رامین ناصر نصیر با اشاره به وضعیت نامساعد تلویزیون گفت: بسیاری از هنرمندان امروز با تلویزیون قهر کرده‌اند و تلویزیون برای بهتر شدن وضعیتش نیاز دارد که این هنرمندان را برگرداند.
رامین ناصر نصیر بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار دیباچه، اظهار داشت: مدت‌ها است که تلویزیون دیگر مثل گذشته به ساخت سریال‌های طنز توجه ندارد و یکی از اصلی‌ترین دلایل این موضوع می‌تواند مشکلات بودجه باشد که به طور کلی تولیدات تلویزیون را کاهش داده و به تبع آن آثار طنز نیز کاهش پیدا کرده‌اند.
ناصر نصیر ادامه داد : سریال‌های خوب تلویزیون معمولاً فقط در مناسبت‌ها ساخته و پخش می‌شوند و از طرفی آنتن تلویزیون بیشتر توسط برنامه‌های گفت‌وگو محور پر می‌شود. کاملاً مشخص است که این رسانه سیاستی جدید را برگزیده و اینکه این وضعیت انتخاب تلویزیون است یا به آن تحمیل شده را باید بیشتر مورد بررسی قرار داد.

او ادامه داد: از طرفی پیش از اینکه بودجه و تولید مطرح باشد، سریال‌های طنز تلویزیون به یک تکرار دچار شده بودند که اکثر آنها قصه یک ساختمان را دنبال می‌کردند و در اپیزودهای مختلف هر شب پخش می‌شدند، به طور قطع در این زمان که اینگونه سریال‌ها بسیار تکراری شده بود نیاز به یک خلاقیت داشتیم که شاید برخی سریال‌ها این خلاقیت‌ها را داشتند اما برخی مواقع کج‌سلیقگی مسئولان تلویزیون نیز مانع ادامه روند تولید آثار متفاوت می‌شد و البته نباید این نکته را نیز فراموش کرد که اکثر آثار طنز همانطور که اشاره کردم تکراری بودند و دلیل این وضعیت بیشتر به تنبلی تولیدکنندگان و مسئولان تولید برمی‌گردد.
این بازیگر در ادامه گفت: خط قرمزهای بی‌منطق نیز هر روز در تلویزیون بیشتر می‌شود و اعمال سلیقه‌ها نیز بیشتر به چشم می‌خورند که معمولاً سلیقه‌های خوب و جالبی نیستند و مسائل اصلی و مهم جامعه نیز اجازه مطرح شدن ندارند. به همین دلیل دست سازندگان سریال‌های طنز به شدت بسته است و باید به ناچار به سراغ سریال‌هایی با قصه‌های فانتزی بروند و یا مسائلی را در دنیای واقعی روایت کنند که دور از واقعیت جامعه است. در این شرایط که تلویزیون گویا قصه‌هایش مربوط به جامعه‌ای دیگر است مخاطب علاقه‌ای به دیدن سریال‌های تلویزیون ندارد.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «قهوه تلخ» در ادامه اظهار داشت: وقتی فیلمساز نمی‌تواند مسائل اصلی جامعه‌اش را مطرح کند و مخاطب نیز جامعه را در آثار تلویزیون نمی‌بیند، طبیعی است که هر دو به رسانه‌های دیگر رجوع می‌کنند. محدودیت‌های غیر منطقی بسیاری در تلویزیون دیده می‌شود که بسیاری از هنرمندان را از خود گریزان کرده و به سمت دیگر رسانه‌ها که به دلیل فضای بازشان جذاب‌تر به نظر می‌رسند سوق داده است. تلویزیون زمانی برای هنرمندان محبوبیت دارد که بتوانند در آن به راحتی مسائل مختلف جامعه را مطرح کنند و برای مخاطبان نیز زمانی محبوب است که مسائل اصلی جامعه‌شان را در آن ببینند.
ناصر نصیر تصریح کرد: تلویزیون به یک خانه‌ تکانی اساسی و مهم در زمینه‌های مختلف نیاز دارد. باید دیدگاهی که در تلویزیون حاکم است تغییر کند و یک نگاه جدید با رویکردی که تلویزیون را به رسانه ملی بودن نزدیک‌تر کند به وجود بیاید. امروز خیلی‌ها با تلویزیون قهر هستند و مسئولان در نحوه تعامل و حتی زیبایی‌شناسی باید تغییر عقیده بدهند و در لایه‌های میانی مسئولینی باید حضور داشته باشند که به موضوعات و مسائل فرهنگی شناخت و آگاهی کامل داشته باشند.
وی در پایان تأکید کرد: هدف تلویزیون این بوده که دانشگاه باشد، باید بررسی کرد و حتی نظرسنجی کرد که این سیاست و نگاه را امروز در تلویزیون چقدر می‌بینیم؟ تلویزیونی که در انحصار ستاره مربع‌ها قرار گرفته نمی‌تواند دانشگاه باشد، چرا که مجبور است زیر بار همین ستاره مربع‌ها برود و به خواسته‌های آنها عمل کند.