دیباچه: حسین قناعت کارگردان فیلم سینمایی «دزد و پری» گفت: آموزش دادن و سرگرم کردن همزمان کودکان در سینما کار مورد علاقه من است و دغدغه همیشگی‌ام این بوده که بتوانم کودکان را سرگرم کنم و آن‌ها را آموزش بدهم. اتفاق مثبتی در این حوزه رخ داده است: با جدا شدن جشنواره کودک و نوجوان از یکدیگر، شرایط فعالیت در این حوزه هم امیدوار کنندهتر شده است.
به گزارش خبرنگار سینمایی
دیباچه؛حسین قناعت یکی از کارگردان‌هایی‌ست که به ساخت فیلم در حوزه کودکان علاقه زیادی دارد و با وجود تمام سختی‌هایی که فیلمسازها در این حوزه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، همچنان برای کودکان فیلم می‌سازد. این در حالی‌ست که سینمای ما از کمبود آثاری در حوزه کودک و نوجوان به شدت رنج می‌برد. قناعت این روزها «دزد و پری» را روی پرده سینماها دارد که با استقبال خوبی هم از سوی مخاطب‌ها روبه‌رو شده است.
*سرگرم کردن کودکان در سینما کار مورد علاقه من است
فیلمسازی برای کودکان دغدغه همیشگی شماه بوده است و دوباره با یک فیلم موزیکال در ژانر کودک و نوجوان به سینما برگشته‌اید.
فیلمسازی در حوزه کودک و نوجوان یک سلیقه است و به خود فیلمساز بازمی‌گردد. آموزش دادن و سرگرم کردن همزمان کودکان در سینما کار مورد علاقه من است و دغدغه همیشگی‌ام این بوده که بتوانم کودکان را سرگرم کنم و آن‌ها را آموزش بدهم. اتفاق مثبتی در این حوزه رخ داده است: با جدا شدن جشنواره کودک و نوجوان از یکدیگر، شرایط فعالیت در این حوزه هم امیدوار کنندهتر شده است.
*فضای فکری کودک و نوجوان متفاوت است
جدا شدن این دو بخش چه کمکی می‌کند؟
خب ببینید؛ جوان بیست‌ساله و بیست‌وپنج‌ساله شاید به لحاظ تفکر آن‌قدر با یکدیگر فرق نداشته باشند که کودکان و نوجوان‌ها، دنیای ذهنی متفاوتی دارند. دنیای کودک هفت یا هشت ساله با یک نوجوان سیزده یا چهارده‌ساله بسیار متفاوت است. این جداسازی بسیار لازم بود. وقتی تمام فیلم‌ها کنار هم قرار بگیرند در انتخاب فیلم‌ها دچار مشکل می‌شویم در حالی که با جداسازی این دو بخش دیگر این اتفاق رخ نخواهد داد.
با شرایط حاکم بر جامعه خیلی سخت است فیلم شاد بسازید
فیلمسازی برای کودکان کار سختی است؟
خیلی سخت است! از دو نظر کار بسیار دشواری‌‍ست: اول این‌که فیلمساز باید ذهن خود را بکر نگه دارد و با نگاهی شاد به دنیا بنگرد. باید دنیا را پر از رنگ ببیند که در حال حاضر کار بسیار دشواری‌‍ست. با شرایطی که این‌روزها بر جامعه حاکم است، خیلی سخت است که چشم‌تان را بر همه‌چیز ببندید و فیلمی شاد بسازید. بعد از آن شرایط ساخت است؛ ساخت کار کودک بسیار متفاوت است چرا که آن‌ها بازیگر نیستند و جنس بازی آن‌ها فرق دارد. فضای پشت صحنه باید سالم و بدون حاشیه باشد. با وجود تمام این‌ها، کار در این حوزه برای من که فیلمسازی برای بچه‌ها را دوست دارم، لذت‌بخش است.
*
فیلمسازهای جوان دوست دارند با اولین فیلم خود، به اصطلاح بترکانند
به همین علت است که فیلمسازهای جوان وارد این حوزه نمی‌شوند؟
نه! دلیلش این است که هر فیلمساز جوانی دوست دارد با اولین فیلم خود، به اصطلاح جوان‌ها بترکانند! اگر شما ده فیلم کودک هم بسازید جدی گرفته نمی‌شوید. از طرفی، فیلم‌های کودک شانس اکران ندارند. این‌ها فیلمساز را پس می‌زند و از این حوزه دورش می‌کند.
*چهارسال‌ونیم برای اکران «دزد و پری» صبر کردم
شما برای اکران فیلم‌هاتان با مشکل مواجه می‌شوید؟
بعد از فیلم «من و نگین دات کام» که سال 1382 توانست هفت جایزه اصلی را در جشنواره کودک اصفهان بگیرد، فکر می‌کردم ترکانده‌ام در حالی که این‌گونه نبود و بیش از چهار سال برای اکرانش انتظار کشیدم. چند سالی بود که سینمای کودک را رها کرده بودم و دوباره با فیلم موزیکال «دزد و پری» به این حوزه برگشتم.
*فیلم‌های موزیکال شادی ناخودآگاهی برای بچه‌ها می‌آورد
در مورد فیلم‌های موزیکال بیشتر صحبت کنید چرا که در سینمای ما کمتر تجربه شده است.
فیلم‌های موزیکال شادی ناخودآگاهی برای بچه‌ها می‌آورد. موزیک در فیلم مثل زنگ تفریح می‌ماند و کودک را برای دیدن ادامه فیلم آماده می‌کند. وقتی کودک درگیر قصه شد، پس از چند دقیقه دوباره موسیقی و شادی نشات گرفته از آن، او را برای ادامه فیلم آماده می‌کند. کودک به شادی نیاز دارد چرا که نمی‌تواند یک فیلم 90 دقیقه‌ای را ببیند. نیاز دارد که آواز بخواند و کف بزند. جالب است که بدانید دختر من انیمیشن‌های دوبله شده‌ای را می‌بیند که در تیتراژ پایانی آن، موزیک شادی است که به آن اضافه شده و ایرانی‌ست. او بارها این موزیک را پخش و با آن شادی می‌کند. بچه‌ها این را دوست دارند و ما چیزی را به‌شان می‌دهیم که دوست دارند.
*«دزد و پری» بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شد
دخترتان «دزد و پری» را دوست داشت؟
بله این فیلم را دوست داشت؛ حتی نقش کوتاهی را هم در فیلم بازی کرده است. «دزد و پری» جایزه بهترین فیلم را از نگاه تماشاگران در جشنواره فیلم کودک دریافت کرد.
*کانون در تمام این سال‌ها به اندازه اسمی که داشته عمل نکرده است
زمانی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان زمانی در ساخت فیلم‌های این‌چنینی پیش‌قراول بود و بزرگ‌ترین فیلمسازهای ما مثل عباس کیارسیتمی، جعفر پناهی و... در کانون فیلم‌های ماندگاری ساختند. موافقید که ضعف کانون در سال‌های اخیر باعث کمبود فیلم‌های خوب در این حوزه شده است؟
تمام کسانی که مثل من با کتاب‌ها و فیلم‌های کانون رشد کرده‌اند، احترام خاصی برای کانون قائلاند. متاسفانه در این سال‌ها کانون خیلی بد عمل کرده است. نه تنها در بخش سینما که در زمینه ادبیات هم بسیار ضعیف بوده است اما در یک سال گذشته کانون کارهای خوبی را دوباره بازنشر کرده است. کانون در تمام این سال‌ها به اندازه اسمی که داشته عمل نکرده، اما همین که کارهای قدیمی خود را پس از دو دهه بازنشر می‌کند و ما می‌توانیم «ساز دهنیِ» امیر نادری را با کیفیت عالی ببینیم، قابل قبول است.
*«کودکان، فاصله سنی خردسالی تا نوجوانی را خیلی زود طی می‌کنند»
و حرف آخر...
اگر بخواهم صحبت‌هایم را دایره‌وار تمام بکنم، باید بگویم که کودکان، فاصله سنی خردسالی تا نوجوانی را خیلی زود طی می‌کنند و به جوانی می‌رسند. مسئولان باید به فکر توشه فرهنگی برای آن‌ها باشند. ما ایرانی هستیم و تلاش می‌کنیم کودکان را با قصه‌های ایرانی و قهرمان‌های ایرانی آشنا کنیم، اما باید شرایط فراهم بشود و تا دیر نشده از طریق سینما با کودکان صحبت کنیم.
