پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳  |  Thursday, 28 March 2024

دیباچه

کد خبر: ۱۸۲۵۸
تاریخ انتشار : ۵۶ : ۱۳ - ۲۸ تير ۱۳۹۵
دیباچه: وقتی صحبت از مد و طراحی لباس می شود، اولین تداعی‎ها مربوط به کت واک ها و راه رفتن مدل ها در لباس هایی با طراحی جدید و مرور مجله ها و عکس های مدل‌ها می شود. متاسفانه در ایران با این که این دو فعالیت به شکل قانونی تعریف شده‌ و در اختیار مجریانش قرار گرفته‌اند اما در حوزه رسمی به شکل کم رنگی اتفاق می افتند و به این دلیل که نیاز زیادی به این فعالیت ها برای شکل گرفتن ارتباط بین تولید کننده و مخاطبش وجود دارد و در بستر رسمی چندان اجازه بروز ندارد به شکل زیرزمینی و پنهان به زیست خودش ادامه می دهد تا مجرای رسمی برای این فعالیت ها تعریف شود. در این خصوص با مهران ضیغمی؛ مدل و بازیگر تئاتر و... گفت وگو کرده ایم.



دیباچه-ضیغمی1

موسساتی مانند ویولت، مد نو، بهپوشی و... به مد و آموزش در این حوزه با مجوز فرهنگ و ارشاد اسلامی و به شکلی قانونی در راستای مد اسلامی-ایرانی می پردازند و در کنار اینها در جشنواره ها و نمایشگاه هایی که در حوزه مد و لباس برگزار می شوند چندان به شو زنده لباس پرداخته نمی شود کما این که این مسئله در وزارت ارشاد و بنیاد ملی مد و لباس تعریف شده است. نظر شما در این خصوص چیست؟

دلایل زیادی برای برگزاری شو زنده لباس وجود دارد البته ممکن است بعضی از دلایل و نگرانی هایشان درست و در خیلی از قسمت ها نادرست باشد. درواقع این شکل از تصمیم گیری تعمیم جز به کل است. در حوزه فشن شو یکسری خطوط قرمزی در کشور ایرانی و اسلامی ما وجود دارد که نمی توانیم به آن خطوط نزدیک شویم ولی کاش متخصصان مد و لباس ما فرهنگ شو و مدلینگ را اسلامیزه و ایرانیزه می کردند مانند کاری که موسسات قانونی مدلینگ انجام می دهند. ما در عرصه های مختلف نشان داده ایم که هر آن چیزی را که وارد ایران شده است توانسته ایم ایرانیزه و اسلامیزه اش کنیم از مراسم فرش قرمز بگیرید تا خیلی از اتفاقات و مراسم های دیگری که از سمت غرب وارد شدند و ما توانستیم به شکلی این‌ها را برگزار کنیم که هیچ اتفاق بدی در حوزه فرهنگ ما نیفتد و از هیچ خط قرمزی هم رد نشدیم. در نهایت امر هم منجر به شکلگیری اتفاقات خوبی هم شد.

 

در حوزه شوی زنده لباس به شکل رسمی آن محدودیت های فراوانی وجود دارد که به مسائل آن واقف هستید؛ که به نظر می رسد بخشی از این مسائل مربوط به سوءتفاهم هایی است که به مرور ایجاد شده اند. نظر شما چیست؟

به این دلیل که در این حوزه محدودیت بسیار زیادی وجود دارد، شو زنده لباس به جای این که به شکل رسمی و از مجرای قانونی شکل بگیرد به شکل زیرزمینی صورت می گیرد که به دلیل پنهان بودنشان نظارتی بر روند و شکل اجرایشان وجود ندارد. این اتفاق به شکل بدی آسیب زننده است و ممکن است دنیای مد کشور را به خطر بیندازد و ارگان ها و مسئولان دیگر را حساس کند زیرا همچنان به شکل زیرزمینی ادامه پیدا می کند و نیاز است که به سرعت راجع به این مقوله فکر شود. شما در نظر بگیرید موسساتی هم که به شکل قانونی و اسلامی به این حوزه می پردازند برای برگزاری یک شوی لباس دچار مشکلات زیادی هستند به تازگی عکس های موسسه ویولت را می دیدم که بر اساس تعاریف و دستورات اسلامی در این حوزه کار می کنند؛ که کارهای با کیفیتی را ارائه می دهند. شما می بینید موسساتی که به شکل رسمی در این حوزه کار می کنند در عین حال که فعالیتشان بر اساس تعاریف اسلامی است، خروجی کارشان هم بسیار زیبا و جالب است. متولیان امر با حمایت از این موسسات قادر خواهند بود با شو لباس و مدلینگ زیرزمینی مبارزه کنند.

دیباچه-ضیغمی3

با توجه به این که ما در زمینه شو زنده لباس ضعف داریم؛ آیا روند معرفی برندها در ایران با مشکل مواجه نمی شود؟

حوزه مدلینگ می تواند به کمک تولید کننده و صاحبان برند ما بیاید تا این برندها دیده شوند و مصرف کننده ایرانی، کالای ایرانی مصرف کند. اگر این کار درست اتفاق بیفتد اولین اتفاق و قبل از این که عکسی بیرون بیاید برگزاری فشن شو برای طراحی های یک برند است و در مرحله بعدی و برای عموم از این مدل‎ها و لباس ها عکس هایی گرفته و منتشر می شود که متاسفانه ما اولین بستر را که فشن شو است نداریم. ما همه موافق هستیم که مشکلات زیادی وجود دارد اما مهم این است که قبل از ریشه یابی باید ببینیم که توقع ما از حوزه مد، مدلینگ و فشن شو چه هست. به نظر من، با همه مشکلاتی که وجود دارد همین اندازه که در این حوزه نمایی از مد را پیش می بریم و برندهای معتبر و مشخصی در این حوزه کار می کنند معجزه محسوب می شود. روزی که بسترها شکل بگیرند اتفاقات بهتری در این حوزه خواهد افتاد و این یک درد مشترک است. نیاز است مسئولان ما بخواهند که این اتفاق بیفتد و اگر مسئولان قدم در حوزه فرهنگسازی بگذارند خیلی از مشکلات پوششی هم که در جامعه می بینیم حل خواهد شد.

 

وضعیت مدلینگ و عکاسی مدلینگ حال حاضر ایران چگونه است؟

در حوزه مد ایران اگر از بحث شو زنده لباس بگذریم، شاید اولین چیزی که شما نیاز دارید رفتن به آتلیه وگرفتن عکس از آن لباس است. خیلی از مشکلات از آتلیه ها آغاز می شود که شامل نداشتن جوازهای آتلیه، رفتارهای بد و غیر حرفه ای در بعضی از موارد می شود. در بخش دوم برداشت غلط و اشتباه شخص مدل از کارش است، به این معنا که هر آن کسی که بدن متناسب و ورزیده دارد و یا این تلقی که هر کسی که سه ماه به باشگاه بدن سازی می رود در دنیای امروز مدل شناخته می شود درحالی که به هیچ وجه با داشتن چند ویژگی ظاهری شما مدل محسوب نمی شوید. تعریف های مختلفی از دنیای مدلینگ وجود دارد نسبت به کار و لباسی که پوشیده خواهد شد. شخص مدل یک فرد اجراگر هست و مهم است قبل از این که شما مدل باشید یک بازیگر باشید و لازم هست که شما حس خودتان را در یک فریم نشان بدهید. در کنار همه این‌ها در کشورمان مدل های خوبی داریم که از نظر من هم ردیف مدل های دنیا جلو می روند. من احترام خاصی برای محسن میری و علیرضا مختار قائلم اما بجز دوستانی که در سطح بین المللی فعالیت می کنند متاسفانه خیلی از افراد، مدلینگ را با باشگاه بدنسازی اشتباه گرفته اند.

 

به نظر می رسد این ایده ها و شناخت نادرست از حوزه مدلینگ و اشتباه پیش رفتن آن باعث شکل گرفتن نمای نادرست از این حوزه و وارد شدن این نمای نادرست در حوزه رسمی و آسیب زدن به مدلینگ باشد و در نهایت کاری که قرار است کمک به فرهنگسازی کند و در خدمت آن باشد به عنوان یک تهدید تلقی شود. نظر شما چیست؟

من سایت های مجازی را در شکل گیری چنین وضعیتی مقصر می دانم که ترویج دهنده نگاه نادرستی به حوزه مدلینگ بود و با این تعریف، خیلی از افراد را به عنوان مدل معرفی کرد و نگاه نادرستی به این شغل و فعالیت را اشاعه دادند بدون این که علم و دانشی در این باره داشته باشند. دنیای مد برای مطرح کردن شخص نیست و اشتباه خیلی بزرگ این جا وجود دارد، خیلی از افراد می خواهند مدل شوند چون خودشان معروف شوند، در حالی که در سراسر دنیا تعداد مدل های معروف که سلبریتی محسوب می شوند به زحمت به تعداد انگشتان دو دست می رسد که آن مدل با برندی کار کند و حضور خود مدل برند را معروف و شاخص کند.

دیباچه-ضیغمی4

چرا در حوزه مدلینگ ما عکاسی ها و شکل ارائه لباس فاقد عنصر روایت و داستانگویی است که ما بتوانیم با دیدن هر عکس وارد جهانی بشویم که آن لباس یا برند مشخص آن را معرفی می کند؟ و علت این که چنین نگاهی در این حوزه وجود ندارد چیست؟

وقتی یک دستگاهی را در اختیار شما می گذارند اگر دستگاه پیچیده ای باشد شما به سراغ راهنما کار با این دستگاه می روید. متاسفانه در کشور، ما به سراغ دفترچه راهنمای مد نرفته ایم و نه تنها کسانی که کار مدلینگ انجام می دهند بلکه خیلی ازعکاسان ما نیز سراغ این دانش نرفتند و فلسفه و چرایی عکاسی مد را نمی دانند. شاید تنها کسی که می دانم با علم سراغ این داستان رفت و تلاش کرد که کارهایش سمت وسوی عکاسی مدلینگ بگیرد و عکاسی هایش دارای روایت هستند مهدی تیمانی است.

در حوزه عکاسی مدلینگ دوره های آموزشی دو یا سه ساله بخصوص در کشور ایتالیا وجود دارد که از یک عکاس حرفه ای آکادمیک، یک عکاس مدلینگ می سازند. در همه جای دنیا کنار عکاسان حوزه مدلینگ استایلیست هایی وجود دارند که این واژه در حوزه مدلینگ دنیا مشخص و تعریف شده است که فردی است که به شما می گوید شما برای این لباس این پوز و استایل را بگیرید اما در ایران عکاس و استایلیستمان یکی هستند متاسفانه در این حوزه دقیق نیستیم.

 

نظر شما راجع به وارد شدن سلبریتی های سینمایی، ورزشی و... به حوزه مد چیست؟ آیا حضور بازیگران کمک می کند که جریان های حرفه ای تری در این حوزه داشته  باشیم؟

یک مقوله بسیار مهمی در این حوزه وجود دارد این است که کاری که شخص مدل انجام می دهد با شخص سلبریتی متفاوت است و لازم است افرادی که کار مدلینگ را انجام می دهند بازیگری و بیان احساسات در چهره و میمیک را بلد باشند ولی نیازی نیست که سلبریتی ها چنین دانشی داشته باشند که کار و حضورشان در این حوزه تبلیغات برند مشخصی محسوب می شود.

 

ما در این حوزه ها دچار مشکلات فراوانی هستیم، چه باید کردها از نظر شما چیستند؟

فکر می کنم در ابتدا لازم است که پایه ها و بسترهای این علم و هنر به درستی بنا شوند. در ایران ما هنوز نمی دانیم که فشن علم است یا هنر. در دنیا مد، هنر و دانش جدا از هم نیستند. نیاز است که متولیان این امر نسبت به فرهنگمان یک خطوط مشخصی را تعریف کنند که مکتوب باشد و اطلاع رسانی کنند مانند موسسه هایی که به شکل قانونی و رسمی با مجوز از وزارت ارشاد و با تعریف و کار اسلامی به مدلینگ اسلامی می پردازند و از این موسسات حمایت کنند. وقتی همه چیز تعریف شده و این تعاریف در دسترس باشند، دیگر کسی از این مرزهای مشخص بیرون نخواهد رفت و در کنار این‌ها لازم است که نشریات و رسانه ها در این زمینه فعال تر باشند تا دنیای مد ایران به شکلی که باید دیده شود.

 

گفت وگو: هوم بزی

عکاس: مهدی تیمانی
برچسب ها: مهران ضیغمی
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده
صحبت‌های احساسی مارال بنی آدم، در گفتگو با ویژه برنامه «مدیا»

پروین اعتصامی، قبل از اینکه یک شاعر و ادیب باشد، یک انسان بوده است!

۱۵:۱۸  -  ۲۳ اسفند ۱۴۰۲
گفتگو ویژه برنامه مدیا با سعید الهی تهیه کننده فیلم‌های سینمایی میرو و قویدل

مطمئنم شهید آوینی اگر زنده بود، به مستند «قویدل» جایزه می‌داد / باید باور کنیم که در اتاق شیشه‌ای زندگی می‌کنیم

۱۳:۱۱  -  ۲۳ اسفند ۱۴۰۲
گلر تیم ملی هندبال در گفت‌وگو با «دیباچه» مطرح کرد؛

مربیان خارجی تاثیر مثبتی بر روی تیم ملی داشتند/ وقتی توپ گل نمی‌شود، مقصر مربی نیست

۱۱:۳۸  -  ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران در گفتگو با دیباچه:

انجمن موسیقی فعالی در استان تهران نداریم/ موسیقی نسبت به تئاتر و هنرهای تجسمی مظلوم‌تر است

۱۱:۱۷  -  ۱۴ اسفند ۱۴۰۲
گفتگو ویژه برنامه مدیا با «خسرو احمدی» که دهه شصتی‌ها او را به نام «دولنگ» می‌شناسند

متاسفانه تلویزیون برای کودکان امروزی هیچ برنامه خوبی ندارد!

۱۳:۰۷  -  ۱۷ اسفند ۱۴۰۲
صحبت‌های انتقادی حسین عابدینی بازیگر سریال « بچه های مدرسه همت » علیه «مهران رجبی»

«مهران رجبی» کنترات برداشته، نباید فقط پولو ببینه و با کله شیرجه بزنه؛ بازیگری را با بیزینس اشتباه گرفته!

۱۶:۵۳  -  ۱۴ اسفند ۱۴۰۲
رئیس مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور با دیباچه مطرح کرد؛

هدف اصلی جشنواره ی « رای ملت » تببین گری و جهاد تبیین است/ پای جشنواره "رای ملت" به انتخابات ریاست جمهوری کشیده می‌شود!

۱۳:۰۸  -  ۱۰ اسفند ۱۴۰۲