنه نمایش و تفاوت اجرای موسیقی در آن با اجراهای کنسرت هایش بیان کرد: این کنسرت نمایش، اولین تجربه بنده در صحنه تئاتر است. هرچند که در سال های گذشته، پیشنهادهایی به منظور بازی در فیلم های سینمایی داشتم ولی هیچ موقع، این پیشنهادات را نپذیرفتم. به دلیل این که احساس می کردم بازیگری، کار اصلی بنده نبوده است. هرچند خیلی از دوستان به بنده می گفتند اشتباه می کنی. زیرا خوب بازی می کنی و باید نقش های پیشنهادی در این خصوص را بپذیری و بازی کنی ولی خودم پیش از این به این نتیجه نرسیده بودم و این اولین تجربه بازی ام است و بسیار هم از آن راضی هستم و امیدوارم اگر قرار باشد که در آینده به ادامه این کار بپردازم و ایفای نقش داشته باشم قدم های رو به جلویی در بخش بازیگری و موسیقی هایی که در تئاتر کار می کنم، بردارم و هرقدر جلوتر می روم این پروژه بزرگ تر و گسترده تر شود.
او گفت: اجرای موسیقی به صورت زنده آن هم با چهار ساز و در قالب یک ارکستر کوچک و آنسامبل چه در تئاتر و چه در کنسرت برای من بسیار جذاب است و همان طور که می دانید بنده چندین بار، کنسرت پیانو آواز هم برگزار کردم و برای من بسیار جذاب است که دوباره حتی با یک ساز شروع به خواندن کنم. چون احساس می کنم هر کاری که دلم بخواهد می توانم انجام دهم و در حقیقت، زمینه برایم فراهم است تا به معنای واقعی، خوانندگی کنم و وقتی کنسرت برگزار می کنم و همه چیز زنده است برایم بسیار جذاب است و از این کار لذت می برم.
یغمایی تصریح کرد: در بخش نمایش، بنده سعی کرده ام اگر ایده و خلاقیتی دارم، آن را بیان کنم و از کارگردان ها بپرسم و در صورت موافقتشان، به حرف بنده صِحه بگذارند و آن کار انجام شود و در غیر این صورت، بنده گوش به فرمان کارگردان ها باشم و در برخی از مواقع، نکاتی که لازم بوده است را بیان کرده ام؛ به طوری که اگر نیازی به تغییر برخی از قسمت های دیالوگ ها بوده است مطرح کرده ام و دوستان هم، همیشه در کمال مهربانی و تعامل، گوش شنوا داشته اند و دارند و این نکات انجام می شود و بنده هم سعی می کنم در برخی از قسمت ها که ایجاب می کند تماشاگر را با خودم در زمان موسیقی همراه کنم و مخاطبان هم همراه می شوند و بسیار جذاب است.
این خواننده درمورد تجربه تماشای کنسرت نمایش هایی که تاکنون برگزار شده است، گفت: با کمال احترام باید بگویم متأسفانه، بنده افتخار تماشای کنسرت نمایش هایی که برگزار شده اند را نداشته ام. زمانی که آقایان همایون شجریان و پورناظری، پروژه سی را برگزار کردند، شنیدم که بسیار جذاب بوده است و در حال حاضر نیز، برادران پورناظری و گروهشان در حال برگزاری پروژه سی صد هستند و فکر می کنم دلنشین و جذاب باشد و بدون شک، تفاوت هایی میان این دو کنسرت نمایش وجود دارد ولی به هر حال، این پروژه هم مثل قبلی، بزرگ است و بازیگران بزرگی در آن به ایفای نقش پرداخته اند و می دانم که خوانندگی رضا بهرام هم در این کار با چالش هایی برای او همراه بوده است و از اینرو، برای همه دوستان آرزوی موفقیت می کنم که همه این ها نشان می دهد چنین کنسرت نمایش هایی در عین دشوار بودن بسیار ارزشمند هستند چراکه به بالا بردن سطح فرهنگ شنیداری، دیداری و مفهومی و تفهیم هنر در سطح جامعه کمک می کنند و امیدوارم ما هم بتوانیم موفق باشیم و خدا را شکر، تا این لحظه، استقبال خوبی از لکانطه شده است و این را می توان از تشویق های پایانی و لحظه ترک کردن سالن توسط دوستان، متوجه شد و امیدوارم استقبال، بیشتر شود و کارهای اینچنینی بیشتری روی صحنه بروند چراکه به فرهنگ شنیداری و مفهومی و نمایشی کشور، بسیار کمک می کنند.
او درخصوص علاقه اش به عرصه بازیگری ادامه داد: به بازیگری علاقه دارم. اما نه بازیگری در فضای خوانندگی چراکه کار اصلی بنده خوانندگی است و به همین دلیل، اگر قرار باشد بازیگری را تجربه کنم ترجیح می دهم نقشی را بازی کنم که من را به چالش بکشد و به ایفای نقشی بپردازم که برایم سخت باشد؛ به طوری که برای چنین نقشی مجبور شوم نزد اساتید این حوزه بروم و از آن ها خواهش کنم که در این خصوص به من کمک کنند و همچنین، نقشی به من پیشنهاد شود که بتوانم از دوستان با تجربه در عرصه بازیگری که در کنار آن ها بازی می کنم، کمک بگیرم و بخواهم هوای من را داشته باشند و به من یاد دهند تا از پسِ نقش خود بربیایم. از اینرو، اگر نقش روتین به من پیشنهاد شود که بخواهم همان مهدی یغماییِ خواننده را بازی کنم، طبیعتاً چنین نقشی را نخواهم پذیرفت ولی اگر در فیلمنامه ای، نقشی به من پیشنهاد دهند که باید در طول آن، سیلی بخورم، برای خوب درآمدن نقش وقت بگذارم و فکر کنم، کتاب بخوانم، فیلم ببینم و...تا بتوانم شاید از عهده آن نقش بربیایم حتماً این پیشنهاد را می پذیرم. چون خیلی برای من جذاب است.
یغمایی با اشاره به تجربه بازیگری برای خوانندگان و بالعکس، افزود: هیچ قانونی وجود ندارد که نباید خوانندگان وارد عرصه بازیگری شوند و یا بالعکس. زیرا همه آزاد هستند رشته هنری که دوست دارند را دنبال کنند و علاوه بر آن، به رشته هنر دیگری هم بپردازند و بدنبال آن، مردم، بهترین مخاطبان و انتخاب کنندگان هستند که آیا خواننده را در قالب بازیگر می پذیرند یا خیر؟ و یا حتی یک بازیگر را به عنوان خواننده قبول دارند؟ و درواقع، تا حدی، این موضوع روی لبه تیغ قرار دارد. چون وقتی یک خواننده وارد حیطه بازیگری می شود همبازی هایش به او کمک می کنند و در مقابل، او هم از تجربیات آن ها استفاده می کند تا در نهایت، بتواند صحنه را دربیاورد. اما بالعکس آن تا حدّی سخت تر است چراکه فرد واقعاً باید صدا داشته باشد و اگر نداشته باشد احتمال دارد که لطمه بخورد. به همین دلیل، اگرچه خوانندگانی بوده اند که در عرصه بازیگری، اصلا موفق نبوده اند ولی در مقابل، خوانندگانی بوده اند که پس از ایفای نقش با اقبال مخاطبان روبرو شده اند و بالعکس این موضوع هم وجود داشته است و این به واسطه تعصب نیست و در حقیقت، اگر فردی به عنوان بازیگر، قبل از انجام این کار به من می گفت حتماً به او می گفتم که این کار را انجام ندهد. اما برخی از هنرپیشه ها بوده اند که در حوزه خوانندگی موفق عمل کرده اند.
این خواننده موسیقی پاپ در خصوص شرایط کنونی موسیقی پاپ و آثار تولیدی این حوزه تصریح کرد: فضای ذهنی من در رابطه با موسیقی پاپ تا حدی با بازاری که در حال حاضر داریم متفاوت است. زیرا یک زمانی در موسیقی پاپ همه جهان، توانایی های آوازی در انتخاب خوانندگان بسیار پررنگ بود. این در حالی است که نه تنها در کشور ما بلکه در تمام جهان، خوانندگی به یک پکیج تبدیل شده است؛ به طوری که فرد باید تیپ مناسب، قد و هیکل و صحنه گردانی خوب، لباس های مخصوص به خودش را داشته باشد و موسیقی هایی کار کند که بتواند بخش نوجوان جامعه را به سمت خود جذب کند و همه این ها باعث شده است که تا حدّی فضای موسیقی پاپ تغییر کند هرچند که نمی توانم بگویم بد شده است. البته معیارهایی که در ذهن ما بوده است و موسیقی هایی که با آن ها پرورش پیدا کرده ایم و بزرگ شدیم با این روند موسیقی پاپ منافات دارد و شاید درک آن ها برای امثال من دشوار باشد؛ به طوری که نتوانم برخی از آثار را حتی برای یک بار گوش کنم. اما نمی توانم آن ها را رد کنم چراکه بنده مرجع نیستم و به هر حال، فضا به چنین سمتی رفته است. از اینرو، امیدوارم، کم کم مردم عزیزمان به ویژه نوجوانان ما به یک شناخت و پختگی شنیداری موسیقی درست و پختگی فرهنگی دست پیدا کنند تا به مرور، هنرمندان مجبور به تولید آثاری با موسیقی فاخر شوند و دوباره فضای موسیقی برگردد. به همین دلیل، در حال حاضر، هیچ انتقادی ندارم و برای همه عزیزانی که در حال فعالیت هستند آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم که بهترین ها را داشته باشند و ما هم تلاشمان را می کنیم و امیدواریم در آینده نه چندان دور، موسیقی هایی که در قالب بزرگ تر و آکادمیک تر تولید می شوند جایگاهی داشته باشند.
او ادامه داد: اگر به کارنامه بنده نگاه کنید می بینید خواننده ای بوده ام که خیلی تعصب نداشتم و درواقع، کارهای ارکسترال و قطعاتی با ملودی ها و کلام پیچیده تری داشته ام و از طرفی، چون خودم را خواننده ای پاپ می دانم که موسیقی مردمی کار می کنم، کارهای شاد و قطعاتی با کلام محاوره هم اجرا کرده ام و برای کنسرت، خیلی دوست دارم ارکستر بزرگی داشته باشم ولی گاهی، این موضوع امکان پذیر نیست چراکه هزینه های کنسرت بالا می روند و واقعاً هزینه ها جوابگو نیستند و تهیه کننده هم مجبور می شود قیمت بلیط ها را در فضای اقتصادی کنونی، افزایش دهد. این در حالی است که خرید بلیط برای عموم مردم دشوار می شود و در بخش تولید آلبوم و تک قطعه هم سختگیری های خاص خودم را دارم؛ به طوری که در برخی از مواقع، در مقایسه با بازار تصمیم می گیرم و گاهی هم صرفاً بر اساس علاقه ام، آن چه که دوست دارم را اجرا می کنم و سعی می کنم هر دو جهت را داشته باشم. اما فکر می کنم کفه ترازو به سمت موسیقی هایی است که تا حدّی سنگین رنگین تر هستند.
یغمایی در پایان گفت: تک قطعه هایی را آماده کرده ام که فکر می کنم حدود هفت - هشت قطعه هستند و آن ها را تا پایان سال ۱۴۰۱ و اوایل سال ۱۴۰۲ منتشر خواهم کرد و در حال حاضر، قطعه ای به نام « کاش می شد» با ترانه مهرزاد امیرخانی و ملودی نویان افشار و تنظیم مهدی معظم را آماده انتشار دارم و از جمله کارهایی است که آن را با نیم نگاهی به مخاطب عام تولید کرده ایم و امیدواریم که مورد توجه قشر بیشتری از جامعه قرار بگیرد و سعی می کنم ان شاءالله، پس از محرم و صفر، در تهران و شهرستان ها کنسرت مستقل داشته باشم و همچنین، در اوایل مردادماه، کنسرت نوستالژی مرحوم استاد ناصر چشم آذر را به رهبری آرمین قیطاسی و ارکستر بزرگ در اصفهان داریم و در حال حاضر، آلبوم برای انتشار ندارم و تک آهنگ های زیادی دارم که منتشر خواهم کرد.
گفت و گو از : فاطیما میرزایی دخت
