سید مسعود آریادوست: امکان ندارد در هفته چندبار با پله‌های برقی خاموش و از کار افتاده مواجه نشویم. انگاری جزء لاینفک پله‌های برقی است که هر از چندگاهی از کار بیفتند و اینگونه نفسی تازه کنند. « صمد شفایی » دبیر انجمن صنفی قطعات آسانسور و پله برقی ضمن گفت‌وگو با "دیباچه" یکی از دلایل این موضوع را در به کارگیری قطعات کم کیفیت ارزیابی کرد. شفایی عدم تسویه حساب به موقع با پیمانکاران مربوطه را نیز بی ارتباط با این موضوع ندانست.

شفایی در خصوص رعایت استانداردهای لازم در زمینه نصب و اجرای پله برقی گفت: استانداردهایی که در ایران در رابطه با پله برقی رعایت می‌شود، یک استاندارد تشویقی است نه اجباری. رعایت استاندارد پله برقی مثل آسانسور نیست که استانداردها بالاجبار باید رعایت شوند. در حال حاضر برای پله برقی استاندارد اجباری وجود ندارد. جهت بازدید پله برقی‌های موجود تعداد 15 شرکت بازرسی فعال هستند که از سازمان اداره استاندارد مجوز دارند. ضمن بازرسی پله برقی‌ها، تاییدیه داخلی صادر می‌شود که این تاییدیه مذکور مورد تایید سازمان شهرداری نیست. امید است تا اواخر سال 99 این استاندارد الزامی شود و از حالت تشویقی خارج گردد.

او در خصوص استاندارد پله‌ برقی‌های مترو و پل‌های عابر پیاده گفت: البته این پله‌های برقی حین ساخت و تولید از استانداردهایی برخوردار هستند. کارخانه سازنده، ضمن رعایت استانداردهایی دست به تولید می‌زند. در این مورد ما مشکل نداریم. ولی در خصوص اجرای استانداردهای لازم در محل ساختمان، مباحثی مطرح است. رعایت این استانداردها به صورت تشویقی مطرح است نه اجباری. در آینده همانطور گه گفته شد، این تشویقی بودن استاندارد به صورت اجباری اعمال خواهد شد.

او ادامه داد: پله برقی مثل آسانسور وقتی نصب و راه اندازی شد باید تحت نظر یک شرکت توانمند، چک شود و موارد ضروری در قبال رعایت اصول ایمنی کنترل گردد. این بستگی به مالک ساختمان دارد. هیچ شرکتی حاضر نیست به صورت رایگان این موضوع را انجام دهد. برای این کار باید درخواستی صورت بگیرد. این روال کار در مورد عموم پله برقی‌ها صادق است.

وی در خصوص خرابی بیش از اندازه پله برقی‌های مترو و پل‌های عابر پیاده گفت: خرابی مداوم و طولانی مدت پله برقی‌های مترو و پل‌های عابر پیاده، رابطه مستقیمی با عدم تسویه حساب با پیمانکار دارد. وقتی هزینه مربوطه پرداخت نشود هیچ شرکتی به صورت مجانی پله‌ای را تعمیر نمی‌کند. وقتی بحث هزینه نگهداری مطرح می‌شود، شاید خریدار (شهرداری یا مترو) توان این هزینه را نداشته باشد. لذا به کرات شاهد خرابی‌های طولانی مدت پله برقی می‌توانیم باشیم.

او تصریح کرد: طبیعتا برای نگهداری پله برقی باید بین پیمانکار و کارفرما(هر نهاد و ارگانی که باشد) قراردادی دال بر تعمیر و نگهداری پله برقی منعقد می‌شود. وقتی این قرارداد منعقد نگردد، حین خرابی پله برقی، زمان تعمیرات طولانی می‌شود. بعضا این کار نیز صورت نمی‌گیرد. تعمیرات که مجانی نیست. باید هزینه‌ای پرداخت شود تا پله برقی مربوطه مجدد راه‌اندازی گردد.

او ابراز داشت: شهرداری به عنوان یک مشتری، قطعا پله برقی‌های زیادی دارد. وقتی کنکاش می‌کنیم، شاهد پیمانکارهایی هستیم که با آنها تسویه حساب صورت نگرفته است. مادام که شهرداری با پیمانکاران تسویه حساب نکرده، پیمانکار توان انجام کارهایی از جمله تعمیر و راه اندازی مجدد پله برقی را ندارد. در اینجا بحث تعهد و قرارداد مطرح است. اگر پله برقی جایی خراب است و کار نمی کند، مطمئن باشید بحث ساپورت مالی قضیه مطرح است.

او با اشاره به حوادثی که در حین استفاده شهروندان از پله برقی رخ می‌دهد گفت: اگر حین استفاده شهروندان از پله برقی مشکلی برای فردی ایجاد شود، بر اساس قانون باید مجری، شرکت سازنده و همچنین کارفرما پاسخگو باشند.

او در پاسخ به این سوال که استاندارد پله برقی‌های تهران نسبت به پایتخت‌ سایر کشورهای منطقه چگونه است، ابراز داشت: باید بدانیم که قطعا ما از کشورهای همسایه وضعیت بهتری داریم. البته در منطقه، ترکیه اوضاع بهتری دارد؛ چراکه از تکنولوژی اروپا استفاده می‌کند. اما ما با شرکت‌های اروپایی و آمریکایی همکاری‌های لازم را نداریم. عموم پله برقی‌های وارداتی به ایران نیز از کشورهای شرقی وارد ابران می‌شود. بر همین اساس می‌توان گفت که کیفیت سرویس‌دهی در ایران نسبت به کشورهای همسایه بهتر است.

وی تصریح کرد: قطعات تولید در ایران اوضاع خوبی دارد که بعضا به خارج صادر می‌شوند. هزینه تمام شده قطعه‌های تولیدی در ایران بعضا به دلایل مختلفی افزایش می‌یابد. در مورد قطعات پله برقی نیز هم جنس پلاستیکی وجود دارد و هم جنس فلزی. نهایتا بستگی به خریدار دارد که از کدام جنس استفاده کند. اگر فرد توان مالی خوبی داشته باشد، سعی می‌کند بهترین قطعه را خریداری کند. اکنون هر گونه قطعه‌ای در بازار موچود است. خریدار باید تصمیم بگیرد که کدامیک را خریداری کند.

وی گفت: علت وجود تعداد زیادی از پله برقی‌هایی که در سطح شهر تهران خراب هستند را باید در قطعات بی‌کیفیتی جستجو کرد که توسط خریدار تهیه و در یک پروژه مورد استفاده قرار می‌گیرند. این قطعات کم کیفیت نه خدمات پس از فروش دارند و نه پشتیبانی. در حقیقت شهرداری و سازمان استاندارد نیز از به کارگیری این قطعات کم کیفیت در پروژه‌های مختلف، ضمن ارائه دستور العمل‌هایی حمایت می‌کنند. این دو سازمان دست خریدار را برای تهیه هر قطعه‌ای باز گذاشته‌اند. درست مثل این است که در ایران ماشین بنز و پراید به عنوان خودرو مجوز خرید دارند. کیفیت کدام یک بهتر است؟ در خصوص تهیه قطعات پله برقی پل‌های عابر پیاده و مترو نیز همین روال جاری است.