آذر رجبی: شهر زیر زمینی، شهری که روزی بیش از ۲ میلیون مسافر را جابجا می کرد؛ حالا با کاهش نقدینگی و مشکلات فراوان روبروست و همچنان با معضلات اجتماعی داخل مترو دست و پنجه نرم می کند و هر روز با قوت بیشتر به خدمت رسانی خود ادامه می دهد؛ کما اینکه همچنان مورد بی مهری مسئولان قرار دارد. لذا پیرامون معضل دستفروشی در مترو و کاهش نقدینگی ناشی از اپیدمی کرونا در متروی تهران با مدیر عامل شرکت بهره برداری متروی تهران و حومه به بحث و گفتگو نشستیم.

مهندس علی عبدالله پور ، مدیر عامل شرکت بهره برداری متروی تهران و حومه پیرامون رفع مشکلات مترو به دیباچه گفت: شیوع کرونا مسافرین مترو را کاهش داده است و افزایش هزینه های ناشی از قعطات یدکی و همچنین هزینه های  بهره برداری از دو سال اخیر تا کنون به طور سرسام آوری افزایش پیدا کرده، تورم، ارز، تحریم ها، نبود قطعات یدکی و یا تولید این قطعات در خارج از کشور همگی دست به دست داده تا شاهد کمبود نقدینگی در مترو باشیم.

او افزود: واقعیت این است که اتفاق جدیدی در مترو رخ نداده وهمچنان مسافران مترو به عدد قبل از کرونا نرسیده اند، اخیرا مسافرین به مرز یک میلیون رسیده در حالی که این رقم قبل از کرونا در مرز ۱میلیون ۸۰۰ هزار مسافر به صورت ثابت بوده است.  

عبدالله پور تصریح کرد: در روزهای اخیر آمار مسافرین به یک میلیون نفر رسیده و این افزایش مسافر ناشی از آن است که شهروندان واکسن زده  و اطمینان بیشتری برای استفاده از وسایط حمل و نقل عمومی دارند و این واکسیناسیون به سیستم بهره برداری مترو نیزکمک می کند.

مدیر عامل شرکت بهره برداری متروی تهران و حومه ادامه داد: مهمترین مشکلی که وجود دارد ؛ شمار زیاد واگن هایی است که نیاز به اوِرهال دارند، که در حال حاضر هر اوِرهال قطار، مبلغی در حدود« 50 تا 60 میلیارد تومان» هزینه خواهد داشت.

او افزود: البته باید در نظر گرفت که ۳۳ قطار نیاز به اوِرهال دارد و باید حتما این مهم صورت بگیرد؛ که یکی از چالشهای مهم متروی تهران است و چالش دیگر این است که سیستم مترو سیستمی قدیمی است و نیاز دارد بروز رسانی شود، متاسفانه در سالهای اخیر هیچ تصمیمی برای بروز رسانی سیستم انجام نشده و تقریبا می توان گفت تکنولوژی دهه ۹۰ را دارد، کما اینکه در حال حاضر در آستانه ۲۰۲۲ قرار داریم  و در این گذر زمان نیاز است که سیستم مترو بروز رسانی شود.

عبدالله پور در ادامه با اشاره به اینکه در بخشهایی که متخصصان ایرانی ورود کردند خصوصا در سالی که بنابه فرمایش مقام معظم رهبری سال رفع موانع تولید است؛ گام برداشته شده به سمت تولید و ساخت داخل است، تصریح کرد: تولید داخل در حال مصرف در شبکه مترو است؛ اما به طور کلی متروی تهران با کمبود قطعات یدکی که تامین کنندگان خارجی دارند، مواجه است.  

او پیرامون سرفاصله زمانی حرکت قطارهای مترو اظهار داشت: سرفاصله زمانی حرکت قطارها ۴ دقیقه است و این زمان بالاترین ظرفیت‌ قطارها و سیستم مترو است که در حال حاضر می تواند صورت بگیرد و اگر احیانا ایستگاهی یا خطی با ازدحام مسافر روبرو شود، قطعا اعزام قطار فوق العاده صورت خواهد گرفت و با سرفاصله ۳ و نیم دقیقه در یک ساعت محدود، می توان سرفاصله زمانی را کاهش داد؛ ولی سرفاصله قطارها حداقل ۴ دقیقه است.

عبدالله پور با اشاره به اینکه منتظر تکمیل خط ۶ و ۷  از سیستم های کنترلی تا ایستگاهها هستیم، تصریح کرد: در حال حاضر سر فاصله حرکت قطارها در ایستگاه‌های فوق ، ۱۲ تا ۱۵ دقیقه است، که با افتتاح و بهره برداری کامل از این ایستگاه ها؛ این سرفاصله کاهش خواهد یافت. 

او افزود: در دو سه روز گذشته با تلاش همکاران و رغبت مسافران و طرح واکسیناسیون عمومی و ابلاغ واکسیناسیون عمومی با ۳۰۰ هزار دوز واکسن به ارگانها انجام گرفت؛ اندکی استقبال مسافران افزایش یافته و در حال حاضر در مرز یک میلیون مسافر قرار داریم؛ ولی در گذشته که شهر زیر زمینی قبل از شیوع کرونا یک میلیون و ۸۰۰ هزار مسافر داشت؛ هنوز مترو به این عدد نرسیده‌ است.  

عبدالله پور افزود: پیش بینی می شود؛ ان شالله با شروع سفرهای آموزشی که با حضور فیزیکی دانش‌آموزان، دانشجویان و کادر آموزشی کشور و شهر در سیستم آموزشی صورت بگیرد؛ این روند افزایشی، ادامه خواهد داشت.

مدیر عامل شرکت بهره برداری متروی تهران پیرامون پدیده دستفروشی و ادامه روند این فرآیند در متروی تهران اظهار داشت: متاسفانه معضل دستفروشی معضل مترو تهران نیست و بارها نیز این مساله اعلام شده ولی متاسفانه خبرنگاران به این نکته توجه نکرده و این مساله را باز نمی کنند و در واقع دستفروشی یک ناهنجاری اجتماعی  است؛ که ریشه در اوضاع اقتصادی کشور دارد .

او ادامه داد: واقعیت امر این است که کسی که اقدام به دستفروشی می کند؛قطعا برای امرار معاش وارد مترو می شود و این سوال مطرح است که واقعا از مترو چه انتظاری وجود دارد؟ که کدام مشکل حل شود؛ نهایت امر این است که پرسنل مترو دستفروشان را به بیرون هدایت کنند و از میان ۱۴۰ ایستگاه که بیش از ۱۶۰۰ گیت دارد، این دستفروشان می توانند وارد شهر زیر زمینی شوند. و به دستفروشی اقدام کنند؛ می توانند کیسه و کیفهایی را داشته باشند و در قطار آنها را باز کرده و به فروش برسانند .

عبدالله پور تصریح کرد: واقعیت امر این است که این معضل باید توسط ارگان‌های مربوطه حل شود؛ چرا که این معضل یک معضل اجتماعی است . یک سوال مطرح است که متولی دستفروشان در سطح خیابان کیست؟ قطعا همان متولی در زیر زمین نیز مسئول جمع آوری این معضل اجتماعی است . واقعیت این است که اگر انتظار رود که ایران خودرو پیرامون دستفروشان حوالی کارخانه ایران خودرو عکس العملی نشان دهد؛ باید همین انتظار هم از مترو داشت.

او تصریح کرد: وظیفه پرسنل مترو این است که دستفروشان را به سمت گیت های خروج هدایت کنند؛ که این کار توسط پرسنل و یگان حفاظت انجام می گیرد؛ منتها واقعیت این است که این فرآیند یک ناهنجاری اجتماعی بوده و باید تمامی ارگان‌ها دست به دست هم دهند تا بتوان این معضل را حل کرد. همه ارگان‌هایی که به نحوی متولی امر دستفروشی و بهزیستی و ... هستند.

بنابراین باید دید کدام ارگان ها متولی ساماندهی به وضعیت دستفروشان شهر زیر زمینی هستند کما اینکه با وجود همه معضلات اجتماعی این معضل کمی بیشتر خودنمایی می کند؛

به سراغ چند تن از این عزیزان رفتیم تا با پیشنهاد و سوالی از آنها نحوه ساماندهی ایشان را از زبان خودشان جویا شویم لذا در بحث و گفتگو نتیجه از این قرار شد:

دستفروش اول: آیا حاضرید با گرفتن یک غرفه در یکی از ایستگاه‌های مترو دست از دستفروشی بردارید ؟

خیر

چرا؟

چون این کار سرمایه می خواهد که من ندارم.

دستفروش دوم: خیر 

چرا؟

من قبلا در یکی از ایستگاه‌ها غرفه داشتم اما به دلیل مالیات و پولی که مترو از من دریافت می کرد، نتوانستم به کار در غرفه ادامه دهم.

دستفروش سوم: برای گرفتن غرفه به سرمایه نیاز دارم که متاسفانه این سرمایه موجود نیست.

دستفروش چهارم: خیر، علاقه‌ای به یکجا ایستادن ندارم.

مطالب فوق ناشی از آن است که دستفروشی نه تنها یک معضل اجتماعی است بلکه راهی آسان برای کسب درآمد بی دغدغه توسط افرادی است که سعی دارند دخلشان از خرجشان بیشتر شود.

عبدالله پور پیرامون واگذاری غرفه به دستفروشان اظهار داشت: بحث غرفه‌های تجاری مترو بسیار متفاوت از این ساماندهی دستفروشان در آنهاست و به احتمال زیاد از این فرآیند برداشت غلط شده استف لذا غرفه‌های تجاری بخشی از درآمدهای مترو تهران است، کما اینکه هزینه هایی که مترو در طول یک ماه دارد؛ بخشی از آن توسط غرفه‌های تجاری، فروش بلیت‌ و تبلیغات تامین می شود.

عبدالله پور یاد آور شد: این فرآیند به این شکل نیست که پول غرفه‌های تجاری صرف هزینه های دیگر شود؛ واقعیت این است که بخش عمده‌ای از هزینه های مترو را غرفه‌های تجاری، فروش بلیت و تبلیغات تامین می کند، لذا اگر مترو در این وضعیتی که قرار دارد و با دریافتی ها، ارز و یارانه دولت؛ غرفه‌ها را هم نتواند اجاره دهد؛ کمیته‌امداد دیگری راه بیفتد؛ دیگر برای متروی تهران نفسی باقی نخواهد ماند.  

او تصریح کرد: واقعیت این است که انتظار رود که غرفه‌ها به صورت مجانی به دستفروشان داده شود و از آن مالیات کسر نشود و اجاره گرفته نشود و ... که با این اوصاف دیگر مترویی در سطح شهر وجود نخواهد داشت؛ بنابراین به کار بردن چنین پیشنهادهایی باید با صعه صدر بیشتر و تفکر بیشتری صورت بگیرد؛ کما اینکه کسانی که در غرفه‌ها فعالیت می کنند، همه غرفه دار نبوده و غریب به اتفاق فروشنده و حقوق بگیر هستند؛ واقعیت امر این است که دستفروشان فرار رو به جلو دارند و می گویند به ما غرفه بدهید و اگر آنها را هم سازماندهی و ساماندهی کنند اصلا در یک جا بند نمی شوند؛ که کار فروشندگی داشته باشند.

او اذعان داشت: دستفروشان آزادی عملکرد را دوست دارند و ترجیحشان بر این است که با یک بلیت هزار تومانی وارد مترو بشوند؛ از صبح تا ساعت ۱۰ شب قطارهای مترو را دور بزنند و محصولات خود را به فروش برسانند و آنها آدم یک جا ثابت ماندن نیستند و در عین حال آنها بروند به مسافران مترو با ایجاد ترحم وایجاد حس همدردی جنسی را بفروشند و خارج شوند و اینکه انتظار رود که آنها در غرفه‌ای ساکن شوند و یا مترو غرفه‌ای را به صورت مجانی به ایشان بدهد؛ تقریبا می توان گفت؛ ناممکن است و در هیچ جای دنیا نیز چنین فرآیندی مرسوم نیست.

مدیر عامل شرکت بهره برداری متروی تهران در پایان خاطر نشان ساخت: فرآیند اداره هزینه های متروی تهران همانطور که مصوبه آن در شورای شهر و شهرداری  تهران موجود است بر پایه اجاره همین غرفه ها ، فروش بلیت و تبلیغات مترو است.

انتهای پیام /