|فاطیماه میرزایی دُخت| " گاهی تصمیم اشتباه سرنوشت را تغییر می‌دهد... " خلاصه‌ای یک خطی از فیلم کوتاه " قربانی " به کارگردانی میثم بیدقی و تهیه کنندگی آیدین نادری که مدتی پیش توانست در جشنواره Top Indie Film Awards ژاپن بدرخشد؛ به طوری که در پنج بخش " بهترین فیلم کوتاه "، " بهترین فیلمنامه "، " بهترین موسیقی متن "، " بهترین پیام فیلم " و " بهترین پیچش داستانی " نامزد شد و سرانجام، جایزه دو بخش " بهترین پیام فیلم " و " بهترین پیچش داستانی " را کسب کرد و همین موضوع، بهانه‌ای شد تا دیباچه، گفت و گویی با میثم بیدقی، کارگردان فیلم کوتاه " قربانی " داشته باشد که در ادامه می‌خوانید:

میثم بیدقی، کارگردان، خود را این طور معرفی کرد: فارغ التحصیل رشته نمایش از هنرستان صدا و سیما هستم و تقریبا به طور همزمان در سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت کرده ام؛ به طوری که در چند سال گذشته، با چند فیلم سینمایی خوب همکاری داشته ام که از آن جمله می‌توان به " مغز‌های کوچک زنگ زده "، " گربه سیاه"، " بعد از تو " اشاره کنم که جایزه‌های بین المللی زیادی را دریافت کرد و از سال ۸۰-۸۱ بود که در تلویزیون شروع به فعالیت کردم و تقریبا در بهترین آثار تلویزیونی، به عنوان دستیار کارگردان بوده ام. در " خانه به دوش " با رضا عطاران، در " شب‌های برره " با مهران مدیری و در " مشق عشق " با بهرام بهرامیان همکاری کرده ام و در کارنامه کاری ام هم، سریال‌های طنز نودشبی زیادی مثل " باغچه مینو"، " همسایه‌ها " و... داشته ام و در دو سال گذشته نیز، دستیار بهرنگ توفیقی برای دو سریال " افرا " و " بی همگان " بوده ام تا این روز‌ها که سرِ سریال " بی همگان " برای شبکه سه هستم. البته با وجود تمامی این موارد، سال‌ها نیز، به طور جدّی در تلویزیون، به عنوان مجری برنامه‌های زنده و تولیدی بوده ام که " صبح بخیر ایران "، " نردبان "، " مثبت من " و... برخی از آن‌ها هستند و در حال حاضر هم، عضو خانه سینما و تئاتر هستم.

او ادامه داد: با توجه به این که فارغ التحصیل تئاتر بودم، اوایل دهه ۸۰ بود که یک گروه خیمه شب بازی داشتم و در فرانسه، هند، اردن، ترکیه و همچنین جشنواره‌های داخلی حضور داشتم و به همین منظور، جایزه هم دریافت کردم و سال ۹۰، یک مجموعه صد قسمتی به نام " گلِ گندم "، برای گروه کودک و نوجوان شبکه دو کارگردانی کردم که اثری نمایشی و داستانی و در زمان خودش، کار خوبی بود و واقعیت این بوده که کار کودک برای من بسیار جذاب است و به همین دلیل، در این سال ها، آثار زیادی در حوزه کودک و نوجوان ساخته ام.

« بیدقی » در خصوص فیلم کوتاه " قربانی " اظهار کرد: در سال ۹۹، فیلم کوتاه " قربانی " را کار کردم که در حقیقت، اولین فیلمی بود که به طور مستقیم با موضوع کرونا ارتباط داشت و قصه اش جهانی بود و تیمی که برای این کار انتخاب کردم، از آیدین نادری به عنوان تهیه کننده کار تا بازیگران و کَست جلو و پشت دوربین، کاملا حرفه‌ای و سینمایی بودند تا این که پس از ساخت خوشبختانه، این کار در اولین حضور جهانی خود در یک جشنواره‌ای در ژاپن توانست در پنج رشته نامزد شود و در نهایت، دو جایزه " بهترین پیام فیلم " و " بهترین پیچش داستانی " را دریافت کند، اما قرار است این فیلم، دوباره در یک جشنواره دیگری شرکت داده شود و می‌دانم که پذیرفته هم شده است، امّا این که ماجرای آن تا چه اندازه جدی شود را هنوز اطلاع نداده اند و بدنبال آن، امیدوارم بتوانم بزودی برای هنر و تجربه نیز فیلم بسازم.

این کارگردان در رابطه با قصه " قربانی " گفت: قصه فیلم کوتاه " قربانی " جهانی و درمورد مادری است که خودش در بحبوحه کرونا، درگیر این ویروس می‌شود و به همین خاطر، همسرش را ازدست می‌دهد و دختری دارد که به خاطر غم ازدست دادن پدرش، با وجود مشکل ریوی، سیگار می‌کِشد و مادرش برای این که می‌خواهد دخترش را سرِ عقل بیاورد، به دروغ، به او می‌گوید که تست کرونایش مثبت است و در حقیقت، فیلم " قربانی " درمورد دروغ است. زیرا این دختر، طوری دروغ مادر خود را باور می‌کند که توهم بیماری کرونا، او را از پا در می‌آورد و زمانی که مادر می‌رود تا برای بچه اش کاری کند، دیگر خیلی دیر شده و توهم بیماری کرونا جان دخترش را گرفته است.

بیدقی با اشاره به شرایط فعلی سینما، تئاتر و تلویزیون تصریح کرد: در این مدتی که کرونا شیوع پیدا کرد هیچ‌کس به اندازه بچه‌های تئاتر لطمه نخوردند و خودم هم در این دو سال، هیچ تئاتری کار نکردم. این در حالی است که من، این شانس را داشته ام تا تمرکزم را روی سینما و تلویزیون بگذارم، امّا در این مدت، بسیاری از دوستان که صرفا تئاتری هستند و در این زمینه کار می‌کنند، به دلیل این که هیچ اجرایی نداشتند مجبور شدند به کار‌های دیگر و شغل‌های دوم و بعضاً سوم روی آورند و حتی فعالیت‌هایی را انجام دهند که شاید فکر نمی‌کردند روزی مجبور به انجام آن‌ها شوند و درمورد شرایط سینما باید بگویم که در این مدت، کرونا باعث بسته شدن اغلب سالن‌های سینما شد و حتی اکران برخی از فیلم‌ها را به تعویق انداخت که فیلم سینمایی " گربه سیاه " که من با بهرام رادان کار کرده ام از جمله این فیلم هاست. زیرا این کار در سال ۹۸ و قبل از کرونا ساخته شد، امّا متأسفانه، شرایط شیوع این ویروس به صورتی بود که ما اجازه اکران این فیلم را پیدا نکردیم و همین موضوع باعث شد که فیلم سینمایی " گربه سیاه "، بعد از دو سال و دو - سه ماه اکران شود و به همین دلیل، بچه‌های سینما هم شرایط سختی داشتند.

او افزود: در خصوص تلویزیون باید بگویم، چون این رسانه مجبور است که تولیدات مناسبتی خودش را داشته باشد و نمی‌تواند فیلم و سریال هایش را از روی آنتن قطع کند، در این مدت شیوع کرونا، در مقایسه با تئاتر و سینما، تا حدّی اوضاع بهتری داشته است، امّا به هر حال، حساب تلویزیون، تئاتر و سینما خیلی از هم جدا نیست. زیرا ما به عنوان یک خانواده کوچک، گاهی در تلویزیون و بعضی مواقع در سینما و تئاتر فعالیت می‌کنیم و اگر همه ما هم جمع شویم در مقایسه با جمعیت بیش از هشتاد میلیونی کشور، به چند هزار نفر هم نمی‌رسیم و در حقیقت، این نشان می‌دهد که تعداد ما بسیار زیاد نیست.

بیدقی با اشاره به فاصله سینمای ایران با سطح بین الملل مطرح کرد: این که سینمای ما تا چه اندازه با سطح بین الملل فاصله دارد، باید بگویم ما در سینمایمان، هم کار‌های بسیار معمولی داریم که بسیاری از مواقع، وقتی برای تماشای فیلمی به سینما می‌روم و یا برخی از فیلم‌های نمایش خانگی را می‌بینم متوجه می‌شوم که واقعا کیفیت این آثار بسیار معمولی است و به همین دلیل، می‌گویم کیفیت، بازی، ساخت و کَستِ برخی از کار‌های تلویزیون به حتی چند فیلم سینمایی ارجحیت دارند، امّا در این میان، گاهی فیلم‌های خوب سینمایی و نمایش خانگی هم ساخته می‌شوند چراکه کارگردان‌های زیادی داریم که آثارشان، نه از نظر تکنیک بلکه از نظر ساختار و محتوا با فیلم‌های سطح یک جهانی رقابت می‌کنند.

او در پاسخ به پرسشی مبنی بر علاقه اش به ساخت آثار جدّی یا طنز گفت: واقعیت این است که من شانس این را داشته ام که تقریبا با درام سازترین و کمدی سازترین کارگردان‌های ایران کار کرده ام، امّا اساساً، فکر می‌کنم روحیه ام با کار‌های کمدی مطابقت دارد هرچند که در این یکی - دو سال گذشته، بسیار درگیر کار‌های درام بوده ام و در این میان، می‌توانم به سریال " افرا " اشاره کنم که یک درام پرپیچ و خم اجتماعی بوده است و یا سریال " بی همگان " که در حال حاضر مشغول کار روی آن هستیم و حتی فیلم سینمایی " مغز‌های کوچک زنگ زده " که بدین صورت بوده است، امّا در حقیقت، فکر می‌کنم روحیه و شخصیتم به کار‌هایی که طنز و به نوعی اجتماعی هستند، کشش بیشتری دارد و از اینرو، اگر روزی بخواهم به صورت مستقل کارگردانی کنم قطعاً ترجیح و اولویتم کار‌هایی با چنین مضمون‌هایی است.

این کارگردان در پایان با اشاره به آینده سینمای ایران خاطرنشان کرد: واقعیت این است که خودم را در اندازه‌ای نمی‌بینم که بخواهم آینده سینما و تلویزیون ایران را پیش بینی کنم، امّا این را می‌دانم که این روزها، سینما و تلویزیون کشور خون و جان تازه‌ای گرفته است. زیرا ما کارگردان‌های جدیدی داریم که بسیار خوش فکر هستند و آثار بسیار خوبی می‌سازند و اگرچه به هم نسل‌های من، سخت اعتماد می‌شود، امّا می‌بینیم در نسل بچه‌هایی که سال‌ها دستیار بوده اند و با کارگردان‌های مختلف کار کرده اند، انرژی و پتانسیل‌های زیادی برای کار کردن نهفته است و امیدوارم یک زمانی از بالفعل به بالقوه تبدیل شوند.