حسین رفیعی که سریال «نارگیل» را آماده پخش از فیلیمو دارد، می‌گوید در سال‌های اخیر بدین شکل و به صورت جدی به گروه کودک و نوجوان پرداخته نشد، اما «نارگیل» سریال متفاوتی است که ۳ عروسک جذاب دارد و از ابتدا با نگاهی سینمایی ساخته شده است و فکر می‌کند بچه‌ها «نارگیل» را بپسندند.
حسین رفیعی مجری و بازیگر تلویزیون، سینما و تئاتر در گفتگو با پایگاه خبری دیباچه درباره جدیدترین فعالیت‌های خود اظهار کرد: قرار است در یک برنامه نمایشی-ترکیبی که این روز‌ها در مرحله پیش تولید است و احتمالا تا ۱۰ روز آینده به تولید می‌رسد، حضور داشته باشم همچنین در این برنامه که برای شبکه نسیم تولید می‌شود سیدجواد هاشمی نیز حضور دارد.
او با اشاره به اینکه سریال «نارگیل» را به نویسندگی حمزه صالحی، کارگردانی حمزه صالحی و سیدابراهیم عامریان و تهیه‌کنندگی سیدابراهیم عامریان آماده پخش دارد، گفت: این سریال ویژه کودک و نوجوان در ۱۵ قسمت تولید شده و اثری پُربازیگر است. همچنین یک فیلم سینمایی با همین نام ساخته شده است که فکر می‌کنم پس از پخش این سریال از پلتفرم فیلیمو، اکران می‌شود.
این بازیگر تلویزیون ادامه داد: در سال‌های اخیر بدین شکل و به صورت جدی به گروه کودک و نوجوان پرداخته نشد، اما «نارگیل» سریال متفاوتی است که ۳ عروسک جذاب دارد و از ابتدا با نگاهی سینمایی ساخته شده است. همچنین این سریال از قصه بسیار خوب، لوکیشن‌های جذاب، جلوه‌های ویژه خاص، گریم و لباس خوب و... بهره برده است و من فکر می‌کنم بچه‌ها «نارگیل» را بپسندند و جزو کار‌هایی باشد که خیلی دیده شود.
« رفیعی » با بیان اینکه سالهاست در حوزه کودک و نوجوان کار کرده است و تحصیلات آکادمیک در این زمینه دارد، تصریح کرد: شک نکنید اگر تمام تولیدکنندگان محتوا در عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر بخش کودک را جدی بگیرند، به لحاظ اقتصادی، فرهنگی و جذب مخاطب بسیار موفق می‌شوند.
این مجری افزود: در گذشته آثاری تولید شده است که بسیاری از افراد موفقیت آن‌ها را باور نمی‌کردند، اما رکوردی از خودشان برجای گذاشتند. به عنوان مثال زمانی که فیلم کلاه قرمزی، مدرسه موش‌ها و... اکران شد، بسیاری تصور نمی‌کردند که در این حجم وسیع فیلم‌های سینمایی کار کودک بدین شکل دیده شود.
بازیگر «دوقلوها» با اشاره به اینکه باید پذیرفت این جامعه دارای طیف مختلفی از مخاطبان است، گفت: ما نمی‌توانیم برای یک کشور پهناوری با افکار، اقلیم، گویش‌ها و زبان متفاوت در یک اتاق فکر محدود تصمیم بگیریم متاسفانه برخی از برنامه‌سازان ما در همه عرصه‌ها مخاطب را بر اساس شرایط خاص می‌بینند به عنوان مثال تصور می‌کنند ایران فقط تهران است در صورتی که اینگونه نیست و افکار متفاوتی در سطح کشور حاکم است.
رفیعی ادامه داد: به عنوان مثال در زمان‌های گذشته یکسری فیلم‌ها ساخته، در سینما‌های خاصی پخش می‌شد که مخاطب خود را هم داشت. بعد یکسری افراد گفتند این فیلم‌ها باید تبدیل به فیلم‌های هنری شود و شرایطش فرق کند این اتفاق باعث شد با یک انتخاب اشتباه همان سینما‌ها دیگر مخاطب خاصی نداشته باشند و حتی تعطیل شوند.
وی با بیان اینکه برخی از مدیران تلویزیون نیز در زمان‌های مختلف چنین تصمیماتی اشتباهی گرفته‌اند، تصریح کرد: یک زمان برنامه «نیمرخ» تولید می‌شد که مخاطبان خاصی داشت و مورد علاقه آن‌ها بود، اما یک عده گفتند این برنامه را مردم نمی‌پسندند در صورتی که نمی‌توان از سوی همه جامعه تصمیم گرفت. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که نظرات مختلفی داریم پس باید کلان‌تر فکر کنیم.
بازیگر «محرمانه» افزود: اگر به این موضوع در شبکه نمایش خانگی هم نگاه شود، باید بگویم که اگر قرار باشد در این رسانه نیز تنها سریال‌های معمایی، ملودرام عاشقانه و... ساخته شود، کم‌کم مخاطب خاص بیشتر می‌شود و مخاطب عام از دست می‌رود متاسفانه اگر کاری در سینما، سیما و تئاتر توفیق پیدا می‌کند، همه می‌خواهند به شکل آن کار موفق، اثری را تولید کنند چراکه نگاه اول در تولید اثر هنری بازار و برگشت سرمایه است همین مشکل در فضای مجازی نیز وجود دارد و این فضا آمده است ما را مدیریت و هدایت کند یعنی اگر اتفاقی رخ بدهد، دنبال‌کننده‌های من اگر زیاد باشند، من را مجبور می‌کنند نظری بدهم که شاید برایم حاشیه هم درست کند.
رفیعی تاکید کرد: ما باید کار فرهنگی را که درباره آن خوانده‌ایم، تخصص داریم و تجربه کرده‌ایم، انجام بدهیم چراکه جامعه ما بسیار ملموس، ساده و دوست داشتنی است و مردم کشور من همان‌هایی هستند که با ایشان در ارتباطم و صحبت می‌کنم و آن‌ها از من می‌پرسند چرا فلان برنامه دیگر تولید نمی‌شود؟ هنوز که هنوز است اگر سریال‌های دهه ۶۰ و ۷۰ از شبکه‌های سراسری پخش شود، مخاطب خاص خود را دارد و شاید رکورد بیننده را هم بزند چه بسا اینکه این اتفاق افتاده است. این موضوع باید ما را وادار به فکر کردن کند که چرا سریال‌هایی که با هزینه گزاف هم تولید می‌شوند، توفیق عمومی را پیدا نمی‌کنند این اتفاق در شبکه نمایش خانگی هم رخ می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه اساسا اینکه گفته می‌شود برخی فیلمسازان از تلویزیون کوچ کردند نادرست است، اظهار کرد: من به واسطه مدرک تحصیلی‌ام وارد تلویزیون شدم و فرزند صداوسیما هستم اگرچه قبل از ورود به تلویزیون کار هنری‌ام را انجام می‌دادم و در سال‌هایی که در تلویزیون فعالیت می‌کردم، در سینما و تئاتر هم مشغول بودم حال یک رسانه جدیدی به نام شبکه نمایش خانگی به سینما، تئاتر و تلویزیون اضافه شده است و اتفاقا همه دوستانی که در شبکه نمایش خانگی کار می‌کنند، از بدنه سینما، تلویزیون و تئاتر هستند.
بازیگر «ساعت خوش» ادامه داد: این فرضیه که بگوییم من اگر در شبکه نمایش خانگی کار می‌کنم یعنی از تلویزیون کوچ و یا با آن قهر کرده‌ام، اصلا درست نیست چراکه به هر حال قاب تلویزیون برای من مقدس بوده و هست، خانه اولم این رسانه است و با تلویزیون دیده شدم. مرزبندی یا سینما، یا تئاتر، یا تلویزیون، یا رادیو و یا دوبله از نظر من درست نیست چراکه تعداد هنرمندانی که برای مردم خاطره‌سازی کرده‌اند و دوستشان دارند، زیاد نیست و باید قدرشان دانسته شود و اگر نامهربانی، بی‌اخلاقی و یا بداخلاقی از سوی مسئولان، مدیران و مردم نسبت به این دوستان صورت بگیرد، به نوعی کم‌لطفی است چراکه واقعا عاشقانه کار می‌کنند.
رفیعی خاطرنشان کرد: ممکن است من در یک زمان و بنا به دلایلی بگویم که دیگر در فلان رسانه کار نمی‌کنم این مساله شخصی است و من فکر می‌کنم گذشت زمان ممکن است همه چیز را تغییر بدهد. من و همه همکارانم برای مردم جان می‌دهیم و یک هدف مشترک داریم که آن هم اجرای کار هنری برای مخاطبان است. عموم مردم عاشقانه هنر را دوست دارند، هنر را می‌فهمند و هنرمند هستند. اینکه می‌گویند هنر نزد ایرانیان است و بس، شعار نیست و واقعا درست است. اگر مردم به ما عزت و اعتبار ندهند، قیمتی نمی‌شویم چراکه ما آمده‌ایم قیمت پیدا کنیم، اما به هر قیمتی هم حاضر نیستیم هر کاری را انجام بدهیم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه هنوز واکسن نزده است، عنوان کرد: من هنوز واکسن نزده‌ام چراکه هنوز نوبتم نشده است البته زمانی که سر پروژه «نارگیل» بودم، سیدابراهیم عامریان یکی از کارگردانان و تهیه‌کننده کار دلشوره کرونا را داشت و ما زمانی که سر این پروژه بودیم هر ۵ تا ۶ روز تست کرونا می‌دادیم و موردی هم داشتیم که یکی از دوستان دچار مشکل شد و نیامد، اما متاسفانه علی سلیمانی یار مهربان و دوست چندین و چند ساله من سر کاری کرونا گرفت و شرایط به گونه‌ای پیش رفت که امروز در میان ما نیست.
بازیگر «دانی و من» ادامه داد: ما از ابتدای شیوع کرونا مشغول به کار هستیم و خود من در زمانی که کرونا اوج گرفته بود، در شبکه جام جم مجری یک برنامه زنده بودم و دوستانم در آن زمان به کرونا مبتلا شدند. واقعا بچه‌های صداوسیما در خط مقدم کرونا بودند، پا پیش نکشیدند و همچنان ادامه دارد، اما متاسفانه دوستان زیادی را در این مدت از دست دادیم. ما باید یاد بگیریم با این ویروس زندگی کنیم چراکه معلوم نیست تا چه زمان کرونا مهمان زمین است و نمی‌شود تمام فعالیت را به دلیل کرونا منحل کرد.
رفیعی تاکید کرد: ما هم مانند همه اقشار جامعه که مشغول فعالیت هستند، کار می‌کنیم، اما متاسفانه هیچ‌کس نپرسید بچه‌های تئاتر در این مدت چه می‌کنند در صورتی که بسیاری از آن‌ها آسیب‌های جدی دیده‌اند و باید بپذیریم که در جا‌هایی خوب مدیریت نکردیم.
وی در پایان با اشاره به اینکه فقط هنرمندان نیستند که واکسن نزده‌اند بلکه بسیاری از افراد هستند که هنوز واکسن دریافت نکرده‌اند، گفت: از دست دادن یک هنرمند درست است که باعث تاثر عده‌ای می‌شود، اما یادمان نرود خانواده‌های زیادی در این مدت عزادار شده‌اند و تنها نباید یک قشر را ببینیم. من هم خودم را مثل همه مردم ایران می‌بینم و زمانی که نوبتم شود، واکسن می‌زنم، اما با رعایت پروتکل‌ها به کارم ادامه می‌دهم. ما باید از خودمان در مقابل این خطر مراقبت کنیم، نترسیم، پروتکل‌ها را جدی بگیریم و برای خودمان، جسم‌مان و خانواده‌مان اهمیت قائل شویم.
