وی در پاسخ به این پرسش که استقبال مخاطبان از موسیقی آذری چگونه است گفت: موسیقی آدربایجان همیشه مخاطب خاص خود را داشته اما در این هفت، هشت سال اخیر مخاطبان آن سه چهار برابر شده است. ترکیب موسیقی پاپ و فانتزی فولکلور آذرباییجانی باعث شده نه تنها ترک زبان‌ها بلکه فارس زبان‌ها و غیر هموطنان در خارج از کشور به این موسیقی علاقمند شوند و به کنسرت‌های ما بیایند.

رحیم شهریاری افزود: بیست سال پیش زمانی که گروه"آراز" را تشکیل دادم،اساتید موسیقی آذرباییجانی به دلیل اینکه دیدند آلات موسیقی غربی و پاپ با موسیقی آذری ترکیب شده انتقاداتی کردند اما این انتقاد به جهت فراگیر نبودن ارتباطات در فضای مجازی خیلی مطرح نشد و تنها در محافل عمومی به صورت چهره به چهره بیان میشد. من به جهت اینکه کارم را بلد و تحصیل کرده دانشگاه بوده و چندین سال موسیقی اصیل کار کرده بودم،احساس کردم موسیقی آذربایجانی در کشور، دچار نوعی کسالت شده و نیاز به تقویت دارد. بنابراین با ایجاد گروهی از موزیسین‌های جوان ایرانی و باکویی تصمیم گرفتم موسیقی ایران را با باکو به صورت تلفیقی ترکیب کنم و با استفاده از اشعار حافظ و مولوی جوانان را با موسیقی فولکلور آشتی دهم؛با این هدف جلو رفتم و به لطف خدا در این 22 سال 17 آلبوم موسیقی روانه بازار کردم که این موضوع رکوردی برای موسیقی پاپ است. در موسیقی سنتی خوانندگانی مانند "علیرضا افتخاری" و"شهرام ناظری" شاید 50 آلبوم موسیقی داشته باشند اما در موسیقی پاپ و از میان خوانندگانی مانند شادمهر عقیلی،خشایار اعتمادی،حمید حامی،محمد اصفهانی ،سعید شهروز و بنیامین و گروه آرین فکر نمی‌کنم هیچ کدام 10 آلبوم هم داشته باشند اما ما با موسیقی آذرباییجانی 17 آلبوم صوتی و تصویری و چندین کنسرت در خارج و داخل کشور برگزار کرده‌ایم و حتی رکوردار کنسرت‌های خارج از کشور هستیم.

این خواننده آذری زبان در رابطه با فضای کنسرت‌های گروه آراز و استقبال نسل جوان عنوان کرد: درحال حاضر 50 درصد از مخاطبین ما از میان جوانان هستند؛در گذشته یعنی حدود 20 سال پیش 80درصد از مخاطبان کنسرت‌ها را میانسالان وافراد مسن تشکیل می‌دهند که می‌آمدند تا خاطرات موسیقی قدیمی را زنده کنند. اما الان 50 درصد زیر 20 سال هستند و روز به روز به تعداد قشر جوان مخاطب کنسرت‌های ما اضافه می‌شود.

وی درخصوص وضعیت حال حاضر موسیقی محلی و دلیل استقبال کم مخاطبان جوان از آن بیان داشت: این موضوع چند علت دارد اول اینکه فرهنگ سازی در وزارت ارشاد و صدا وسیما کم شده است، نشان ندادن آلات موسیقی در تلویزیون،کمکاری اهالی موسیقی فولکلور که در حیطه کاری خود نوآوری نمی‌کنند و معتقدند این موسیقی آنتیک است و نباید به آن دست زد از دلایل دیگری است که به این موسیقی ضربه زده است در حالیکه شرایط موسیقی نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورها به صورتی است که جوانان دیگر تحمل شنیدن سه تار یا تک نواز تنبور در دستگاه ابوعطا و ماهور را ندارند؛الان جوانان دوست دارند موسیقی پرانرژی تر گوش بدهند وبا هزار کلک می‌توان آنها را با موسیقی بومی و محلی آشنا و علاقمند کرد که این کار مستلزم شرایط اقتصادی و همکاری وزارت ارشاد و صدا و سیما است.

رحیم شهریاری ضمن اشاره به این موضوع که مدتی است در جشنواره‌های موسیقی شرکت نمی‌کند،گفت: ده سال پیش که در یکی دو جشنواره حضور داشتم متوجه شدم کیفیت جشنواره‌ها بسیار پایین است؛ جشنواره‌هایی که 18 سال پیش به کمک آقای "مرادخانی" در مرکز موسیقی برگزار میشد بسیار پربار بود به طوریکه در یک فستیوال موسیقی فجر 10 گروه خارجی با کیفیت بالا شرکت می‌کرد؛در چندسال اخیر هنر ما وارد سیاست شد و  دیگر کمتر گروه‌های خارجی به این جشنواره‌ها می‌آیند و اگر هم شرکت کنند عموما از گروه‌های درجه 3، 4و 5 هستند؛ گروه‌های داخلی‌ هم کسل کننده شده بودند و در تمام جشنواره‌ها هم همان آهنگهای همیشگی و همان خواننده‌ها حضور داشتند در نتیجه جشنواره به ته کشیده شد و من هم به همین دلیل کنار کشیدم. البته برگزار کنندگان جشنواره متوجه شدند و خوانندگان پاپ جوانی را دعوت کردند که یک زمان موسیقی آنها را رد می‌کردند و حتی به آنها مجوز نمی‌دادند تا خرج فستیوال را درآورده و مخاطب جذب کنند.اما این کار هم بی فایده بود چون مردم به جشنواره بی اعتماد شده‌اند البته درکل در این باره نمی‌توانم نظر قطعی بدهم به این دلیل است که 10 سالی است دیگر در جشنواره شرکت نمی‌کنم.

وی در انتها گفت: همیشه ما در هر پستی باشیم دیر می‌جنبیم به طور مثال یک مسابقه در اروپا به نام تلنت برگزار می‌شود که 15 سالی است شروع شده و در همین ترکیه این برنامه به شکلی دیگر انجام میشود؛ این روزها در شبکه 3 شبیه به این برنامه پخش می‌شود درواقع ما 15 سال بعد دست به این کار زده‌ایم . برنامه‌های صدا و سیما از دکور گرفته تا موضوع شبیه به برنامه‌هایی است که در خارج از کشور چندین سال است اجرا می‌شود؛چندین سال موسیقی پاپ را بایکوت کردند و به جوانان با استعدادی که خیلی راحت می‌توانستند جلوی موسیقی وارداتی را بگیرند اجازه کار ندادند و الان که مجوز داده‌اند تازه متوجه شده‌اند که تعداد مخاطبین موسیقی‌های آن ور آبی خیلی کمتر شده است؛من شاهد این قضیه هستم که امروز خواننده‌های پاپ ما در خارج از کشور بسیار پرطرفدار هستند به طوری که دیگر خواننده‌های لس آنجلسی نمی‌توانند از آنها پیشی بگیرند اما ای کاش این میدان را از همان ابتدا باز می‌کردند باز هم خدا را شکر فضای موسیقی پاپ باز شده و حال این موزیک در همه جای دنیا به گوش ایرانیان می‌رسد.

گفت و گو از: اعظم صفایی